Τα χρονικά της Michelle milligan

~decem~

Πρίν από αρκετές μέρες ο Sirius black μπήκε στο Hogwarts πήγε στο σπίτι του Gryffindor για να βρεί τον Harry potter. Ο σκοπός της απόδρασης του ήταν να τον σκοτώσει αλλα απέτυχε διότι ο Harry δεν βρισκόταν στον κοιτώνα του εκείνη την ώρα.

Οι παράφρονες τωρα βρίσκονταν παντού σε όποιο εξωτερικό μέρος του κάστρου και να βρισκόσουν μπορούσες να τους διακρίνεις. Σε έναν αγώνα που είχαμε με το Gryffindor ένας απο αυτούς επιτέθηκε στον Harry με αποτέλεσμα να πέσει απο το σκουπόξυλο του.

Μετά απο το συμβάν με την August κάνω πάρα πολύ παρέα με τον George και τον Fred. Σήμερα είναι η γιορτή του Halloween. Όταν ήμουν πιο μικρή η αδερφή μου με πήγαινε για φάρσα η κέρασμα μπορεί να ήταν κάτι που κάνουν οι maggle αλλα ήταν διασκεδαστικό. Αλλα τώρα γιορτάζω το Halloween στο Hogwarts.

Περπατούσα σε έναν διάδρομο για να πάω προς την μεγάλη τραπεζαρία όπου και θα φάει όλο το σχολείο μαζί
"Michelle" άρχισα να ακούω το όνομα μου σαν ψιθύρους, ήξερα αυτή την φωνή άλλα δεν μπορούσα να καταλάβω "Michelle" γύρισα πίσω μου αλλα δεν βρισκόταν κάνεις. Άκουσα ακόμη μία φορά το όνομα μού. Αλλα αυτή την φορά ο ήχος προερχόταν από ένα δωμάτιο. Δεν το σκέφτηκα καθόλου απλά γύρισα το πόμολο και άνοιξα την πόρτα.

"ΜΠΟΟΟΥΥΥΥ"φώναξαν ταυτόχρονα ο Fred και ο George  καθώς πετάχτηκαν πάνω μου "ΑΑΑ..." τα τρανταχτά τους γέλια ηχούσαν σε όλο το δωμάτιο "ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ;" έβαλα το χέρι μου στο σημείο όπου βρίσκετε η καρδιά "ε-έπρεπε να δεις την φάτσα σου" είπε ο George με δυσκολία γιατί το γέλιο τον παρέσερνε.

"Οι φωνές που άκουσα εσείς ήσασταν;" ο σχεδόν ακέφαλος Nick το φάντασμα του Gryffindor ξεπρόβαλε πίσω απο ένα θρανίο. Ο Fred σήκωσε το χέρι του για να κολλήσουν πέντε αλλά το χέρι του σχεδόν ακέφαλου Nick πέρασε από μέσα και ο Fred ανατρίχιασε.

"Έπρεπε να το περιμένω" "έπρεπε"
Για αρκετή ώρα τους άκουγα να καφιουνται για το πόσο καλοί είναι στο να τρομάζουν τον κόσμο. Όσο μιλούσαν κοίταζα το πάτωμα. Τότε παρατήρησα ότι ένα πλακάκι ήταν αρκετά πιο ψηλά από τα άλλα. Πλησίασα, προσπάθησα να το σήκωσα άλλα δεν μπορούσα μόνο με τα γυμνά μου χέρια.

"Τι κάνεις;" ρώτησαν και οι δύο ταυτόχρονα "φέρτε μου κάτι να το ανοίξω" με τον μεταλλικό χάρακα που μου έφεραν κατάφερα να σηκώσω το πλακάκι. Υπήρχε ένα λευκό γράμμα. Τι έπιασα στα χέρια μου και το επεξεργάστικα "απο Dean thomas προς Simus Finnigan...Ο...το βάζω πάλι μέσα" ο Fred άρπαξε το γράμμα απο τα χέρια μου.

"Πάς καλά πρέπει να μάθουμε ξέρεις πόσο καιρό το περιμένουμε αυτό;" "Fred δεν είναι δική μας δουλειά" είπα καθώς προσπαθούσα να πάρω πίσω το γράμμα αλλά σήκωσε ψηλά το χέρι του και δεν κατάφερα να το φτάσω "Michelle ηρέμησε απλά θα το διαβάσουμε" ο George ξεκίνησε να το διαβάζει.