Hep

13

"Aptal."

Ateş gözlerini kısarak kafasını çevirip kadına baktı ama duymamazlıktan geldi. "Salak."dedi kız bu sefer.
Ateş derin bir nefes alarak dudaklarını birbirine bastırdı.

"Ukala,kibir abidesi, çok bilmiş ve-"
Daha fazla dayanamadı ve kafasını kıza tam döndürüp sözünü kesti.
"Çağla anladık! Dünyanın en gereksiz elemanı benim. Şu iltifatlarını kendine saklasan artık."

Çağla kaşlarını çattı. "Anladıysan sorun yok."

Ateş gülümsedi. "Bu triplerinin bitip kucağımda mışıl mışıl uyuyacağın günlerin gelmesini öyle iple çekiyorum ki."

Genç kız göz devirdi. "Ateş,"dedi sinirle. "Sen beni çok çabuk unutmuşsun."

Ateş kaşlarını çattı. Unutmamıştı ve kızın ne demek istediğini de anlamadı. "Bir ay boyunca seni düşünüp düşünmediğimi duymak istiyorsan, evet düşündüm. Her gece, her sabah, her an." Son kelimeyi fısıltıyla söyledi.

Çağla kafasını iki yana salladı. "Hayır o manada değil."dedi. "Sen benim karakterimi çok çabuk unutmuşsun."

Ateş göz devirdi. "Çağla sana inanmayarak nasıl bir hata yaptığımın farkındayım."dedi ve sıkıntıyla iç çekti. "Bu hayatta annemden, babamdan bile tekme yediğim için insanlara pek güvenim kalmadı, üzgünüm."

Çağla kaşlarını alaylı hale getirip,"Ne yazık,"dedi. Sonra tekrar çatarak,"İstersen herkes tarafından sürekli olarak kazık ye. Bana bunu yapmayacaktın!"diye çıkıştı.

Ateş sıkıntıyla ellerini kafasına kaldırıp saçlarını dağıttı. "Evet,"diye mırıldandı ve tekrardan önüne baktı.

Sonra aklına gelen fikirle kocaman gülümsedi. "Çağla, eğer şu anda seni öpmeme izin verirsen sana uzun zamandır çok ama çok merak ettiğin bir olayı anlatacağım."

Çağla alayla kıkırdadı. "Merakla yaşayabilirim."

Ateş gözlerini kısarak sinsice gülümsedi. "Ama bu Çıtır ile alakalı bir mevzu."

Bir restoranda oturmuş sipariş verdikleri yemeği beklerlerken Çağla sinirle kaşlarını çattı. "Öptükten sonra çeker giderim ama."dedi çünkü burada tehditle tutuluyordu.
Ateş eğer onunla yemeğe gelmezse onu şirkette herkesin içinde Çağla'nın en gizemli sırlarından birini bağırarak anlatacağını ve bunu her şubedeki şirketlerde yapacağını söyledi. Aslına bakarsanız Ateş böyle insanların sırlarını anlatan, hatta ve hatta umursayan bir tip değildi ancak iş Çağla olunca her yol mübah hale geliyordu.

Ateş dilini şaklattı. "Yok, hayır o zaman, vaz geçtim."

Çağla nefesini sertçe dışarı vererek önündeki su bardağına uzandı ve hepsini içti. Sertçe masaya geri bıraktığında çıkan sesle diğer masadakiler bile ürkerken Ateş hiç oralı olmadı sadece kıza alttan bir bakış attı.

Biraz sonra yemekleri geldiğinde Ateş çatal bıçağı eline alarak kıza baktı. "Sana özel yaptırttım."dedi. Çağla göz devirdi. "Ateş bana istediğin kadar iyi davran, hissettirdiklerini unutamıyorum."

Ateş derin bir nefes aldı. "Bende."dedi ve çatal bıçağı bırakarak kızın elini uzanıp tuttu. "Sana bağırdığımda, terslediğimde ve hatta kovduğumda hissettiklerimi bende unutamıyorum."

Çağla elini adamın elinden çekti. "Neden bu kadar vicdansız birisin?"diye sordu ağlamak istemediği için yanağını ısırmaya başlamıştı. "Neden bir ayarın yok?"

Ateş omuz silkti. "Bilmiyorum."dedi hüzünle. "Bildiğim tek şey seni bir daha asla üzmeyeceğim."

Kafasını iki yana salladı Çağla. "Üzeceksin."dedi. "Hatta çok üzeceksin."