Ay Ve Zambağın Gücü

O N

Düzenlemeden atıyorum. Çok fazla hatam çıkabilir kusura bakmayın lütfen vakit bende pek olmuyor :(

Sizi tutmadan bölüme alıyorum vote ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Voteyi unutsanızda olur ama yorumlarınızı görüp düşüncelerinizi bilmek benim için cidden çok önemli.

Tamam tamam bıraktımm

🤍🖤

O günün üzerinden yaklaşık bir hafta geçmişti. Karşı taraf Cansel denen kadınla uğraştığından bizi unutmuştu. İşimede geliyordu. Bananeydi zaten onlardan.

Yine evde yanlız olduğum günlerden biriydi. Akşam üzeriydi. Havada tatlı bir turunculuk vardı. Pazar günleri genelde özel ders verirdim bu yüzden öğrencimi bekliyordum. 14 yaşında bir orta son öğrencisiydi. Çok nazik ve tatlı bir oğlandı. Ailesi tarafından çok güzel yetiştirilmişti.

Kapı çaldığında saate baktım erken mi gelmişti? Daha zaman vardı. Yinede önemesemeden kapıyı açtım. Ev haliyleydim ama Caner pekte yabancı sayılmazdı. Minik bir arkadaşımdı.

Otomatiği açıp kapının önünde beklemeye başladım. Bir süre sonra merdivenlerde bir beden göründü ancak bu Caner değildi. Ben bu çocuğu nereden tanıdığımı düşünürken o ise beni inceliyordu.

Ahh tabiki hastanede olan çocuk küçük kardeşlerden. Biyolojik kardeşim yani Emreydi sanırım ismi. Melül melül bakıyordu bana. Ne diyeceğimi bilemedim ama kapıdada konuşmakta olmazdı yavaşça kenara çekildim ve oda içeriye girdi.

"Habersiz geldiğim için üzgünüm ama numaran yoktu." Kısık sesle konuşması ve bakışlarının yerde olması onu her ne kadar tatlı yapsada onunla kaynaşmayı doğru bulmuyordum. Annesi bizi sevmiyordu sonuçta.

"Ben şaşırdım." Dedim onun gibi mırıltıyla. "Sen niye gelmiştin?" Konuya direk girmek en doğrusuydu. Yoksa bu hoşgeldin Faslı uzayıp giderdi.

İkimizde ayakta birbirimize baktığımızda elimle koltuğu işaret ettim. Konuşsada gitse. Dik bir şekilde oturup gözlerini gözlerime dikti ve boğazını temizledi.

"Çok hızlı özet geçeceğim lütfen soru sorma." Dediğinde başımı salladım.

"Annem ve Babam, abilerimin biyolojik annesi olan kadınla ilgileniyor kadın dişli biri çıktı. Baya davalık falan olacaklar. Sizi unutmadık her akşam konuşuyoruz sonuçta sizde bizim kardeşlerimizsiniz. Berkan abim gelmek istiyor ama çekiniyor hem, hemde Hür abimler yanlış anlar diye korkuyor bende korkuyordum ama ne yapayım çok merak ettim." Onlarada hak veriyordum kimse için kolay değildi bu olanlar. Emre derin bir nefes alıp devam etti.

"Annem ve Babam sizin hakkınızda gerçekten olumsuz düşünmüyor. Annem hepimize çok düşkündür. Üç çocuğunun birden onun çocuğu olmama ihtimali ve onun çocuklarının bambaşka şartlarda büyümesi çok ağır geldi. Günlerdir yemek yemiyor ve bizimle tek kelimelik konuşuyor. O hayatını bize adadı Lilya."

"Bana bunları niye anlatıyorsun?!" Dedim sinirle. Bananeydi o kadının çocuklarına olan sevgisinden. Bunlardan bahsedince içimde olan kırgınlığı engel olamıyor ve hırçınlaşıyordum.

"Anla istiyorum çünkü... Kızma bize bizim içinde çok zor."

"Baksana bana bir sen! Sizin için mi zordu? Şu ana kadar hayatınız zaten kusursuz bir şekilde ilerlemiyor muydu sizin? Ne bu iki zorluk görünce dünyanın en acılı insanıymışsınız havaları? Bizim için hep zordu şimdi bu zorlukları boşuna çekmemiz daha zor. Hiç mi yazık değil ya bize? Ne kadar bencilsiniz siz!" Emre'nin gözleri dolmuş öylece halıya bakıyordu.