<<12>> SURGERY

113 13 30
                                    

Pov's Beomgyu
Өвчтэйгөө мэдсэнээс хойш 2 сар өнгөрлөө.Одоо ч донор олдоогүй...Дахиж ухаан алдахаас сэргийлж сургуулиас чөлөө аваад эмнэлэгт хэвтэн ямар ч утга учиргүй, уйтгартай 60 хоногыг өнгөрөөжээ.

Өглөө 6 цагт тариатай.8 цагт дусалтай.10 цагт яахав гарч хөнгөн дасгал хийнэ.орж ирээд зүрхний аппаратанд орно.Тэгээд дахиад л тариа,дусал гээд үргэлжилнэ.Хоол идэхдээ хүртэл зүрхэнд тустай хоол иднэ.Утас их үзэх нь биед муу гээд хааяа хааяа л үзүүлнэ.

Ингэж байхаар бушуу үхчих юмсан ч гэж үе үе боддог болсон.Өмнөх шигээ л хийх юмгүй цонх ширтэн сууж байхад Бомин хаалга савсаар орж ирлээ.Өдөр болгон л намайг уйдаахгүй гэж хичээлээ тарахаар ирнэ.

Гэхдээ энэ удаад уйлчихсан мөртлөө нүүрэндээ томоос том инээмсэглэл тодруулчихсан гүйж ирж намайг тэврээд

Бомин:
"Ахаа!сайхаа мэдээтэй ирсэн шүү!"

Би:

"Huh?Ямар мэдээ?"

Бомин:
"Донор олдчихсон гэнээ!маргааш шууд хагалгаандаа орчих"

Би:
"Нээрээ юмуу?!"

Бомин:
"Тийм ээ.Би хамгийн түрүүнд мэдсэн.Өнөөдөр эмчтэй таны биеийг хэр байна гээд яриад сууж байтал сувилагч эгч ирээд Бомгю өвчтөнд зүрхний донор олдчихлоо гэсэн"

Би:
"Хурдан аав,ээж,нөгөө хэдэд хэлье"

Бомин:
"Би аав ээж хоёрт аль хэдийн хэлчихсээн.Удахгүй ирж эмчтэй ярилцаад хагалгааны өдрөө товлох байх.Өүшш уйлчихсан чинь будаг урсчихаж ариун цэврийн өрөө орчихоод ирье"

Үгээр илэрхийлж чадамгүй тийм л их баярлаж байгаа ч яг яаж гаргахаа мэдэхгүй нь...Юу ч гэсэн эхлээд нөгөө хэддээ хэлэхээр шийдэж утасаа аваад грүп чат луу залгалаа

Мина: Яасан уйдаад залгаа юу?

Сүбин: Юу вэ? Уйлчихсан юмуу?

Ёнжүн: Өвдөө юу? Сувилагч дуудсан юмуу?

Тэхён: Бид хэд одоо очиж явна.Сувилагч дууд!

Би: Үгүэ,өвдөөгүй.Донор олдсон гэнээ.

Кай: Нээрээ юу!?

Мина: Ашгүй дээ.

Ёнжүн: Хэзээ хагалгаанд орох юм?

Би: Мм тэрийг ээж,аав хоёр ирээд л ярих байх даа...

Сүбин: Бид хэд бараг ирчихлээ ороод ярья

Гэсээр утсаа таслан удалгүй дуу шуу гарсаар Бомин болон нөгөө хэд орж ирлээ.Орж ирээд л бүгд намайг тэврээд Минаг тэврэх гэсэн Кай нь нөгөөдхөө харамлаад байгаамаа бас.

Би:
"Санаа зоволтгүй дээ.Би наад алмасыг чинь тоохгүй"

Мина:
"Алмас энэ тэр ална шүү тэнэг ээ"

Сүбин:
"Тэнэг ч гэж байх шиг.Чиний ухаантайг чинь мэдэхчгүй юм байна"

Тэхён:
"Донор олдсон нь ашгүй дээ."

Би:
"Харин тийн.Би бүр сүүлдээ донор эдр нь олдохгүй байгаа юм чинь хурдан үхчихвэл амар юмсан гэж хүртэл бодсон гээд л бод!"

Тэхён:
"Хөөе тоглоомоор ч гэсэн битгий үхнэ гэж яриад бай"

Би:
"Тоглоогүэ.Үнэхээр тэгж бодсон..."

Сүбин:
"Дахиж үхнэ гэж яриад ч,бодоод ч хэрэггүй шүү!"

Ёнжүн:
"Чамайг сургууль дээр байхгүй болохоор их уйдсан шүү..."

Тэхён:
"Надад бол хичээл дээр хурхирах дуу сонсогдохгүй амар л байлаа"

Мина:
"За ямар ч байсан баяр хүргье"

Бид хэд чинь бөөн баяр болсон.Ямар азаар ийм найзуудтай болсон юм бол доо...Баярлахад минь хамт баярлаж,гуниглахад минь ч хамт байдаг.

Цаг гарны дараа аав ээж хоёр ч орж ирэн уйлж майлаад л...Өнөөдөр 3сарын11

2 хоногын дараа хагалгаатай 3.13 буюу төрсөн өдрөөрөө...Энэ хагалгаа миний төрсөн өдрийн бэлэг юм болов уу?

Сүбин:
"Хурдхан хагалгаанд орж гарч ирээд хичээлээ хийхгүй бол төгсөх дөхөж байна шүү!"

Ёнжүн:
"Тийм шүү.Хэдхэн сар л үлдлээ"

Би:
"Зазаза!Битгий хичээл яриад бай"

Ээж:
"Aigo төгсөх ангийн сурагч байж хичээл ярихгүй өөр юу ярих гээд байгаа хүүхэд вэ?"

3 сарын 13нд

Ээж:
"Төрсөн өдрийн мэнд үр минь. Хагалгаандаа сайн ороод гарч ирээрэй за?гарч ирэхээр нь төрсөн өдрийг нь тэмдэглэж өгнөө"

Бомин:
"Төрсөн өдрийн мэнд ахаа"

Мина:
"Хүнд хагалгаа гэсэн.Давж гараарай даа үхчихэв!"

Кай:
"Хён хүчтэй байгаарай"

Сүбин:
"Би чамд их гоё бэлэг авсан шүү"

Ёнжүн:
"Минийх бүр ч гоё.Тийм болохоор бэлгээ авмаар байвал хагалгаагаа давж гараарай"

Тэхён л ганцаараа юу ч хэлэхгүй намайг ширтэж зогсоно.Хамгийн их юм хэлнэ гэж бодсон юмсан.Шитгэл жүлх минь аанасс.За хүчтэй байнаа чадна!Би чинь хэн билээ дээ!Чүэ Бомгю!.Тэгсэн чинь хагалгаагаа даахгүй үхэж шившиг болох вийдээ яанаа хаха.
_____________________________________________

Бомгюг амьд үлдээх эсэхээ мэдэхгүй байсан тул богино ч гэсэн publish хийчлээ😆

LOVE ZONE ||Completed||Where stories live. Discover now