ဘုန်းရှင်း ကျော်ဇင်နဲ့စကားပြောပြီး ကို့အခန်းကိုပြန်လာလိုက်သည်။တနေ့တည်းသူကြုံတွေ့နေရတာကို လိုက်မမှီတော့။အချစ်ဆိုတာကိုလေးလေးနက်နက်မတွေးဖူးတာကြောင့် သူဒီလိုကြောင်နေမိတာလဲဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်လေ။မိန်းမလျာတွေယောက်ျားလေးတွေကိုသဘောကျတာကသူမြင်ဖူးသိဖူးပြီးသားပင် ဒါပေမယ့် မိန်းမလျာဆိုတာက မိန်ကလေးတွေလိုပြုမူနေထိုင်တတ်သူတွေမို့မထူးဆန်း။အခုဟာကနှစ်ဦးနှစ်ဖက်လုံး ယောက်ျားလေးတွေပဲဖြစ်ကာအချစ်ဆိုတာကိုလဲ ၅၂၈လိုမျိုးသဘောမထားကြပဲ သမီးရည်းစားကဲ့သို့ချစ်နေကြသည်တဲ့။ တကယ်ပါအချစ်ဆိုတာကဆန်းကြယ်လိုက်ပါဘိ။
..
'ကလင် ကလင် ကလင်'
" အိမ်ရှေ့ကဘယ်သူလဲ အစောကြီးကို"
ဦးမင်းခတစ်ယောက် အိမ်ရှေ့ကအသံကြောင့် အိမ်ထဲပြတင်းပေါက်ကလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ကျောင်း၀တ်စုံနဲ့ပါလား ကြည့်ရတာ သားဘုန်းသူငယ်ချင်းထင်ပါရဲ့။
"သားဘုန်းရေ အိမ်ရှေ့မှာသားသူငယ်ချင်းရောက်နေတယ်ဝေ့"
"ဗျာ ဟုတ်ဦးလေး လာပြီ"
ဘုန်းရှင်းအံ့ဩသွားသည်။ ငဂျစ်ကောင်လာခေါ်မှာကြိုသိနှင့်ပေမယ့် ဒီလောက်စောမယ်လို့မထင် အခုမှ7:36။
"ငဂျစ် မင်းကလဲဒီလောက်အစောကြီး"
ခွန်နောင် အညာ၀တ်စုံလေးနဲ့ အခုမှမျက်နှာသစ်ပြီးပုံရတဲ့ သူ့ရှေ့က ရှင်းကိုကြည့်ရင်းပြုံးမိသည်။တကယ်ပါ ဘယ်လိုမှန်းမသိအိပ်ယာထစတောင် ယောက်ျားဆန်ပြီးချောမောနေပုံက....။နှစ်ယောက်သားအိမ်ထဲ၀င်ရင်းမှ..
"ဒါမစောတော့ဘူးလေ ရှင်းပြင်မှာဆင်မှာစောင့်ရင် 8နာရီထိုးသွားမှာပဲကို။အ့အချိန်ကကျောင်းသွားဖို့အသင့်ဆုံးပဲ။"
"စောပါသေးတယ် အ့အချိန်က 8ခွဲလောက်မှသွားလဲရတာကို"
"ရှင်းကလဲ အစောသွားမှ လေဒီတွေကိုငမ်းလို့ရမှာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား"
ကြောက်စရာမျက်နှာဘေးနဲ့ပြောနေတဲ့ ငဂျစ်ကိုကြည့်ပြီး မိန်းကလေးတွေအစားကြက်သီးတောင်ထမိသွားလားမသိ။
