Sor Bana Şişman Mıyım?

1-Varoluşsal Sancılar

İyi bir kariyer planının yolu iyi bir gelecekten geçer derdi lisedeki rehberlik hocamız.' Geleceğini iyi planladığında önüne çıkan tüm engelleri bir şekilde aşmanın yolunu bulursun Müjdeciğim.'

Ah bir bilseydi... Bir bilseydi o gelecek planının ebesine yonca yaprağı dikmişlerdi haberi yok. Hayır kardeşim nerede bu liyakat? Devlet dairesine memur olmamı isteyen annemi dinlemediğim için pişman olmaya başlamıştım.

Ama yıllardır hayalim insanların kurgularına hayat ve yön vermekti benim. Onlar kitap yazacaktı bende okuyacak ve bana göre okuyucuda iyi bir izlenim bırakmamız gereken noktaları değiştirecektim. 

Ama gel gör ki çok sevgili yayınevi patronumuzun yeğeni Almanya'dan lütfetmişlerdi. Sanki eşeğin oğlu kiradaki evini boşalttırır gibi koltuğumdan etmişti beni.
Son başbakan  gibi koltuğum elimde bile kalmış vaziyetteydim.

Neyse dedim içimden,  şu yarışma sonucunu bir öğrenelim  de gerisi hallolur.

Başvuru ilanını muntazam doldurmuştum inanıyordum ki o yarışmanın 1. liğini elde edip o büyük ödülle sekteye uğrayan kariyer planıma emin adımlarla kaldığım yerden devam edecektim.

" Müjde, kız bir çıkamadın odandan gel de yardım et ! " Annem de sağ olsun hep destekçimdi (!)  Gözlerimi devirdim. 

" Kız kime diyorum ben? Kız günüm var dedim dünden. Millet doluşur 1 saate gel de şu börekleri sarıver. "

Sesi oktav oktav yükselen annemin dan diye kapıyı açması da bir oldu. Ekrandaki yavaş internetimize eş bir bir tezatlıkta kafamı ona çevirirken öfkeli bir soluk aldım.

" Anne kaç kere dedim şu gününü ben evdeyken yapma diye. "

Başındaki- migrenini daha da çok tetiklediğinden habersiz - yazmasını sıkarken elini beline koymayı ihmal etmedi.

" Oldu paşamın kızı. Kız bir aydır evdesin. Bu ay da bana sıra geldi. Sıramı savıp altınlardan mı olayım bir de? Ben onları babamın hayrına vermedim o karılara. E senin de evlenecek ya da işe girecek gibi durmuyor haliyey-i  keyfin. Babanın emekli maaşı da anca eve yetiyor zaten. "

" Anladım anneciğim, anladım.  Sen yine günlük rutin haline getirdiğin başıma kaldın adlı meşhur konuşmanı yapmadan önce derin bir nefes alıyor ekranıma kısa bir göz gezdirip müsaadenle mutfağa geçiyorum. " Aynı anda dediklerimi yaparken onu arkamda bıraktım.

" Kız bak komşuların yanında da böyle bilmiş konuşup cinlerimi tepeme çıkarma benim yine. Koca kız demem etlerini mıncırırım senin ona göre. "

" Yahu ne var bu benim konuşmamda ?  İnsanlarla iletişimimim kötü desen ...." dedim buzdolabından yufka ile lor peynirini çıkartırken. 

" Değil. Valla çok iyiyim bu konuda. "

" Heh tabi, ondan Hatice teyzen seni her gördüğünde bu olmamış der gibi bakıyor yüzüme. Laf mı sokuyor diyor sonra sen gidince de  bana. Bende ne diyeceğimi şaşırıyorum kadına her seferinde. "

" Ama her seferinde yine evimize gelmekten gocunmuyor. " dedim saçlarımı ensemde sıkıca toplarken. Kıl falan dökülürse yemeklere annemin dilinden kurtulamazdım.

" Kız, bana bak ! " dedi kolumu çimdiklerken kıkırdadım.

" Tamam anne ya sen de dersin ironi yapıyor Müjde diye. "

" İroni ne kız? " dedi sesi meraklı çıkarken.

" Bir sözün etkinliğini artırıcı alay vurgusu annem. "

" Kız 60 küsür yaşındaki  kadınla alay mı edelim ? Allah çarpar yavrum tövbe et. " dedi sonlara doğru sesini dua eder gibi çıkartırken.

" Askerdeyken kerhaneye giden dayıma tövbe ettirdiğin gibi mi? " dedim bir sonraki böreği tepsiye dizerken.