hadi işine // tobirama x izuna/naruto shippuden

duvarlar

İzuna şaşkınca kafasını salladı. İnatçı keçi -kolay olmasa da- nasıl ikna olabilmişti? Neredeyse bir ay boyunca peşinde koşup olduğu yerde bittiği aklına gelince utandı. Acaba Tobirama bıktığı için mi böyle bir şeyi teklif ediyordu? Eğer olmazsa, sana olmayacak demiştim deyip ondan uzaklaşacak mıydı?

"Tabii," dedi, sözlerinin cevapsız kalmasından nefret ettiğinden hem kafasını sallayıp hem iki çift laf etmek istedi. "Otur istersen."

Tobirama ona baktı, yerken izlenmekten nefret eden o değil miydi? İzuna tostunu kese kağıdına güzelce sarıp masaya bıraktı, Tobirama anladım manasında kafasını salladı ama diğeri bunu görmedi.

"Ailelerin tartışmasını bizim aramıza konu etmememiz gerektiğini söyledin. Doğru, şu ana kadar başarısız zorbalık girişimlerin dışında hiçbir kötülüğünü görmedim."

İzuna utançla başını eğdi.

"Özür dilerim," dedi kafasını kaldırmadan. "Öteki türlü ilgini nasıl çekeceğimi bilemedim."

Uchihaların kafasını eğdiği pek görülmüş bir şey değil, oldukça egoist insanlar. Tobirama şaşkınlığını içine sakladı. En azından özrü gerçekti.

"Hayvanlık yaparak değil..." dedi bulaşmak ister gibi. Ne de olsa aralarında hâlâ bir 'uchiha-senju' çekimi vardı. Değil mi?

Uchiha hâlâ utanıyordu, gülümsedi.

"Biz seninle didişmeyi kesmeyeceğiz, haksız mıyım?"

Tobirama tebessüm etti. İzuna onun tebessümünde takılı kaldı, nadiren görürdü çünkü.

"Evet."

&&

"Onunla konuştum bugün."

Hashirama kafasını telefonundan kaldırmadan tek kaşını kaldırıp sordu:

"Hadi ya? Siksen konuşmazsın onunla diyordum. Hatta Madara'yla iddiaya girmiştim."

"Heh?"

"Sayende 100 birim kaybettim kardeşim."

Tobirama elini havada salladı. Abisinin kaybı umrunda değildi.

"100 birim senin için bir şey ifade etmiyor abi."

"Kaybetmesem de olurdu. Ee, sen ne yaptın Uchiha oğlanıyla?"

Tobirama masasına gömüldü. Bu gibi konuları pek konuşmadığı için -aslında günlük hayatta konuşmayı pek tercih etmediği için- nereden başlayacağını ve konuyu nasıl aktaracağını bilmiyordu.

"Bana 'aile meselelerini aramıza koymama'mız gerektiğini söyledi."

"Vay zeki oğlan!"

"Abi..." dedi titrek bir ses tonuyla Tobirama. "Aileler arası bu kavga olmasaydı onlarla iyi anlaşabilir miydik?"

"Her şeyi bu kavga başlatmamış mıydı zaten? Civardaki pek çok aileyle de aramızın buz gibi olmasının sebebidir bu, aynı zamanda."

Dudakları kıvrıldı ve ne düşüneceğini bilmeden önüne döndü kardeş Senju. Babasının inadını biliyordu, ona saygısından şu ana dek abisi gibi Uchiha'lara karşı ılımlı bir tavır da sergilememişti. Gerçi abisinin bu ılımlı tavrı, ailenin Hashirama'yı bir miktar dışlaması ile sonuçlanmıştı.

Konuyu dağıtmak için, "Aslında bunu daha önce söylemişti," dedi. "Ben düşündüm. Gerçekten... Ama... Sonra bunun gereksiz olduğunu gördüm sonuçta İzuna... daha bir çocuk? Haksız mıyım abi? Benim gibi..."

Hashirama kardeşine baktı. Her gün nefret dolu bakışlar altında okula gidip gelmek kolay değildi. Hele taraflı öğretmenlerin gazap dolu gözleri eşliğinde ders dinlemek, ailenin gururu kırılmasın diye söyledikleri her lafın altında mânâ arayıp gerekli cevabı vermeye uğraşmak hiç kolay değildi. Nefret en çok suçu olmayanları yıpratıyordu.

Tobirama'nın dersleri iyiydi. Kendini bu cehennemden kurtarmak için insan gibi değil, hayvan gibi çalışıyordu. Hashirama onu hep izledi, Tobirama onun için çok farklıydı. Tabii ki diğer iki kardeşini de severdi ama Tobirama'ya ilgisi farklıydı. Onu izlerken intikam duygusunun da çok güçlü olduğunu fark etti Hashirama ve bu, onu korkuttu. Babasının yarattığı kaosu Tobirama'nın omuzlanmasını istemedi çünkü. Nesilden nesile aktarılan kinin bir boka yaradığını görmemişti zira, anca aptal kargaşaları çıkarır, insanları birbirine sokar ve karanlık bir döngüye sokardı. Tobirama'nın depresyon ve strese değil, neşe ve huzura ihtiyacı vardı.

"Haklısın Tobirama. Bunu fark etmen gerçekten güzel..." dedi hayranlıkla. Hashirama, onu babasının nefretinden korumak isterken kendi hayalgücüne fazla kaptırmaya çalıştığından bihaberdi. Tobirama'nın intikam arzusu körelmezdi.

"Yine de bir Uchiha'nın sevgi konusunda eksikleri olduğuna inanıyorum. Çabuk sevip çabuk nefret eden tipler değiller mi?"

Hashirama düşündü, eğer arkadaşından ilham alması gerekse Tobirama'yı bu ilişkinin yanına bile yaklaştırmazdı ama mevzu bahis İzuna'ydı. Madara'nın kardeşi hakkındakı tutumu ona İzuna'nın bağlandığı şeye sıkıca tutunduğunu gösteriyordu.

"Ayrımcılık değil ama bir Uchiha'ya karşı her zaman dikkatli olunmalı," dedi Tobirama, abisinin düşünceli halini izlerken. Anladığı kadarıyla o da karara varamamıştı ve Tobirama'nın yıpranmasını istemediğinden bir şey diyemiyordu.

"Tabii..." diye mırıldandı düşünceli bir halde Hashirama. Pek dinlemiş gibi değildi.