Τα χρονικά της Michelle milligan

~viginti sex~

Ήταν πολύ μπερδεμένη, πίστευε ότι κάποιος είχε πάρει την μορφή του πατέρα της και μας επιτίθονταν. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι θα έκανε κάτι τέτοιο ο Joel και με κάθε δίκιο.

Πάντα πίστευα ότι ο πατέρας της ήταν ένας καλόκαρδος μάγος. Απο τις ιστορίες που μας είχε πει η ίδια αλλά και από την δική μου εμπειρία. Κανένας δεν είναι όπως φαίνεται τελικά και αυτή η χρονιά μου το δίδαξε καλά.

Έπιασα το ραβδί του στην περίπτωση που ξυπνούσε σύντομα και επιχειρούσε να μας επιτεθεί, ξανά. Με την βοήθεια τον αγοριών που είχαν ξυπνήσει επιτέλους τον δέσαμε σε μια καρέκλα ενώ η August είχε πάει να καλέσει βοήθεια.

Εκείνη η μέρα ήταν περίεργη σαν όνειρο όμως, δυστυχώς δεν ήταν όσο και αν το ευχόμουν. Ο Joel πήγε στο Azkaban όπου και ανήκε. Η August ήταν συντετριμμένη μετά από εκείνη την μέρα και πλέων ορφανή πήγε να μείνει με την γιαγιά και τον παππού της που ευτυχώς έμεναν στο Hogsmeade οπότε δεν χρειάστηκε να αλλάξουν πολλά πράγματα.

Στο τελευταίο σαββατοκύριακο της χρονιάς πήγαμε να την επισκεφθούμε, δεν μου άρεσε να την βλέπω έτσι αλλά δεν υπήρχε τίποτα που να μπορώ να κάνω. Της πρότεινα να έρθει να με επισκευθεί το καλοκαίρι και με διαβεβαίωσε ότι θα στείλει γραπτώς την απάντηση της.

Στην αποχαιρετιστήρια γιορτή η μεγάλη τραπεζαρία ήταν στολισμένη με το χρώμα κόκκινο αφού το Gryffindor είδε νικήσει την φετινή χρονιά όπως και τις προηγούμενες δυο. Απο το τραπέζι τους ακουγόταν πολύ φασαρία, φαντάζομαι πως και εμείς έτσι θα κάναμε αν νικούσαμε ποτέ.

Ο Dumbledore όταν έμαθε γιαυτο που συνέβη δεν μας είπε τίποτα ξεχωριστό μόνο μπράβο και πως ήταν πολύ επικίνδυνο αυτό που κάναμε. Δεν μας αφαίρεσε αλλά ούτε μας έδωσε πόντους όπως συνήθιζε να κάνει με τον Harry Potter και τους φίλους του.

"Του χρόνου θα νικήσουμε είμαι σίγουρος γιαυτο και στο τέλος θα πανηγυρίζουμε όπως κάνουν και εκείνοι" ο Cedric έδειξε το τραπέζι του Gryffindor, κοίταξα προς τα εκεί και είδα τον Fred και τον George να με κοιτάνε και να γελάνε. Μου έδειξαν τις κόκκινες <<σημαίες>>  που κρέμονταν απο το ταβάνι.

Διάβασα τα χείλη του Fred και έλεγε "σας νικήσαμε ξανά" αφού έλεγξα ότι δεν κοιτάει κανένας καθηγητής, σήκωσα επιδεικτικά το μεσαίο μου δάχτυλο και αρχίσαμε να γελάμε και οι τρεις.

Σήμερα φεύγουμε για τις καλοκαιρινές διακοπές και μπορώ να πω πως θα μου λείψει να βλέπω τους φίλους μου κάθε μέρα και θα μου λείψει να χρησιμοποιώ μαγεία. Κοίταξα το Hogwarts μια τελευταία φορά πριν μπω στο τρένο και χαμογέλασα.