tokat ve aydınlanma

452 41 34
                                    

İzuna mutluydu, arzuladığı ten avuçlarının içinde, öpmek istediği dudaklardaydı. Tobirama da salak değildi, dosttan ileri kısmında bahsettiği şeyi anlamayacak kadar. Hatta bu yüzden, şimdilik onu itmek gibi bir çabaya girişmedi.

"Aman Allah'ım."

Madara'nın kısık ama şaşkınlığını belli eden ses tonu İzuna'nın geri çekilmesine yetmişti bile. İstediğin kadar bir Uchiha ol, dünyaya korku sal; söz konusu uzun saçlı -evet, bunu hep belirtecekti- Madara olduğunda huzurunda el pençe divan durmak gerekliydi. İzuna kocaman açtığı gözlerini Tobirama'nın sinir olmuş suratından çekip abisine baktığında, aynı yavaşlıkla Tobirama da o yöne baktı. Hashirama mıydı o diğer düz uzun saçlı?

Eli havaya kalktı, havayı yardı ve sesli bir biçimde İzuna'nın yanağını buldu.

"Salak Uchiha..."

"Bir Uchiha'ya tokat mı attın sen!"

Yanağı hâlâ tokadın etkisiyle abisine dönük olan kardeş Uchiha'ya baktı önce Tobirama, sonra ise "Uchiha'ya Tokat" adlı drama tiyatrosunu oynatan büyük Uchiha'ya.

"Abi-kardeş kafayı mı yediniz lan siz?"

"Madara," dedi Hashirama araya girerek. "Senin kardeşin neden benim kardeşimin üzerindeydi?"

Madara omuz silkti, "Nereden bilebilirim? Evde de adını sayıklayıp duruyordu..." dedi ilgisiz bir halde. İzuna bu itirafla kızarıp "Abi!" diye çığlık atınca Tobirama keyifle sırıttı. Ardından İzuna'yı ittirerek kendine nefes alabilmek için bir boşluk yarattı.

"Siz Uchihaların itiraflarla ciddi sorunları var," dedi kolunun bir kısmına kadar açılmış uzun kollusunu düzeltirken. "Ben odama çıkıyorum."

Bu laf abisinden izin alır gibi söylenmişti ve Hashirama başını sallayarak izin verdi. Bir müddet onun gidişini izleyen üçlü ardından birbirlerine döndüler.

"Kusura bakmayın," dedi Hashirama. "Tobirama yaşıtlarına göre fazla aksi bir çocuk. Onunla başa çıkmak biraz zor ve hızlıca sinirlenebiliyor. Ağır bir laf söylediyse onun için ben özür dilerim."

"Yani..." diye geveledi ağzının içinde Madara. "İzuna, Tobirama'dan hoşlandığını söyleseydin sizin için uygun bir ortam hazırlayabilirdim."

"Muhtemelen bunu beceremezdin abi çünkü Tobirama soyadı U ile başlayanlardan bile nefret ediyor ve konuşmayı reddediyor. Haksız mıyım Hashirama?" diyerek Tobirama'nın abisine döndü.

"Hey!!" diye gürledi Madara. "Hashirama askerlik arkadaşın mı?!"

Hashirama araya girerek, "Evet," diye mırıldandı. "Ama onu konuşmaya zorlamanın farklı bir sonuç vereceğini sanmıyorum," diye ekledi.

İzuna kararlılıkla parlayan gözlerini ikisine dikerek, "Merak etmeyin," dedi. "Ondaki bu Uchiha nefretini bitireceğim."

&&

"İzuna?"

Küçük Uchiha, okuduğu İnsan Ne İle Yaşar? adlı kitabı suratının önünden indirip odasına kimin geldiğine baktı. Abisi Madara, kapıyı hafif açmış, ona seslenmiş bir halde öylece duruyordu. Yataktaki oturuşuna çekidüzen vererek ayaklarını sarkıttı.

"Buyur abi, içeri gel," dedi uykulu bir sesle. Genellikle uykusu gelene dek kitap okur, öyle yatardı.

Madara, içeri girip kapıyı kapatmasının ardından kardeşinin çalışma masasından sandalyesini çekip oturdu.

"Yatmadan önce seninle konuşmak istedim," dedi sakin bir ses tonuyla. Kısık sesinin diğer kardeşlerin bunu duymasını istemediği için olduğunu düşünüyordu İzuna. "...duygularının ciddi olup olmadığı hakkında. Bilirsin, şu Senju çocuğuyla olandan bahsediyorum."

İzuna kafasını salladı anlayışla. Bunun geleceğini biliyordu, zaten abisi ailesine karşı hep anlayışla yaklaşmaya çalışırdı.

"Duygularım konusunda şaka yapmıyorum abi. Neden bilmiyorum ama gelecek planlarımda Senju çocuğuyla birlikte olmak var. Onu gerçekten seviyorum."

"Hm," dedi ve duruldu Madara. Neden Senju, neden o değil tartışması yapmayacaktı ki bu tartışmanın mantıklı bir dayanağı olduğunu da düşünmüyordu. Fakat bir Senju'yu, özellikle o Tobirama ise, bir Uchiha ile ilişkiye ne kadar uydurabilirdi ki? "Bizden nefret ediyor, duyguların karşılıksız kalabilir ve bu durumda onu suçlayamazsın İzuna. Bunu da düşündün mü?"

İzuna bir müddet ona baktı, Madara anlayabiliyordu, İzuna buna hazırlıklı değildi. Ailesinde genetikti, her şeyin düşledikleri gibi olabileceğini sanıyorlardı. Madara, olumsuz ihtimal gerçekleştiğinde İzuna'nın bu nedenle çıldırmasını istemiyordu.

"Umarım," diye mırıldandı dikkatini çekerek. "Tobirama'daki Uchiha nefretini kırarsın ve onun da seni sevmesini sağlayabilirsin."

İzuna gülümsedi, umutla abisine baktı.

"Ama," dedi büyük Uchiha. "...onu zorlama."

Başını salladı, şart kabul edilebilirdi.

Abisi gitmeye hazırlandı, sandalyeyi geri çekti ve adımlarını kapıya doğru attı. İzuna onun küçük ve acelesiz adımlarını izlerken düşündü, sorguladı. Sorsa mı sormasa mı kararsızdı.

Bir nefes aldı, "Neden?" dedi. Abisinin ona dönen bakışları eşliğinde, "Neden Senjular bizden nefret ediyor?" diyerek devam etti.

Madara gülümsedi, sonuçta er geç sorulacaktı bu soru. Ama bu neden arkasındayken sorulacağını hiç düşünmemişti.

"Boşver," dedi. "Büyükbabaların meselesi, bizi ilgilendirmez."

hadi işine // tobirama x izuna/naruto shippudenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin