Hep

35

Kenan ve Eşsiz eve vardıklarında genç kız yorgunluktan ölüyordu.
Adam onun bu halini görünce gülümsedi. "Yoldan gelmiş olmana rağmen dinlenmedin. Uraz ile o kadar oynarsan böyle ayakta duramazsın işte."

Eşsiz yorgun bir şekilde gülümsedi. "Çok tatlıydı kıramadım."

Kenan eve girip koltuğa attı kendisini. "Bende çok yorgunum."diye mırıldandı.

"Nerede uyuyacağım?" Eşsiz cevabını aldığı gibi kendisini yatağa atacaktı.

"Misafir odası yukarıda koridorun sonunda."dedi Kenan kıza bakmadan.
Eşsiz,"İyi geceler."dedi ve merdivenlere yöneldi.

"Tatlı rüyalar."dedi Kenan sakince.

**

Çığlık sesleriyle olduğu yerde sıçrayan adam kaşlarını çattı. Ses Eşsiz'in sesiydi ve telaşla yataktan fırlayarak kızın kaldığı odaya koştu.

Genç kız yatakta bir o yana bir bu yana debelenirken bağırıyordu.
"Bırak beni!"
Ve gözleri kapalı olmasına rağmen göz yaşları izinsiz akıyordu.

Kenan çekinerek kıza yaklaştı. Berbat bir rüya gördüğünden emin olunca derin bir nefes aldı.
Kız ağlayarak,"Yalvarırım bırak."diye fısıldadığında yüreği büzüştü.
Yatağa oturarak kızın yüzündeki saçlarını kenara itti Kenan.
"Eşsiz,"diye seslendi yumuşak bir sesle. "Uyan, Eşsiz."
Eşsiz kafasını salladı ve ağzından bir hıçkırık daha kaçtı.
Genç adam kızın yüzüne elini koyduğunda korkuyla ve çığlık atarak yataktan sıçradı genç kız.

"Kenan."dedi korkuyla. "Kenan,"yutkundu. Terlemiş berbat bir haldeydi.
Kenan gülümsedi. "Sadece bir rüyaydı, ben yanındayım korkma."
Eşsiz ağzından kaçan hıçkırıkla kafasını iki yana salladı. "Kenan,"acıyla adamın ismini fısıldıyordu.
Adam dayanamadı ve kıza sarılınca Eşsiz bir an korksa da adamın bedenine kollarını sararak,"Ben yok olmak istiyorum Kenan."diye ağlamaya başladı. O kadar içli ağlıyordu ki Kenan'ın gözleri doldu.
Kızın saçını okşayarak,"Şiştt."diye fısıldadı. "Ben yanındayım. Kimse sana bir şey yapamaz."

Eşsiz, nefes almaya çalıştı ancak göğsü acıyla sarsıldı. Kenan kızın saçlarına öpücük kondurdu. "Sakin ol."dedi sevgi dolu sesiyle.

"Uyumak istemiyorum."dedi Eşsiz burnunu çekerek. Kenan kızdan ayrılarak kafasını salladı.

"İstemezsen uyumayız."dedi ve gülümsedi. "Hadi kalk senin bir elini yüzünü yıkayalım."
Eşsiz yutkundu. Eliyle yanaklarını silip,"Sen gelme."dedi. "Ben yıkar gelirim."

Güçlükle yataktan kalkarken Kenan gözünden akan yaşı kimse görmeden hızla sildi.
Eğer bu kız gerçekten de Ateş'in kardeşiyse, ona yaşattıkları her şeyin hesabını sormak istiyordu. Onlar yüzünden kız yirmi yedi yıllık süren bir esaret çekmişti. İşkencelerle dolu...
Kapanmayacak yaralar almıştı.
Nefesini sertçe dışarı verdi ve elini kafasına götürüp saçlarını karıştırdı.

Kız geri geldiğinde yataktan ayağa kalktı. Gülümsemeye çalıştı.
Eşsiz'in yüzü sirke satıyordu. Gördüğü rüyanın etkisinden hala daha çıkamamıştı ancak aklı yerine gelmişti.

"Sen git uyu."dedi adama.

Kenan kaşlarını havaya bir kere kaldırarak red etti. "Hayır, zaten uykum kaçtı. Gel gidip film filan izleyelim."

Eşsiz kafasını salladı. "Peki."diye mırıldanarak yanından geçip odadan çıkan adamı takip etti.

Evin içinde olan sinama odasına girdiklerinde Eşsiz adama şaşkınlıkla baktı. Zengin olmak ne güzel şeydi böyle?