12.bölüm...Sevebilir miyim?...

116 8 0
                                    

yine bu tanıdık odadaydım. Bu oda bana onu hatırlatmaktan başka hiç bir şey yapmıyor. Ben şuanda kim tarafından kiralandığımı bile bilmezken hala onu düşünmeme engel olamıyorum. belki bu gece benim için kabus olacak. Belki ben bu gece bu yatakta bekaretimi vermek zorunda kalacağım. Belki ben bu gece bir erkekle beraber olmak zorunda kalacağım. Belki çok acı çekeceğim. Ama bunlara rağmen içimde onu düşünme ve hissetme,görme arzusuna karşı koyamıyorum. Kalbim tam anlamıyla beynime ve hislerime hükmetmiş durumda. ve hine o tanıdık kapı açılma sesi. Ve yine içeri giren bir gardiyan. İşte şimdide kiralandığım müşteri içeri girmek üzere...ve işte...

!!!ne?!!!

bu o !

lee yoo ra!

ama onun burada ne işi var? yoksa...?


"merhaba hongbin"


"m-merhaba?"


"tamam seni yine korkuttum ve şaşırttım biliyorum ama...."


"korkmadım!"


ve yine o harika gülümsemesini bana sundu. Ömrümü onun gülüşünü izlerken yitirmeyi isterdim. Yada hiç yitirmeden yanlızca ona bakarak yaşamak isterdim.


"tamam anlaşılan sen hala gururunu kaybetmemişsin...."


"b-burada ne işin var? yoksa?"


"evet seni ben kiraladım...böyle olsun istemezdim ama...seni görmem lazımdı"


gözlerini kaçırıp bana bakmamaya çalışıyordu. Utanıyordu. Ve bu görüntü her şeye bedeldi. Onu daha sık utandır malıydım.


"neden?"


"seni görmek istedim y-yetmez mi?"


"hayır yetmez beni neden görmek istedin? diyeceğin bir şey varsa? zaten bu zindanda istediğin gibi beni göre bilirken sen neden beni kiraladın?. Ve geçen sefer başını derde sokmama rağmen neden?"


"seni görmem gerektiğini hissettim...ve bunu herkesin yanında yapmak istemedim...off uzatma işte...s-sen nasılsın?...sabah pek konuşamadık?"


yanıma oturdu ve zincirlerimi çözdü. Hala neden geldiğini merak ediyordum. Yalan söylediği çok açıktı. Beni neden görmeye geldi? yoksa oda bana karşı bir şeyler mi hissediyor?


"iyiyim...beni kiralayarak paralarını boşa harcıyorsun"


"neden öyle diyorsun seni görüyorum ya bana yeter....?"


bingo! oltaya geldi. Ağzından kaçırdığı kelimelerin sonucu bana istediğimi vermişti. Hemen ağzını kapattı. Gerginliği hissedilmeyecek gibi değildi. Yüzümdeki gülümseme tavan yaparken kızarmıştı. Oda ban karşı bir şeyler hissediyordu. Ama bu kadar erken teşhis koyup onu ürkütmeye hiç niyetim yoktu.

-ZİNDAN-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin