Collided Souls (TeacherxStudent)

The Present

Hello, everyone.

This will be my last Special Chapter, and I wanna say that I am extremely grateful of these mixed emotions playing inside my heart as I finally end this story. It has been a long journey writing this story with you, guys. And I hope to see you all in my next journey.

Lovelots.❤

[R18+] A/N: Most awaited scene. It may not reach your expectations, but I did my best to keep the intimacy.

___

"Ade, come here, hold mommy's hand." I said to my daughter.

We're currently here at the Airport, waiting for our flight to be announce.

"Mom, where is mommy? She said babalik s'ya agad." Nakangusong tanong ng anak ko matapos umupo sa tabi ko.

My wife left awhile ago to buy some snacks for Ade. Pero ang anak ko, parang hindi na mapakali kakahanap sa nanay n'ya.

"She bought some snacks for you, baby. Wait nalang natin si mommy, hmm?" Malambing na sagot ko sakan'ya at hinimas himas ang mahabang buhok n'ya.

Tumango ito at sumandal sa upuan. She encircled her arms on my right arm and lean on it.

Everytime she does this, my heart always felt so soft. Ade is the most sweetest person I've ever known.

She always says na, nagmana ito sa akin, when in fact, nakuha n'ya ang ugali ni Psych. The sweet and caring one. She also have this goofy side na labis na ikinatuwa ng asawa ko. Sabay silang dalawa sa bawat kalokohan na naiisip. Idagdag pa na laging nagbabantay ang tita Leaves at tita July n'ya na puro kalokohan din ang mga pinagsasasabi sa anak ko. Kaya mas lalong naging maloko ito at nasasabayan pa ang ina sa pagpapasaway sa akin.

Pero kahit pasaway silang dalawa, sa bawat paghalakhak nila ay labis na saya ang hatid nito sa puso ko. They always fill my heart with happiness and love. They both made me complete.

"Mom, water." Ade said.

Inabot ko ang tumbler na binigay ni Psych kanina na nakapatong sa katabing upuan ko at binuksan. Dahan dahan kong pinainom ng tubig ang anak ko at noong natapos ito, natanaw ko ang asawa kong paparating na may dalang paperbag.

My eyebrows furrowed as I stared at the paperbag. Nakangiti lamang ito habang papalit sa amin ng anak n'ya.

For a decade, hindi nawala ang angas sa tindig ng asawa ko. The beast I've known a couple years ago, is still the beast walking towards us. Habulin pa rin ito ng mga lintang babae.

"Where have you been? Kanina kapa hinahanap ni Adelaide." Tanong ko sa asawa ko noong makalapit ito.

She handed me the paperbag and lihim akong napangiti noong makita ang laman nito.

"Sorry na, love. Natagalan ako sa pila, eh." She explained as she caress our little one's hair na ngayon ay nakayakap na sakan'ya.

Clingy and needy si Ade sa aming dalawa kaya as much as we can, ginagawa namin ang mga bagay na magpapasaya sa anak namin.

Nilabas ko ang isang chocolate chip cookie na nasa loob ng paperbag at nilagyan ng tissue bago ibinigay sa anak ko.

"Careful, sweetheart." I heard Psych mumbled habang sinusubuan si Ade. Kinuha kasi nito dahil baka madumihan pa ang damit ni Ade. Kinalong nito si Ade sa lap n'ya upang doon na pakainin.

I always see myself to my daughter. The always needy of Psych's attention and physical touches.

Agad na nag-init ang pakiramdam ko matapos magflash sa utak ko ang mga intimate moments namin kapag hinihiram nila Leaves si Ade.