Collided Souls (TeacherxStudent)

CHAPTER 20

Psych's POV

Naglalakad ako ngayon dito sa mahabang hallway papunta sa Auditorium. Doon kasi namin ipepresent 'yung poetry na ginawa namin.

Kanina ko pa nararamdaman ang mga kamay kong namamawis na dahil sa kaba. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan.

I'm confident with my piece. It's just that, Prof. Hermano told us that there are some professors na manonood ng presentation namin sa bawat piece na ginawa namin.

I don't know why I'm anxious this much, I just have the feeling na nandoon s'ya. After this presentation kasi, doon pa namin ibibigay sa taong pinagalayan namin ng aming tula.

I reached the Auditorium and take breath for a moment before entering.

Pagpasok ko palang, rinig na rinig ko na ang mga kaklase kong nagppractice kung pano nila idedeliver 'yung tula nila.

I've been practicing my piece for days. Hindi naman ganun kahaba pero I've been putting myself to this. I put my soul doing this.

"Okay, everyone. Settle down." Narinig kong sabi ni Prof. Hermano saamin.

Naupo ako katabi ang mga kaklase ko na mukhang kabado rin. Nakita kong mahahaba ang kanilang ginawa kumpara sa ginawa ko.

"As you all know, this midterm project is kinda have a little twist. The picture you'll submit to me later will serve as a proof that you give your piece to that person." He said and pause for a while.

Busy ako sa pagbasa ng piece ko ng paulit ulit noonh marinig kong bumukas ang pinto ng Auditorium. Hindi ko na ito pinagtuunan pa ng pansin dahil baka mga kaklase ko lang na late ang dumating.

I heard gasps and mumunting mga bulong.

"Oh my God, why is she here?"

"Tol! Baka makalimutan ko ang tula ko mamaya. Nandito s'ya."

"Gago, ang ganda talaga n'ya."

"Shit, pare! Walang kupas."

'Yan ang mga naririnig kong bulong ng mga kaklase ko. Nacurious ako sa kung sino ang pumasok sa Auditorium kaya inangat ko ang tingin ko.

Agad akong sinalakay ng hindi maintindihan na kaba noong makita ko ang sinasabi nila kanina.

Oh, God. I miss her. It's been 4 days since I last saw her. 'Yun pa 'yung magkasama kaming kumain nila Leaves.

Hindi ko na kasi ito napuntahan after that lunch. I had an urgent meet up with my parents kasi that time about sa new construction ng company namin.

Pinagmasdan ko itong nakatayo sa gilid ni Prof. Hermano at nakikipagusap sa mga kasama n'yang professor na pumasok kanina.

Sinuyod ng mata ko ang kabuuan nito. She look stunning and classy in her white pantsuit. Whites really makes her more sexy and hot.

Napansin siguro nitong may nakatingin sakan'ya kaya nilibot nito ang paningin sa paligid bago tumama saakin.

Agad ko itong kinindatan at nginitian pero tinaasan n'ya lang ako ng kilay at inirapan. Napahagikhik ako dahil sa tinuran nito. I guess, she missed me too.

"Folks!" Prof. Hermano said as he clap his hands to catch our attention.

"As you can see, we have guests here on front. I am pleased to introduce to you all our set of guests." He said smiling and averted his gaze to our guests.

"Please, give a hand for Ms. Farrah Hidalgo. She's a professor from the English Department." He said as we give her an applaud.

She's pretty and sexy, but the professor beside her is scorching.