Collided Souls (TeacherxStudent)

CHAPTER 44

Psych's POV

"Welcome to the 24th Annual International Games." The guy in black suit welcomed us as we walked our way inside the Arena.

As soon as I step my foot inside the Arena, my heart pounded so hard and it makes me feel like floating.

Grabe! I want to cry, because of my hardwork, I made this far. Playing in an International League is a dream come true for me.

"Omg! The crowd is giving me goosebumps!" I heard South exclaimed in a low voice.

The crown is indeed giving me goosebumps, too. Grabe! I thought all of this will be just in my dream. But, dream really do come in reality.

"Sir? This way to the dugout." Narinig kong sabi ng isang assistant kay Coach Arceo.

Habang naglalakad kami sa mahabang daan papuntang dugout, nilibot ko ang mata ko sa napakalaking Arena. Hindi ko mawari kung itong kaba ko ba ay dahil sa parating na laro o dahil sa isang tao na manonood ngayon sa laro ko.

Sa dinami rami ng manonood, nahagip ng mata ko ang isang napakagandang babae, walang kakupasan ang ganda nito. She stand there, in the crowd, looking so fab and elegant as always.

I really can't believe na girlfriend ko na ito. After so many months of admiring and loving her, I never felt as ecstatic as I am whenever I'm with her.

Despite of the growling crowd, hindi nagpatalo ang malakas na pagtibok ng puso ko, na tanging s'ya lamang ang nakakagawa. Nakakabingi. Nakakawindang. Nakakapanghina.

I soft genuine curve plastered on my lips as I waved my hand to her. Hindi ko rin maalis ang mga mata ko sakan'ya dahil para itong nakamagnet sakan'ya.

Onti-onti itong ngumiti pabalik sa akin, kung kaya't para akong tinutunaw na yelo habang naglalakad papuntang dugout.

"Tama na ang staring contest. Mamaya na 'yan." Nanunuksong bulong ni Atlas sa tainga ko.

I averted my sight to her and release a soft chuckle. Pagkatapos, inakbayan ko ito at sabay na kaming pumasok ng dugout.

"Grabe ang tinginan, ah. Parang di magkasama kagabi, eh." Sabi ng katabi ko.

Natawa na lamang ako sakan'ya at nauna nang maglakad papunta sa iba naming kasamahan.

Bago ako makapasok sa locker room, narinig ko pa itong sumigaw.

"Sana all nakascore kagabi!"

Parang tanga.

Paano ba? Eh, hindi naman kami magkatabi matulog. Nasa kama s'ya, while me, nasa couch.

Nakita kong nagtitipon na ang mga kasamahan ko at nasa harap nila si Coach Arceo.

"Okay, players. Alam naman natin na malakas ang kalaban, 'di ba? So, I want all of you to apply all the techniques and strategies that we played. Gusto ko ng malinis at mabagsik na laban, kuha n'yo ba 'yon?" Seryosong pahayag nito sa amin.

"Yes, coach." Sabay naman na sagot naming lahat.

"Tangina, nakita ko ang players ng Japan. Ang tataas, Psycho." Mahinang bulong ni Atlas pagkatabi nito sa akin.

Hindi ko na lamang ito pinansin dahil baka lalong madagdagan ang kabang nararamdaman ko.

"Priss, I want you to create as many play as possible. Para malito natin ang kalaban." Agad naman na tumango si Priss sa sinabi ni Coach sakan'ya.

"Marsey, be wise as possible. H'wag puro palo, okay?"

"Yes, coach!" Sagot naman ni Marsey.

Makikita mo talaga sa mga mukha nila na pursigido at determinado silang manalo at makuha ang spot sa semi-finals.