Sinir Hastası- ChanMin

"Küçük Bebek"

Seungmin okula geleli 1 hafta olmuştu. Seungmin,Jeongin,Felix ve Jisung çok yakın arkadaşlar olmuşlardı.Sürekli beraber takılıyorlardı.Chan ise son 3 gün okula gelmemişti.

Chan'ın içeri girdiğini gören Seungmin mutlu oldu.3 gün boyunca tek oturmaktan sıkılmıştı.En azından az da olsa sohbet edebiliriz diye düşünmüştü Seungmin.Chan gelip yerine oturdu.Seungmin hemen konuşmaya başladı.

"Hey! Neden 3 gün okula gelmedin?"

"Bu seni ilgilendirmez Seungmin,kendi işine bak."

"Çok kabasın Chan.Bu kadar kaba olmak zorunda mısın?"

"Evet,doğamda var bu.Tatmin oldun mu?"

"Doğanda mı var? Ayı mısın sen ne doğası?"

"Sınırlarımı zorluyorsun Seungmin,önüne dön ve beni rahatsız etmeyi kes,kesmezsen sana zarar veririm."

"Hayır,vermezsin."

"Ne?"

Chan'ın sorusunun ardından yanlarına gelen Hyunjin ile Seungmin ona dönmüştü.

"Hey Seung! Biraz konuşsak?"

"Tabiki Jin! Konuşalım."

Seungmin sınıf dışına Hyunjin ile konuşmaya gitti.Arkasında sinirli bir Chan bıraktığından habersizdi.

"Seungmin,direk konuya gireceğim.Jeongin ile yakın arkadaşsın.Eskiden bana çok yakın davranırdı,şimdi ise çok soğuk yapıyor.Hatta başkalarıyla takılıyor.Nedenini biliyor musun?"

Seungmin başarılı bir anne olduğuna tatmin olmuştu.Hafif bir sırıtış yerleştiedi dudaklarına.Hyunjin'i sorguya çekmek istiyordu.

"Neden bunu soruyorsun? Onu umursamıyorsun bile."

"Onu umursadığım için buradayım."

"Onu umursasaydın yeni geldiğim gün senin için yumruk yediğinde morarmaya yakın kızaran yanağını görürdün."

"Ne?" Diyebildi Hyunjin.Kalbi parçalanmıştı.Nedenini bilmiyordu.Ama kalbi parçalanmış gibi hissettiğinden emindi.

"Etrafına iyi bak Jin."

Deyip oradan ayrıldı Seungmin.Çok tuvaleti geldiği için tuvalete gitti.Işini bitirip elini yıkadı tam çıkacakken bir el kapıyı kapadı.

"Dur bakalım yeni çocuk."

"Sen de kimsin?"

"Choi Yeonjun sen ise Kim Seungmin."

Deyip gülümsedi Jun.İlk geldiği günde Seungmin'e ilgi duymuştu Jun.Bu ilgi hoşlantı mıydı,Chan'a olan nefretinden miydi bilemiyordu.

Yeonjun kapıyı kilitledi.Kapı ile arasına aldı Seungmin'i.

"Ne istiyorsun Yeonjun?"

"Bana Jun de."

"Neden?"

"Sevdiğim insanlar bana böyle hitap eder."

Gözlerini kaçırdı Seungmin. Onu seviyor muydu?Kalp kırmayı sevmeyen biriydi Seungmin.Kırmak istemiyordu onu.Ama ona karşı birşey hissettiğinden emin değildi.

"Neden gözlerini kaçırıyorsun?Yoksa sende seviyor musun beni?"

Dedi gülümseyerek Yeonjun.Gözlerinin içi parlıyordu.Seungmin insanlara aldanırdı.Yeonjun'un o güzel gözleri ve mükemmel gülüşüne aldanıyordu Seungmin.

Cevap verecekken kapı çaldı.

"Seungmin? Burada mısın?"

Jeongindi bu.Sınıfta göremeyip onu aramıştı büyük ihtimal.

"Burd-"

Seungmin'in ağzını kapattı Yeonjun.Ve daha da dibine girdi.Seungmin anlamıyordu.Onunla yalnız mı kalmak istiyordu?

"Hey! Seungmin!"

Jeongin konuştu ama cevap gelmedi.

"Başımı şişirmeyi kes Jeongin.Ne diye bağırıyorsun?Yumruk mu istiyorsun?"

Chan'dı bu.Kabalığındam ve o melodiye benzeyen sesinden tanımıştı Seungmin.

"Offf! Seungmin burada. Sanırım kalmış.Ona bağırıyordum Hyung."

Jeongin konuştuktan sonra hızlı adımlar duydu Seungmin.
Yeonjun daha çok dibine girdi.Vücutları temas ediyordu.Seungmin ise bu durumdan hoşnut değildi.

"Seungmin! Sinir bozucu çocuk! Orada mısın!"

Elin arasından konuştu Seungmin.

"OVOT"

"Sessiz ol!"

"Sessiz ol" sesini duyunca sesi tanıdı Chan. Ve kapıyı tekmelemeye başladı.

"Sen mi açarsın ben mi kırayım Choi!"

Kapıyı Seungmin'i çekerek açtı.Açar açmaz ise yüzüne güzel bir yumruk yedi.Chan yere oturmuş bütün sinirini Yeonjun'dan çıkarıyordu.

Seungmin eğildi ve Chan'ı kaldırmaya çalıştı.Chan onun Seungmin olduğunu bilmeden itti onu.

Yere düştü Seungmin.Ağzındam acılı bir inleme çıktı.Chan Seungmin'in sesini duyunca durdu ve ona döndü.Ona zarar vermişti.Kalbi yanıyordu.Hemen yanına gitti.

"İyi misin?"

"Umrunda mı ki?"

"Umrumda,nasıl bilmiyorum ama garip bir şekilde çok umurumdasın.Gel buraya küçük bebek."

Diyip kucağına alıp revire götürdü onu.