Unicode;
Seokjin မျက်ဝန်းတွေဟာ Jungkook စကားကြောင့် ပြူးကျယ်သွားခဲ့သည်...
Jungkook ဒူးတစ်ဖက်ထောက်၍ ဆော့ဂျင်မျက်ရည်စလေးတွေကို သူ့ရဲ့လက်ချောင်းလေးတွေဖြင့် သုတ်ပေးလိုက်သည်...ထိုနောက် အနောက်မှာရပ်နေဆဲဖြစ်တဲ့ Doctor ဘက်ကိုတစ်ချက်လှည့်၍~
Jungkook; "ကျွန်တော့်ကောင်လေးလည်းရောက်လာပြီဆိုတော့ Doctor ပြန်လို့ရပါပြီ..."
"ဒါဆိုကျွန်မကိုခွင့်ပြုပါအုံး!"
Jungkook လည်း Doctor ကိုခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်ပြ၍ ထိုင်နေတဲ့ Seokjin ဆီအကြည့်ပြန်ပို့လိုက်သည်~
Jungkook;ဟို..ခင်ဗျားလေးဒီမှာပဲထိုင်မနေနဲ့
ကြမ်းပြင်ကအေးတော့အအေးပတ်မယ်...ထိုင်ခုံမှာသွားထိုင်ရအောင်..Seokjinတစ်ယောက် ခပ်တည်တည်ဖြင့်သာ ကုတင်ဘေးကထိုင်ခုံတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်~
Jungkook မှာတော့သူ့ရှေ့ကနေ ခုနကနဲ့မတူဘဲ ခပ်တည်တည်လေးထွက်သွားတဲ့ ကောင်လေးကြောင့် ပြုံးရပြန်သည်.... ထို့နောက်သူသည်လည်း ကုတင်ပေါ်သို့~
Jungkook;"ဒါနဲ့ ခင်ဗျားလေးနာမည်က?"
သူ့နာမည်ကတော့ ဆရာဝန်ပြောလို့ရော မိဘဖြစ်သူတွေပြောလို့ရောဒီကောင်လေးဟိုတစ်ခါလာတုန်းကခေါ်လို့ရော သိပေမယ့် ဒီကောင်လေးနာမည်တော့သူမသိရိုးအမှန်ပါ~
ကုတင်ပေါ်မှထိုင်နေတဲ့ Jungkook ကို Seokjin မျက်စောင်းလေးဖြင့်ကြည့်၍~
Seokjin;"မ သိ ဘူး !!"
Jungkook;"ဟင် အဲ့လိုနာမည် ကြားကြားဖူးပါဘူးဗျာ...!"
Seokjin;"ဘယ်ကြားဖူးမလဲမင်းကအတိတ်မေ့နေတာကို..."
Jungkook;"အော့ အဲ့သလိုလား!!"