Kanlı Yaşlar

14.Bölüm : Gizemli katil

Merhabaa 13k🎉 özel bölüm hepinizin ayrı canını yediklerimm çok seviyorum lan siziii, iyi ki varsınız bazılarınız yorum yapıp kendilerini gösteriyor ama çoğunuz sadece okuyup geçiyorsunuz sizleri tanımak istiyorum o yüzden lütfen sorduğum sorulara cevap verin veya hikaye hakkında olumlu olumsuz yorum yapın hiç fark etmez saygı çerçevesinde olduğu sürece sorun yok son olarak arkadaşlarınıza kitabımı önerir misiniz ? Böylelikle kitabımı yayabilirim şimdiden teşekkür ederim keyifli okumalar ❤️

Yıldıza tıklamayı unutmayın ⭐

( Gizem'in anılarından )

Yazardan...

Bir yaz sabahı Gizem ve babaannesi uyumaktaydılar Gizem'in babaannesi Sultan Hanım erkenden uyanır çünkü bugün önemli birgün bugün biricik torunu okula gidecek Sultan Hanım ne kadar mutluysa Gizem o kadar mutsuzdu okula gitmek istemiyordu kalktığı gibi Gizem'in üstündeki yorganı çekmeye başladı

" Gizem , kızım hadi uyan bugün okula gideceksin ilk günden geç kalma yavrum " dedi Sultan hanım , ama Gizem uyanmıyordu tekrar yorganı tekrar üzerine çekti

" Ben okula gitmek istemiyorum lütfen beni okula yollama seninle kalacam " dedi Gizem, babaannesi pes etmiyordu tekrar yorganı çekti üstünden , dolaba yönelip Gizem'in okul formalarını çıkardı yatağa indirip Gizem'in yanına oturdu elini Gizem'in başına götürüp saçını okşamaya başladı

" Ama biz seninle anlaşmıştık kızım okula gitmek zorundasın hem eğer okula gidersen okuma yazmayı öğrenirsin ve artık Peter panı kendi başına okuyabilirsin " dedi, Gizem hevesle gözlerini açıp

" Peki kaç gün gitmem gerekiyor öğrenmek için, bir gün gitsem öğrenir miyim ? " Dedi Gizem masumca , babaannesi hafifçe gülümseyip

" Hiç öyle olur mu kızım ? Bir gün gitmekle okuma yazma öğrenemezsin hem sadece okuma yazmayı değil bilgili bir birey olmanı istiyorum ben senin her zaman yanında olacam ama ilerde kendi ayaklarının üzerinde durabilmek için okuman lazım bak gel şimdi anlaşalım eğer okula hergün gidersen seninle her akşam gökyüzünü çizeriz olur mu ? " Dedi , Gizem yataktan fırlayıp babaannesinin boynuna atladı onu yanağından öpüp

" Olur! , ama hergün gökyüzü çizeriz söz mü ? " Dedi Gizem, serçe parmağını babaannesine uzattı

" Söz tabii ki anneler sözlerini tutar" diyip serçe parmağını Gizem'in parmağına doladı baş parmağıyla Gizem'in küçük baş parmağına bastırdı anlaştıkları gibi Gizemi okul için hazırlamaya başladı kıyafetlerini giydirip saçlarını özenle taradı çantasını hazırladıktan sonra ona kahvaltı hazırladı kahvaltılarını yaptıktan sonra evden çıktılar okul yakın olduğu için yürüyerek gittiler Sultan Janım ve Gizem gayet mutlu bir şekilde okula gidiyordular ta ki karşılarına üç tane takım elbiseli adam çıkana kadar Sultan Hanım adamları görünce yüzü düştü

" Kızım sen beni burada bekle ben şu abilerinle konuşup geleceğim" dedi Sultan Hanım, Gizem onaylar şekilde başını salladı, ama huzursuzdu babaannesi küçük adımlarla takım elbiseli adamların yanına yol aldı adamlar onu görünce başıyla selam verdiler ve hararetli bir konuşmaya başladılar Gizem birden babaannesinin yüksek çıkan sesini duydu irkilerek geriye doğru bir adım attı arkasına dönüp ağlayarak koşmaya başladı arkasına baktığında babaannesinin onu fark etmediğini gördü Gizem yine fark edilmedi en acısıda babaannesi tarafından ilk kez fark edilmedi soluksuz koşuşturması devam ederken birisinin kolunu çekmesiyle Gizem olduğu yerde durdu kolundan çekildi ve babaannesinin kucağında buldu kendini