chapter 18🐺

347 62 12
                                    

Taehee's pov
















නිදා ගන්න කියලා ඇඳේ දිගා වෙලා හිටියට මට නින්ද අහලකවත් තිබ්බෙ නෑ. ජන්ග්කුක් අර විදිහට ගියාම මගේ හිතේ බයක් ආවා...................එයා නිකම් ගියෙ....... ආයේ කවදාවත් එන්නේ නෑ වගේනේ................දෙයියනෙ😱! එයා එහෙම දෙයක් කරන්නේ නැති වෙයි නේද?! ඔව් ඔව් නැතිවෙයි නැතිවෙයි. හෙට උදේට මන් එයත් එක්ක ආයෙ කතා කරනවා.

ඒත් මන් මොනා කතා කරන්නද? එයා එකපාරටම ඇවිල්ලා එයා කරපු ඒවට සමාව දෙන්න කියලා කියද්දි මම සමාව දෙන්න ඕනෙද? අච්චර හිත රිදවීම් ගොඩකට මං සමාව දෙන්න ඕනිද? වෙන කෙල්ලො නම් සමාව දෙයි මොනා වුණත් ආදරේ කරන කෙනානේ කියලා. ඒත් මන් එහෙම නෙවෙයි. මට තරහ ගියෙ ජන්ග්කුක් එකපාරටම ඇවිල්ලා එයාගෙ ඔම්මගෙ මරණෙ ගැන ඇත්ත මේකයි කියලා මෙච්චර දවසක් කිසි දෙයක් වුණේ නෑ වගේ සමාව ඉල්ලපු එකට. වෙන ගෑනු ගෙදර උස්සන් එද්දී මන් කොහොමද දරාගන්නෙ??

යාාාහ්! ඔය කුණු කන්දල් හිතන්නෙ නැතුව නිදාගන්නවකෝ ටේහි!! මන් මටම හිතින් බැනගෙන ඇඳේ අනිත් පැත්තට පෙරලිලා ඇස් දෙක පියා ගත්තා. ඇයි අද Blackjack නැත්තෙ? එයා නැති එකෙන් මගේ හිතේ තිබුණ බර ගතිය තවත් වැඩි වුණා විතරයි.

.

.

.

.

පහුවදා උදේ මන් නැගිටලා පහළට ගියා. ඒත් එක්කම මන් දැක්කේ කට්ටියම රවුමක් ගහන් ඉන්නවා. කට්ටියම හිටියේ සීරියස් මූඩ් එකෙන්. යේජිත් ඉන්නවා................ ඒත් කෝ.... ජන්ග්කුක්?? එයා.................... ඇවිල්ලා නෑ වද්ද 😱?! මන් ඉක්මනට පහළට දුවගෙන ගියා.

"මොකක්ද අවුල? කෝ ජන්ග්කුක්?"

මන් කතා කරාම කට්ටියක් මගේ පැත්තට හැරුනා. ජින් ඔප්පා බයවෙලා නියපොතුත් හපනවා.

"ජන්ග්කුක් නෑනෙ ටේහියා...................අද උදේ ජින් හ්‍යොන්ග් යුනි යන්න කතා කරන්න ජන්ග්කුක්ගෙ කාමරේට ගියාම තමයි එයා නෑ කියලා දැනගෙන තියෙන්නේ. කොහෙ හරි යනවනම් මෙය සාමාන්‍යයෙන් කියලයි යන්නෙත්. කිව්වෙ නැතත් නෝට් එකක් හරි මැසේජ් එකක් හරි තියනවා 😨."

හෝබි ඔප්පා මට කිව්වා. මගේ ඔලුවේ අත ගැහුණේ ඉබේටමයි..........................ඒ කියන්නේ මේ පිස්සා ආයෙ ඇවිල්ලා නැද්ද 😨?!

My Alpha 💫❤️ JJK ❤️ (Completed)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin