Hep

26

"Ay ben bu kızı çok sevdim ya!"diye şakıdı Ela sevinçle.
Eşsiz gülümseyerek teşekkür etti. "Ben de sizi sevdim."

Çağla güldü. "Thomas nereden buldu seni böyle?"
Eşsiz derin bir nefes aldı. "Bana ilginç geldi."dedi ve aklını karıştıran konuyu açtı.

"Hem zenginler hem de yakışıklılar. Anladığım kadarıyla Kenan ismindeki senden hoşlanıyor, Ateş ile de sen evlisin. Adam akıllı ingilizcem bile yok ama adam inadına beni sizinle tanıştırmak istedi. Ya insanlarla oynamayı seviyorlar ya da takıntılılar."
Ela hak verdi. "Kenan benden ben Kenan'dan hoşlanıyorum ama kavuşamıyoruz neden çünkü dünden razı gibi durmak istemem. Ama dünden razıyım."
Hak verdiği tek şey Kenan'ın kendisinden hoşlandığıydı.

Çağla düşündü. "Takıntılı değiller."dedi onları az çok tanıdığı için. "Ancak oynamayı sevmediklerini söyleyemem. Sen zaten ingilizce bilmiyorsun. He de evet de yeterli. Biz seninle arkadaş olduk işte, her şerde bir hayır var."

Ela merakla sordu. "Çalışıyor musun?"

Eşsiz kafasını salladı. "Çalışıyorum. Normalde elektrik elektronik mühendisliği bitirdim ama mesleğimi yapamıyorum diye garsonluk yapıyorum." Hüzünle gülümsedi. "Gerçi mesleğimi yapsam da alacağım maaş şimdiki maaşımdan çok da yüksek değil ya neyse."

Ela kızın omzuna elini koyarak hafifçe sıktı. "Bende BESYO mezunuyum. Bende fakirim be Eşsiz. Aramızda tek zengin Çağla."

Çağla utandı. "Bende çok zengin değilim."diye kendisini savundu. Ela ona şaka mı yapıyorsun sen bakışı atınca kendisini savundu. "Tamam kocam zengin ama ben değilim."

Eşsiz kıkırdadı. "Sağlam yere kapak attı bu."dedi Ela Çağla'yı göstererek.
Çağla sinirlendi ve eline geçen yastığı alıp Ela'nın kafasına sertçe attı. "Sende bir tanesine kapak atmaya çalışıyorsun."dedi öfkeyle.
Ela güldü ve kafasını salladı. "Evet aynen öyle yapmaya çalışıyorum."
Eşsiz de kahkaha attı. "En azından dürüst."dedi Çağla'ya doğru.
Çağla bu zengin koca imalarını hiç sevmiyordu çünkü kayınvalidesi onu bu konuda suçluyordu. Bu nedenle savunmasını yaptı. "Gerçekten ben bu ilişki başlamasın diye çok çabaladım."dedi. "Ateş çok inattı ve bende onun enerji alanına kapılmadan edemedim. Parası pulu umurumda değil."

Eşsiz iç çekti."Bana açıklama yapmak zorunda değilsin Çağla."dedi. "Sana inanıyorum."

Çağla bu kızı ve yaydığı enerjiyi çok sevmişti. Gülümsedi, yanında oturduğu için kıza yaklaşarak sarıldı.
Kulağına fısıldadı."Teşekkür ederim."

Eşsiz kızın kendisine sarılmasına şaşırdı. Karşılık veremeden Çağla ondan ayrılınca,"Rica ederim."dedi utanarak.
Ela kıskandı ancak bozuntuya vermeden ayağa kalktı. "Ben uyumaya gidiyorum."dedi ve gülümsedi. Çağla ve Eşsiz ona iyi geceler dilediğinde odadan çıkarak kendi odasına ilerledi.

Eşsiz yalnız kaldıkları için biraz rahatladı ve çekinse de sordu."Sana özel bir şey sorabilir miyim?"dedi.
Çağla kafasını salladı. "Tabii."

"Yanlış anlama, Elektrik elektronik okumadan önce iki yıl psikoloji okumuştum bu nedenle biraz insanın halinden anlıyorum-"
Çağla heyecanla sözünü kesti. "Bende mimarlık kazanmadan o bölümü okumuştum. Hangi okuldaydın?"

Eşsiz gülümsedi. "Kayseri'de okudum."

Çağla şaşkınlıkla,"Ben de!"dedi.
Eşsiz kıkırdadı. "Kaç yaşındasın sen?"

Çağla yaşını hatırlayınca burun büktü. "Yirmi dokuz diyelim yirmi dokuz olsun."

Eşsiz kahkaha attı bu sefer. "Kaç yıldır yirmi dokuzsun peki?"
Çağla güldü. "Bir."