-ZİNDAN-

4.bölüm...yükseliş...

sırtımı kıza dönmüş yatakta uzanıyordum. Hala nefes nefeseydim. Kalbim o kadar hızlı çarpıyorduki sanki ağzımdan çıkacaktı. Onunda sırtının bana dönük olduğunu biliyordum. ikimizde sırt sırtaydık ve bu çok sinir bozucuydu çünkü kendime engel olamıyordum ya yine aynı şeyi yapmaya kalkışırsam, bu beni korkutuyordu. Aklımda bir anda o güzel öpücük geldi. Aslında başta yalnızca bir öpücüktü ama sonra...

.....kendime engel olamıyordum. Onun dudaklarını ömür boyu öpüp birdaha hiç bırakmamak istiyordum. Bana karşılık vermesi beni dahada baştan çıkarıyordu. Bana neler olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Şuan tek istediğim ona sahip olmaktı. Peki ama neden böyle aptalca şeyler düşünüyordum. Bu kadın beni gerçektende cezbediyordu. Ellerimle bütün suratını kavramış onu kendime kenetlemiştim. Nefel almadan onu öpmeye ddevam ediyordum ama kendime hakim olmıyordum. Ellerimi suratından beline doğru götürdüm. Onun teni harika bir yumuşaklığa sahipti ve ben bu tene dokunmaya onu hissetmeye bayılmıştım. Artık bedenimi ve ellerimi kontrol edemiyordum bir süre sonra aklımında kontrolünü kaybettim. Ellerimi bütün bedeninde gezdirmeye başladım onu okşamak bena farklı bir his veriyordu. Ellerim sırdında , ensesinde , saçlarında adeta keşfe çıkmıştı. Tabi bu sırada hiç nefes almadan onu öpmeye devam ediyordum. Gözlerimi açmadan onun keşfine devam ederken elim istemsizce gönsüne deydi. İnlemesiyle kendimi dahada kaybetmiştim. Bunu bana neden yapıyordu?. Ellerimi hemen o bölgeden uzaklaştırmıştım ama hala kenetlenmiş duruyorduk. Yaptığım şeyin yalnış olduğunu biliyordum ama kendime engel olamıyordum...ama olmalıydım...ona zarar veremem...ama bu zarar değilki hem karşılık veriyor demekki oda istiyor...hayır...evet...hayır........

bir anda kendimi geri çektim. Gözlerim hala kapalıydı bu yüzlen karşımdaki kızın tepkisini göremiyordum. Biraz durduktan sonra gözlerimi açtım. Hala nefesimi düzene sokamamıştım. Gönsümün kalkıp inişine hakim olamıyor ve hala gözleri kapalı olan kızdan gözlerimi ayıramıyordum. Belliki hala olayın etkisindeydi. Bende öyleydim ama kendimi toparlamaya çalışıyordum. Donmuş birşekildeydi. Gözlerini yavaş bir şekil açtı. Ama hala kendinde değildi. Gözleri boş boş bakıyordu. Bana kızmasından o kadar tedirdindimki heyecanla bana diyeceklerini bekledim. Elini dudağına götürdü ve diğer elinide kalbine. Ne yani onundamı kalbi zor durumdaydı yani bunu yalnızca ben hissetmiyordum. Buğazımı temizleyerek

"Ö-ö-özürdilerim....i-istemeden oldu...yani...aslında ben...bak gerçekten...özürdilerim...."

kendimi yatağın başına zincirin olduğu yere kaydırdım ve

"bak...istersen beni...zincirleyebilirsin...benim içinde...senin içinde...böylesi daha iyi olur"

onun yapmasını beklemeden bir elimi zencirledim. Diğerinide tam zincirleyecektimki benim yanıma gelip elimi tuttu ve elimi zincirden uzaklaştırdı. Onu şaşkınlıkla izliyor ve neyaptığını anlamaya çalışıyordum. Yatakta duran anahtarı aldı ve zincirlediğim elimi çözdü ama hala bana bakmıyordu. Yüzükızmızının en koyu tenini almıştı. Çok tatlı görünüyordu. Onun benden utandığını hissediyordum ama buna rağmen gözünün içine doğru bakıyordum onun...koyu kahverengi gözlerinin içine içine bakıyordum. Ellerini dizlerinin üzerinde birleştirip uzun bir iç çekti ama hala bana bakmıyordu. Elleriyle oynuyordu. Suçluluk hissi bütün bedenimi kaplamıştı. En sonunda dayanamayıp çenesinden tutarak bana bakmasını sağladım. Tam olarak gözlerime bakmasada yüzünü tam anlamıyla görebiliyordum

"benden utanma...ne olur benden utanma...utanması gereken biri varsa oda benim...senin iyi niyetini kullanarak...senin saflığından faydalanarak...seni öptüm...özürdilerim"

"ama ben senden is..."

"hayır...ben ileri gittim...bu kadar fazla ileri gideceğimi bilmiyordum...bilmiyorum...ben...ben farklı birşeyler vardı neden birmiyorum ama ...ben aslında...böyle biri değilim...sana zarar veremem"