Always with you

Wstęp - 1

   Harper:
     Moje życie dzieli się na cztery części; szkołę, rodzine, treningi i znajomych. Od kąd pamiętam zawsze starałam się je oddzielać od siebie. Każdy mój dzień wygląda tak samo. Codziennie od kilku lat dla mnie życie to tylko cykl tych samych, powtarzających się wydarzeń. Całe dnie musze się ładnie uśmiechać i witać z każdym dla dobra firmy moich rodziców. Straciłam ich mając zaledwie 8 lat, kiedy wyjechali w „sprawie biznesowej". Podczas ich lotu silnik się uszkodził co spowodowało pożar w samolocie. Razem z moim młodszym o trzy lata bratem, zostaliśmy oddani pod opiekę Naszego wujka czyli przyszywanego brata Naszego taty. Richard Moon - najbardziej wymagający facet którego znam. Mój tata nigdy nie nalegał na to abym przejęła po nim firmę ale wujek Richard ze względu na swoją prace, nie może się wiecznie zajmować firmą, więc wszystko spadnie na mnie kiedy skończę szkołę.
Po śmierci rodziców szukałam ucieczki; ucieczki od rzeczywistości, czegoś dzięki czemu będę mogła się odciąć od prawdziwego świata. Tak zaczęła się moja historia ze sztukami walki (i imprezami). Od wypadku codziennie trenuje po dwie godziny na prywatnych treningach karate aby uwolnić się od ciągłego uśmiechu i sprawiania pozorów. Dlaczego prywatne lekcje? Wszystko dla reputacji firmy Moon. Bo przecież ktokolwiek z rodziny, który nie wygląda idealnie mógłby zrujnować przyszłość naszej rodziny i to na co zapracowali rodzice. Praktycznie nigdy nie ma mnie w domu, bo kiedy nie mam treningu, to jestem na imprezach u znajomych. Wujek zapewne o tym wie ale nawet z nami nie mieszka. Zamiast tego jestem pewna że spędza każdą noc w apartamencie innej kobiety. Oczywiście dopilnował tego, aby żadne media się nie dowiedziały że nigdy go nie ma. Załatwił nam kierowce, kucharki i sprzątaczki aby on nie musiał się nami nawet martwić. Czasami wydaje mi się, że zapomina, że wogóle istnieje. Dzięki temu prawie każdą wolną chwile spędzam ze znajomymi na głośnych imprezach. Zapominając o wszystkich emocjach dzięki alkoholu.
Moje życie w końcu zaczęło się układać po śmierci rodziców. Do czasu.