Tanıtım Bölümü

15.5K 99 8
                                    

Merhaba.
Yeni bir kurgu yayınladım. Her zaman çocukların hayatlarını merak etmişimdir çünkü bana göre çocuklar ailelerinin izlerini taşırlar. Bende küçüklüğünde acılar çekmiş bir kızı yazmak istedim. Onunla birlikte yaşayıp onun duygularını kendim yaşıyormuş gibi aktarıcam. Bu beni üzecek biliyorum ama asıl önemli olan, bir kişi bile çocukların ne kadar üzüldüğünü ve ileride onları ne kadar etkileceğinin farkına varırsa, başardım diyebileceğim

Ben Hazel.
10 yaşında babam annemi gözümün önünde öldürdü. Bağırdım...
Kimse duymadı.
Annemi uyandırmaya çalıştım...
Uyanmadı.
Sirenler ambulans ve başı boş kalan bir kız çocuğu.

Yetimhaneye getirdiler beni.
15 yaşımda kaçtım oradan.

Gece sokaklarda boş boş dolaşırken hiç tanımadığım bir adam tarafından tacize uğradım.
İşte o zaman gözümü kapattım dedim ki "sen bu dünyada savaşamayacaksın" ellerimi çektim bu kirli dünyadan. Vücudumda hala yabancı eller dolaşırken, gözlerim sonsuza kadar karanlığa gömüldü sandım.
Öyle değilmiş...

Gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Başımda hemşire birşeyler yapıyordu. Hani dizilerde dışarıda birsürü insan gözünüzü açmanızı bekler ya, bende dışarıyı gösteren cama baktım. Kimse yoktu. Yanımda ki hemşire "müdürün birazdan burada olur" dedi ve iğne batırdı, sonrası karanlık...

🍀

2 gün sonra gene oradaydım...
Yetimhane.
Herkes bana garip garip bakıyordu.
Ama ben Hazel, bu dünyaya pes etmeye değil savaşmaya geldim. Bana dokunan kirli elleri kırmaya ve çocukluğumu mahveden herkese hesap sormaya geldim...

Hep beraber Hazel in hayat hikayesine ortak olucaz. Belki Hazel le ağlicaz. Belki Hazel le gülücez.

Bu yolculukta var mısın?

Geçmişin İzleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin