Sinir Hastası- ChanMin

Bebeğim

Ertesi Gün

Chan sinirle okula gelmişti. Biraz daha erken gelmişti, çünkü Yeonjun genelde kütüphanede etkenden vakit geçirirdi. Ders falan çalışmazdı, ya gönül eğlendirir ya da birşeyler çevirirdi.

Chan sinirle okula girip kütüphaneye doğru ilerledi. Hışımla kapıyı açıp içeri girdi. Yeonjun bir kızla beraberdi. Chan'ı gördüğünde kıza gitmesini söyledi.

Kız odadan çıktığında Chan bağırmaya başladı.

"Seni şerefsiz! Sen yaptın değil mi?!"

"Bakıyorum da aranız bozulmuş, hm?"

"Aramız falan bozulması seni adi şerefsiz. İnkar bile etmiyorsun. Seni gidi piç kurusu!" Diye haykırdı Chan.

"Yaptığım şeylerden pişman değilim ki inkar edeyim. İnkar etmek istesem yapmazdım."

Chan daha fazla dayanamayıp Yeonjun'un üstüne atladı. Öldürürcesine yumruklar atıyordu. Yeonjun onu durdurmaya çalışsa da başarısız oluyordu. Chan oldukça sinirlenmişti ve onu kimse durduramazdı.

Tabii o an içeri giren Seungmin hariç.

"CHAN! NAPIYORSUN!" Diye bağırdı korkuyla Seungmin.

Hemen gidip Chan'ı tuttu. Chan Seungmin'in narin ellerini üzerinde hissettiğinde geri çekildi.

"Senin burada ne işin var??" Diye sordu Chan.

"Yeonjun söyledi." Dedi Seungmin. Chan öldürücü bakışlarını Yeonjun'a yolladı.

"Sakin ol dostum. Ölmeye niyetim yok. Prensesi buraya çağırmasam prensi katil olacaktı." Dedi dalga geçercesi Yeonjun.

"Herşeyi bu yapmış Seungmin."

"Ne?" Dedi Seungmin hayal kırıklığı ile.

"Evet amına koyim ben yaptım. Seni seviyorum Seungmin ve bu pislikle ayrılmanı istedim. Bu sinir sorunu yaşayan moruktan daha iyi bir sevgili olabilirim çünkü." Dedi sinirle Yeonjun.

"Sevgi bu değil Yeonjun. Sen beni sadece düşmanından çalmak istediğin bir yarış atı olarak görüyorsun. Çünkü onu sevmem, onun beni sevmesinden hoşlanmıyorsun. Bu sevgi değil gerçek takıntı bu. Ama senin takıntın düşmanının üzüntüsü üzerine. Onun üzgün olmasına takıntılısın. Üzgün olmasını istiyorsun sadece. Şimdi buradan git lütfen. Bizi de bir daha rahatsız etme. Rahatsız edicisin." Dedi Seungmin.

"Seungmin bak ben.." sözünü bölen Chan ile sustu Yeonjun.

"Sevgilim sana siktir olup gitmeni söyledi neden hala buradasın?"

Yeonjun daha fazla dayanamayıp sinirle terk etti kütüphaneyi.

"İyi misin miniğim?" Dedi Chan korkuyla etrafa bakınan Seungmin'e.

Sevgilisinin sesini duyar duymaz sanki bu anı bekleyen Seungmin hemen sarıldı sevgilisine. Sıkı sıkı sarılıyordu, sanki onu elinden alacaklarmış gibi.

"Ovv miniğiim. Yerim seni bebeğiim." Diye tıpkı bir bebekmiş gibi sevdi Seungmin'i Chan.

"Bebek miyim ben ya!"

"Benim bebeğimsiinn" dedi Chan.

Seungmin ise tiraz etmedi. Beraber güzel bir gün geçirdiler..

Diğerlerine yarın ya da sıkılmazsam atarım birazdan bölüm eheheh

Diğer bölüm final olduğu için bunu kısa tuttum