رواية جماره

٣٤

جُماره
ابنة بائعة الجبن
البارت الرابع والثلاثون 34

بشندى :اطلعى يافاجر اطلعى
غاليه وقفت بسرعه وسألته بخوف :غازى اذى حد من ناسى ياعم بشندى ..قدر يعمل حاجه لحد فيهم؟!

بشندى :عمى الدببه اللى ينزل عليكى ..ولما انتى خايفه على ناسك يخيتى عتطلعيه ليه؟ هب الشوق عليكى يافاجره فنصاص الليالى؟!!

اهو كان على تكه ويخنق اخوكى وضرب مرته بالنار واهى عتصارع الموت فالمِستشفى وانتى حبسك كيف الكلبه اهه وفاتك تعفنى وتموتى ياغازيه..بس انى قطعتلك خبره خالص وريحت الدنيا منيه ..يارب تكونى ارتحتى دلوك يافاجر؟

غاليه ابتدت تبكى بصوت عالى ..والله يابشندى ماكنت نزلاله شوق ولا محبه دانتى كنت نازله اكيده واقوله انى حبله وولده هيتربى فحجر خاله وهو هيتحرم منيه ..

بشندى برق عنيه وهو عيسألها :حبله من مين ياواكلاهم من غازى ؟
غاليه وهى عتخبط على رجليها:امال من مين يعنى يابشندى غير منيه!

بشندى بذهول :ياوقعتك المربربه يبت تماضر ..من ميته حبله ياوش الشوم حبلك عالى ولا لساه فاوله؟

غاليه :لساتنى فاول شهر لسه يابشندى .
بشندى :طب زين ..وقرب منيها وهى على اول سلمه ووطى عليها :قنبرى عالسلم قنبرى قوام
غاليه باستغراب :اقنبر ليه
بشندى داس على كتافها وقعدها غصب :انتى لساكى هتسألى قنبرررى

وبمجرد ماقعدت على السلمه برجله وبكل قوته زقها من على السلم خلاها صرخت بصوتها كله وهى نازله تتدحرج لغاية ماوصلت لآخر سلمه ..

بشندى نزل وراها وقعد قبالها وهى اتعدلت بالعافيه ومسكة دراعها وعتبكى بألم  :ليه اكده يابشندى عاوز تموتنى ليه انى قولتلك غصب عنى والله العظيم ماكان قصدى اطلعه ..

بشندى :وانى لو عايز اموتك هلزك من كام سلمه ولا ايه ..لو هموتك هغمض يدى وانزل بيها على راسك افجنها نصين وعلونك تستاهليها بس كرمال حكيم مهعملهاش...قومى اقفى ورينى النسل اتقطع ولا لسه ...وشدها من دراعها بعنف وقفها وبص على رجليها ملقاش حاجه قام شالها على كتفه وطلع بيها السلم وهى عتبكى وفاكره انه خلاص مطلعها لكنها اتصدمت وصرخت اكتر من لاول وهو عيحطها على اول السلم تانى وبسرعة البرق كان معاود الكره ودافسها برجله مره تانيه والنوبادى اشد خلاها لما استقرت تحت محطتش منطق ..

قعد شويه على اول السلم وبعدها قام نزل وراها وقلبها برجله و فرح وهو شايف الدم على خلجاتها وشالها وهو عيقول :

اكده قطعنا راس التعبان وديله كمان ..يلا سلسال واتقطع وغار ..

طلعها ونومها فالمشتمل ودخل لتماضر المنتهيه من الخوف والبكا وطمنها بنفسه على حكيم وجماره وقالها ان غاليه كان حابسها غازى فالحفره وهو جه طلعها وهياخدها معاه لحكيم المستشفى عشان تبقى جاره وجار جماره ..