Hep

16

Çıtır korktu. Birkaç adım geri kaçarak,"Ateş, sakin ol."dedi.
Ateş öfkeden deliye döndü. İstanbul'daki son projeyi kontrol etmek için Türkiye'ye geri gelmişti. Uçaktan ineli birkaç saat olmuştu, yorgundu. Çağla Amerika'da kalmış, yalnızdı. İşi başından aşkınken karşısındaki kadının dedikleri yenilir, yutulur gibi değildi.

"Çıtır!"diye bağırdı sinirle. "Çıtır sen ne yaptığını sanıyorsun!?"

Çıtır adamın bu haline daha önce hiç şahit olmamıştı. Korkusu gittikçe artarken kekeledi. "L-lütfen bana zarar verme."dedi.

Ateş genç kıza değil dokunmak aynı havayı solurken bile rahatsız oluyordu. "Sen beni tuzağa düşürdün."dedi tehdit edercesine. "O gün sarhoş olup seni tanımadığımı bilmene rağmen koynuma girdin, beni tuzağa düşürdün!"

Çıtır bunu inkar etmiyordu ama on yıldır karşılıksız aşk beslediği adam kendisine dokunduğunda geri çekilememişti.

Çıtır birkaç adım geri daha çıktı. "Ben..."dedi ve sustu.
Ateş odada deli gibi gezinirken ellerini sinirle saçlarından geçirdi. "O çocuk doğmayacak."dedi durup kıza nefretle bakarak. "Eğer doğurursan çocuğa bir şey olmaz ama seni GERÇEKTEN öldürürüm."

"Çağla-"

"Alma o pis ağzına Çağla'nın adını!"

"Ateş çocuğu aldıramam."dedi acıyla, neredeyse sesi çıkmamıştı. Ateş hışımla kızın burnunun dibinde bitti ve kolunu bütün gücüyle kopartmak ister gibi sıktı.

"Ne dedin sen!"dedi tıslayarak. "O çocuğu doğurursan seni yemin olsun ki öldüreceğim!"

Çıtır adamın böyle bir tepki vereceğini düşünmüyordu. Ölüm tehditi almayı beklemiyordu.

"Hiçbir şey yapamazsın."dedi son bir cesaret. Kolu çok acıyordu ama adam sıkmayı kesmiyordu.

Ateş,"Öyle mi?"dedi çatık kaşlarıyla. "O zaman doğur ve gör."

Çıtır yutkundu. "Aldırmayacağım."

Ateş kızı ileri itip kolunu bıraktı ve Çıtır bu hareketle yere düştü. Hızla masasına gitti Ateş. Telefonunu alıp öfkeyle birini aradı.

"Alo Zekeriya, kimseye haber vermiyorsun, bilen duyan olursa senden bilir seni öldürürüm, bana acil bir şekilde kadın doğum uzmanı buluyorsun."

Çıtır adamın ne yapmaya çalıştığını anlayınca telaşla bağırdı.

"Hayır!"

Ateş onu umursamadı. "Yarına değil şimdi!"diye kükredi telefondaki korumasına. "Şimdi!"

Çıtır ağlamaya başladı. "Ulan Zekeriya sen beyinsiz misin! Bir tane kadın doğum uzmanı, doktoru istiyorum! Kürtaj yapacak, ameliyathaneyi filan ayarla! Ben geliyorum, hızlı ol!"

Ve telefonu hızla kapattı.
Çıtır korkuyla kapıya doğru koştu. Bebeğini kaybetmek istemiyordu ve adamın bu bebekten Çağla duymadan kurtulmak istediği belliydi. Kaçmaya başladı. Ateş arkasından bağırdı. "Buraya gel!"
Çıtır onu dinlemedi. Hızla asansöre doğru koşarken telefonunu çıkararak Çağla'yı aradı.

Nefes nefese konuştu. "Alo?"
Çağla'nın sesi meraklıydı. "Efendim?"

"Çağla, ben hamileyim. Babası Ateş. Ateş Saygın ve çocuğu zorla aldırmak istiyor, lütfen bana yardım et."dedi ağlayarak. Asansörü uzaktan dolu görünce merdivenlere ilerledi.
Ateş'in korumaları arkasından koşuyordu.

Çağla donakaldı. "Ne dedin sen?"

"Duydun, beni zorla kürtaja götürecekler. Ne olursun bana yardımcı ol! Engelle onu!"