Hep

30

"Nereye gidiyoruz?"diye sordu Eşsiz.
Kenan gülümsedi. "Aklımda birkaç mekan var ama..."durdu ve arabada yanında oturan kıza baktı. "Sen yemek ayrımı yapar mısın?"

Eşsiz güldü. "Biraz."dedi. "Ama istediğin yere götürebilirsin. Senin için ayrım yapmadan yiyeceğim."

Kenan kıza imayla baktı. "Benim için?"
Genç kız utanarak kendini savundu. "O-o manada demedim."

Güldü adam."Utanmaaa.."dedi. "Takılıyorum sadece."
Arabayı çalıştırdı ve derin bir nefes alarak kıza son bir kez baktı.
Birden gaza bastı.

**

Ateş duş aldıktan sonra ıslak saçlarıyla salona indiğinde karısı yalnızdı. Koltukta oturmuş karnına doğru çektiği dizleri üstünde bir kitabı boyuyordu Çağla.
Uraz beraber boyama yaparken uyuyakalmıştı. Çağla o kadar kaptırmıştı ki Uraz'ı yatağa yatırıp geri gelmiş ve kaldığı yerden devam etmişti.

Ateş kızın yanına giderek yanağına bir öpücük kondurdu. Koltuğa oturup,"Bakayım ne yapıyorsun?"dedi ve boyama kitabını kızdan yavaşça çekerek aldı.
"Hmm..."dedi. "Zıt renkleri çok kullanmışsın gözüm yoruldu."

Çağla alayla güldü. "Paşam beğenmedi mi?"
Ateş kafasını salladı. "Bana beğendirtmek zordur."dedi.
Çağla göz devirdi. "Sende yap bende seninkini eleştireceğim." Kitabı adamdan çekerek aldı.

Ateş güldü. "Bebek gibi boyama mı yapacağım? Kesinlikle hayır."

Çağla kaşlarını çattı. "Ben bebek miyim?"

Ateş çapkınca bir bakış attı ve kafasını salladı. "Sen benim bebeğimsin."

Çağla gülümsedi. "Ya Ateş ya."dedi utanarak.
Ateş kıza yaklaşarak burunlarını birbirine sürttü. "Efendim güzelim."

Çağla adamın yanağına öpücük koyarak kıkırdadı.

Ateş,"Hm."dedi. "Uraz uyuyor, özel günün değil? Ne duruyoruz?"

Çağla anlasa da meraklı gibi davrandı. "Neye ne duruyoruz?"
"Çocuk yapmaya."
Çağla kahkaha attı."Ateş vallahi hiç hamile kalabilecek modda değilim."dedi.  "Çok zorlandım. Uzun bir süre düşünmüyorum."

Ateş derin bir nefes aldı. "Ben yoktum da ondan zorlandın."dedi güç bir şekilde.

Çağla omuz silkti. Ateş sıkıntıyla geri çekilerek,"Çağla gerçekten bu durumdan çok sıkılmaya başladım."dedi.

Çağla anlamadı. "Hangi durumdan?"

Ateş kaşlarını çatarak kıza baktı. "Beni istemiyorsun gibi hissediyorum. Ne zaman sana yakınlaşsam kaçıyorsun."

Çağla şaşırdı. "Ne?"

Ateş ayağa kalkarak,"Ben uyumaya gidiyorum."dedi ve merdivenlere doğru ilerledi.

Çağla adamın ardından hızla ayağa kalkıp önüne doğru koştu. "Ateş."dedi ellerini göğsüne koyup geri iterek.
Ateş soğukça,"Efendim?"dedi.

Çağla sinirlendi. "Küsüp gidiyorsun!"

Ateş kızın göğsündeki ellerini tutup nazikçe kendisinden uzaklaştırdı.
"Güzelim, izin verirsen gidip uyuyacağım."dedi.

Çağla çıkıştı. "Hayır izin vermiyorum. Lafı söyleyip çekip gidemezsin!"

Ateş sıkıntıyla omuzlarını aşağı düşürdü. "Bu evlilik gerçekten sıkıntılı bir durummuş."dedi.

Çağla kaşlarını hayretle havaya kaldırarak,"Öyle mi Ateş?"diye sordu.

Ateş kafasını salladı."Evet aynen öyle Çağla."