ALL THE THINGS HE SAID -minsung- ATTHS

10- "Kendini feda etmek."

-iki bölüm birden yazıyorum bu yüzden çok gecikti kusura bakmayın final bölümüne eklemem gereken bir sürü şey oldu kitabın seyri değişti vs. Her neyse iyi okumalar dilerim umarım seversiniz!-

"Uyan, geliyorlar."

Gözlerimi duyduğum fısıltıyla açtığımda etrafıma bakınmaya çalıştım fakat her yer karanlıktı. Az çok anladığım kadarıyla Hyunjin'in yatağındaydım. Uzandığımda yorgunluktan uyumuştum herhalde.

"Saklan."

İrkilerek hızlıca kıpraştım, telefonumu bulmak için yatakta elimi gezdirdim ama yoktu. Telefonumun zilini duyduğumda yerde olduğunu anladım. Gizli  bir numara arıyordu. Açtım, elbette.

"Selamlar Han beyefendi, yoksa cinayet işine burnunu fazlaca sokan çocuğun sevgilisi mi demeliyim?"

Boğuk ve kalın bir sesti.

"Ne demeye çalışıyorsunuz anlamıyorum bayım, ne sevgilisi, ne cinayeti?"

"Yakında anlayacaksın."

O an kafama dank etmişti.

"Sen mi öldürdün?."

Sesim o kadar kalın, soğuk ve hissiz çıkmıştı ki ben bile normalde çekingen olan kişiliğimle bu sesin kendimden çıktığına inanamamıştım.

"O ikisini sen mi öldürdün?!"

O cevap vermedikçe sinirleniyordum.

"Şimdilik iki evet, ama birazdan her şeye karışmayı çok seven o akrep burcu herifle üç olacak. Ve belki de seninle dört..."

Evet. İşte şimdi tepem attı.

"Ne diyorsun lan sen?! Hele bir onların kılına dokunmaya kalk var ya, seni bulduğum ilk yerde fantezilerimle ölmek için yalvartmazsam adam değilim! Seninle bizzat ben ilgeneceğim adi şerefsiz! Senin ananın-"

Telefon suratıma kapandı. Güzel, şimdi rahat rahat sövemediğim için daha çok sinirliyim. Söylene söylene yataktan kalktım ve yüzümü sıvazladım. Minho... Minho'yu aramam lazım. Hızlıca telefonumu geri cebimden çıkartıp Minho'yu aradım. Telefon hâlâ çağrıdayken kilit sesi duydum. Evin dış kapısından gelmişti. Duyduğum fısıltılar anlam kazanıyordu.

Minho tam telefonu açtığı anda kendimi dolapla yatağın arasındaki yere atıp büküldüm ve üstüme eve götürmek için katlayıp koyduğum Hyunjin'in iki ceketini hızlıca örttüm.

"Alo, Jisungie?"

"Evde birileri var Minho!"

Fısıldayarak söylemiştim, telefonun sesini ve parlaklığını her ihtimale karşı en düşüğe aldım. Minho polis olduğundan gerek konuşmaması gerektiğini anladı ve telefonu kapatmadan mesaj yazmaya başladı.

:Nerdesin
Neler oluyor
Sakın telefonu kapatayım deme
Arabadayım çabuk konum at
Eline kendini koruyabileceğin bir şeyler al ve saklan
İyi misin
Jisung

Evdeyim
Yani yurttayım pardon
Hyunjin'den kalan birkaç eşyayı almak için gelmiştim
Yine de atayım

*konum*

Saklandım fakat kendimi bir ceketle koruyabileceğimi sanmıyorum