Mutfağa ilgisi olan Jisung Mimarlık okuyan
Minho'ya deliler gibi aşıktır, Minho
da ona. Birbirlerini abi kardeş olarak
gördüklerini sanan ikili karşı tarafın
hislerinden habersizdir. Bu koşuşturmacadan sıkılan Minho sadece mutluluğu bulmak
amacıyla...
Okurken dinlemenizi önerdiğim şarkılar: 1- Lonely St. (Her şarkı koyduğumda açın, kitap daha duygusal oluyor-)
Elimdeki bıçağı hazır tutarak kapıyı hızlıca açtım. Açtığım gibi içerideki soğuk yüzüme vurdu. Tahmin ettiğim gibi bir görüntü yoktu. Her yer karanlıktı, kapının aralığından giren ışıkla az buçuk buranın bir koridor olduğunu anlayabilmiştim. İçeriye daha çok ışık girsin diye kapıyı sonuna kadar açtım. 3 metre kadar ileride geniş ve çelik bir kapı gördüm. Kapıya doğru koştum, gemi dümenine benzeyen bir kol ile açılıyordu. Elimi kola attım, çevirmeye çalıştım fakat her yeri buz tutmuştu. Bir kere daha denedim, koldaki buzlar elimi parçalıyordu. Acıyla bağırıp son bir kere daha denedim, bu defa az da olsa kol dönmüştü. Ellerimi soğuktan hissedemiyordum ama yine de kolu tekrar ve tekrar kapıdan geçebileceğim bir açıklık oluşana kadar çevirdim. Elimden dökülen kanlar kapı kolunda ve yerde soğuktan donmuştu. Ellerimi ısıtmaya çalışarak kapıdan geçtim, cebime koyduğum bıçağı tekrar elime aldım. Burası tavandan yer yer aydınlatılmış çok geniş bir açıklıktı, o kadar soğuktu ki sanki dünyadan ayrı bir parça gibiydi burası. Arkamı kontrol edip geniş açıklığa doğru yürüdüm. İleride aynadan yapılmış dikdörtgen bir şey gördüm. Ona doğru yürüdüm, bir şeyin kapısı olma ihtimali çok yüksekti ama bu şey diklemesine konulmuş dev bir ilaç kutusunu andırmaktan başka aklıma hiçbir şey getirmiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yine kendimi çıkmazda hissettiğimde bir bağırma sesi duydum. Aynadan yapılma bu kutunun içinden geldiğine emindim. Ses fazla boğuk gelmişti. Beynim çalışmaya başladığında sonunda bir tahminim vardı. Bu aynadan yapılma kutu ses geçirmiyor olabilirdi, içindeki Hyunjin'le beraber.
Elimle aynaya hızlıca vurmaya başladım.
"Hyunjin?! Kimse var mı?! Beni duyabiliyor musun?!!"
Eğer ses geçirmezse beni duymuyor olması gerekiyordu. Ya da malzemeden çalıp çok da iyi olmayan bir 'kafes' yapmışlardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"FELİX?!! SEN MİSİN?!!! ÇIKAR BENİ BURADAN!!!"
Hyunjin'in sesi ne kadar boğuk çıksa da az çok duyabiliyordum. Tüm gücümle aynadan yapılma bu saçma kafese vurmaya başladım. Hiçbir şekilde kırılmıyordu. Yanımdaki eşyalarla belki ikimiz de burada donmadan bir şey yapabilirdim.
