Sor Bana Şişman Mıyım?

2- Organize İşler

Hayat hikayen bitti dediğin anda tekrar başlarmış. Benimkinin başlaması ise belki an meselesi belki de meçhule giden bir gemi.

Esma'nın biraz işve biraz cilve çok az da ciddiyet dolu konuşması sonlandığında sevgilisinin işe girmesine yardımcı olacak kişi ile bizi 1 saate Kanal Egeli stüdyolarına yakın bir kafede tanıştıracağından bahsetti. Panikle üstüme başıma bir şeyler ararken Esma da benimle aynı panik havasına büründü.

Günün öğlen saatlerine yakın olduğumuz için dışarı çıkmak zor değildi. Ancak evde kaldığım müddetçe ruh halimle eş değer şekilde görünen tipime çeki düzen vermek biraz zamanımızı yemişti.

Anneme apar topar bir iş görüşmesi yalanını uydururken altın gününden kurtulmanın da içimde hatırı sayılır bir mutluluğu vardı tabii.

Mahallenin medari iftarı kuaförü Sevim abla kaşımdan bıyığıma saçımdan sakalıma değin çeki düzen verdiğinde neredeyse o bir saatin yarısını tamamlamıştık. Kendimi bu kadar salmam hiç sağlıklı değildi farkındaydım, işten çıkarıldım diye dünyanın sonu gelmemişti ya  (!)  

Acilen atladığımız taksi ile adresi şoföre tarif ederken ayağıma poşete koyduğum topuklu ayakkabıları geçirmeye çalışıyordum bir yandan.

"Senin şu manita bu işi kıvırdı mı dersin Esma? "

" Babamın bir tanıdığı dedi vallahi. Yapar mutlaka bir şeyler bizim için. " dedi omuz silkerken. 

Sıkıntı ile ofladım. 

" Bu yarışma benim için tek kurtuluş Esma. Az buz vermiyorlar kızım. Bak söz kazanayım çeyrek takacağım düğününüzde sizin. " dedim elimle kolunu dürterken. Fazla baskı yapmış olmalıyım ki sümük gibi yapıştı cama.  Cılız şey.

" Müjde görüşmeyeli pek bir cömert olmuşsun. Düğünümde çeyrek he? " dedi alayla.

Gözlerimi kıstım.

" Onu bulamayanlar var Esma. Hem evlenecek misiniz? Onu o zaman görürüz. "

Hayret edercesine bana baktı.

" İyi dileklerde bulunurken bile laf sokuyorsun kankim ya. " 

Ona aldırış etmeden telefondan saate baktım. Annem zırt pırt arayıp mesaj atıyordu zaten. Hayır mesajları da ciddiye alamayacağım kadar yazım yanlışları ile doluydu.

Mügde nerete gittinz kız aşam ezağından önce evd ol bak.Yolarım o etlerinibabanda soruyor. 

Evet görüldüğü üzere mesajlarda bile boşluk tuşunu hesaba katmadan yazıvermiş. Es vermek annemin lügatında yok.

" Ağabey gözünü seveyim biraz hızlı git. Hayat memat meselesi. "

" Merak etme ablam yetiştiririm evelallah sizi. Memleket neresi bu arada sizin? "  Hayda. Buyur buradan yak. Şimdi memleketten girer ülke meselelerinden çıkardı bu adam.

" Abi biz aslen Etiyopyalıyız. Bakma böyle beyaz olduğumuza orada yeni bir tür hastalık geçirdik.  Ondan sonradan beyaza döndük. "

"  Essah mı ? Şu şapkalı ölen herif gibi mi? Hani abiduk gubidik danslar yapıyordu. "

" Micheal Jackson aynen ağabeyim. "  Yanımdaki Esma neredeyse kahkaha atacakken uyarı niteliğinde bacağını sıktım.

" Vah vah. Allah şifanızı verir inşallah.  E peki az önce kulak misafiri oldum da. Bir yarışmadan bahsediyordunuz. Nedir o? " Kulak misafiri olmuşmuş.

" Aa ağabey duymadın mı? Etiyopya -Türk ortak yapımı yeni bir yarışma düzenlenecek. Adı da Açlık Oyunları. İşte en çok kim aç durabilirse yarışmayı o kazanacak.  " dedim artık Esma'nın güleç  ağzını gizliden gizliye avucumla hapsederken.