-ZİNDAN-

3.bölüm...İlk...

Hongbin kendini kötü hissediyordu içindeki kıpır kıpır histe neyin nesiydi. terlemesine engel olamıyordu. Ne yani bu gelen adam mı onu kiralamıştı. ve-ve bu gece onunlamı olmak zorundaydı hayır buna izin veremezdi. Adamın suratında tuhaf bir gülümseme belirmişti ve bu gülüş hongbin'in hiç hoşuna gitmemişti. Bütün vucudunun gerildiğini hissede biliyordu ama neden öyleydi yoksa-yoksa bu hissetiği şey...korku olamazdı değilmi...KORKU...bu hongbin için yeni ve imkansız bir histi ama şuanda bütün vucudu bu hisle kavruluyordu. Adam yavaş adımlarla odanın içine girdi. Gerçektende çok ağır haraket ediyordu ve bu hongbin'i dahada...o kelimeyi söylemek bile hongbin için zordu. Hongbin şuanda korkuyordu,titriyor ve terliyordu. Adam'ın suratındaki gülümseme gitgide daha çirkin ve ürkütücü bir hal alıyordu. Hongbin'in yanına gelerek eğeldi ve hongbin'in bağlı olduğu kelepçeye benzer zinciri tutu. kulağına yaklaşarak:

-şuanda küçük ve korkudan altına kaçırmış bir çocuktan farkın yok biliyorsun değilmi? ama endişelenme seni kiralayan şanslı kişi ben değlim.

(ne o değilmiydi ozaman kim daha mı kötü biri ben buna bile nasıl dayanacağımı bilmesken kim tanrım ne olur bana acı birdakika hongbin sen şuanda ne diyorsun yalvarıyormusun bu yaptklarımda ne? vcum ilk defa korku denen hisse kapıldı ve şuanda tanrıdan yardım istiyor ve ona yalvarıyorum bunasıl olur)

Hongbin bunları düşünürken yüz ifadesini nasıl olduğunu fark edememişti.

-şişş sakin ol yakışıklı okadar endişelenmene gerek yok.

Adm hongbin'den doğrularak uzaklaştı ve buğazını temizleyerek geri geri adımlarla geldiği kapıya doğru gitti. Hongbin olanları hala anlamıyor ve suratındaki şaşkın ifadeden kurtulamıyordu. Adam kapıkı açtı ve kapının arkasından gelecek olan kişiye odayı sunarak eğildi. Hoongbin merak ve endişeyle gelecek olan kişiyi bekliyordu....

İçeri bir kız girmişti. hongbin hala algılamaya çalışıyordu ama yinede içi biraz olsun rahatlamıştı. Kadınada razı değildi ama eğer bu gece birşey olacaksa bir erkektense kadınla olmayı tercih ederdi.....bir dakika...bu kız...NE!!!...o-olamaz bu o kız onu çıplak gören kız...doktor olan...yani doktor olması gerekiyordu beyaz önlük giyiyordu . Peki burada ne işi vardı zaten hala kızın yüzüne bakmaya cesareti yoktu. Hongbin yüzünün kızardığını hissedebiliyordu ama hala bu geceyi o utandığı yüzüne bakamadığı kızla geçireceği aklına gelmiyordu. Hongbin'in bir anda aklına dang etmişti ve istemeden gözlerini okadar büyütmüştükü sanki gözleri ona ayit değilmiş gibiydi. Şaşkın ve hayır diyen bakışlarla kıza bakıyordu. Hongbin'in bu tepkisi kızın yine gülmesine neden olmuştu. Bakışlarını yanda duran adama çevirerek gitmesini işaret etti. Adam odadn çıkıp kapıyı kapattı ardından kız kapıyı kilitledi ve ona hala şaşkın bir şekilde bakan hongbin'e bir adım kadar yaklaştı. Hongbinden bir tepki bekliyordu ama o yalnızca donmuş bakışlar sergiliyordu. Kız bakışlarını hongbinin pantalonuna çevirip gülümsediğinde hongbin anlamsızca kızın baktığı yere gözlerini çevirdi...ve...anlayıp gözlerini kıza dikmesi bir oldu. Ona bakarak gülümseyen kızın gözleriyle kendininkiler bir araya geldiğinde yine suratı kızarmıştı kafasını okadar aşağı eyıyorduki çenesinin bupazına deydiğini hissediyordu ama kafasını kaldıramazdı buna cesareti yoktu...birdakika...yene bir ilk onun CESARETİ yoktu YOKTU...bu çok tuhaf burası ona farklı şeyler yaptırıyordu. Kızın ona yaklaştığını hissediyordu sonunda kızın ayakları görüş alanına girmişti ama kafası hala aynı pozisyonunu koruyordu. Elleri bağlı olmasa yüzü kapatıp kendini gizlemek istiyordu-neden-gerçekten utanıyordu-peki ama neden utanmakta ney ben mi niye- kızın ellerini çenesinde hissetmesiyle irkildi ve gözlerini yumdu. Kız kafasını yukarı kaldırmıştı ama hala gözleri kapalıydı kız

-gözlerini aç

hongbin açmamakta ısrarcıydı eğer bu gece birşey olacaksa bunu gözleri açık yapamazdı aslında bu kadar abartmaması gerekir sonuçta o bir erkekti ama bu onun için bir ilkti aslında bugün üst üste ilkler yalşamıştı. Kendisi evliliği bile düşünmesken şimdi bu çok acayipti