Kanlı Yaşlar

21.Bölüm: korku

Multi ~Gizem Alaca🦋

     Bölüm şarkıları ;

Anıl Emre Daldal~M.

Mabel Matiz ~Mendilimde kırmızım var

AÇIKLAMA :

Merhabaaaa böcüşlerim nasılsınız ? Evet ben geldim sevgili yazarcığınız Gizem. Sizleri gerçekten seviyorum ama bazılarınız sadece okuyup geçiyor ve bu beni üzüyor bölümü zaten en fazla 200 kişi okuyor 200 kişinin sadece 20'si oyluyor bu haksızlık değil mi ? Çok bir şey istemiyorum sadece emeğimin karşılığını almak istiyorum ve en doğal hakkım bence hakkım da var. Neyse çok uzatmayacağım keyifli okumalarrr:) sizleri seviyorum görüşmek üzere 🦋

•Bu bölümü azraklyc hediye ediyorum ❤️

• yıldıza tıklamayı unutmayın⭐

Bana ulaşmak için;

Instagram ~ gizem.izim
Tiktok ~bluexqueen

Hesaplarına yazabilirsiniz.

🩸

( Gizem'in anılarından)

Yazardan...

Karanlık yavaş yavaş çöküyordu küçük Gizem artık karanlıktan eskisi kadar korkmuyordu ama bir ses duyduğu anda ürküyor kendi kendini teselli etmeye çalışıyordu. Bugün biraz daha mutluydu çünkü annesi az önce gelmiş misafirlerinin geleceğini, sessiz olmasını istemişti ve sessiz olması için  ona yemek vermişti oda afiyetle yemeğini yemişti yemek vermeseydi de korkudan sesini çıkarmazdı.

" Teşekkür ederim Allah'ım ben aç değilim ve başım ağrımıyor " dedi, gülümserken gözlerinden bir yaş süzülmüştü hemen o göz yaşını silmişti eline bakınca elinde kan olduğunu gördü gözleri dehşetle açıldı diğer gözyaşını sildi ama eline gelen gözyaşı kanlıydı hemen ayağa kalkıp tavan arasında ki eski dolabın önünde durdu yarısı kırık aynaya baktı gözlerinden kan geliyordu gözleri kandan kıpkırmızı olmuştu daha önce de ağlarken gözünü yaraladığı için göz yaşları kana bulaşmıştı ama hiç ağlarken gözünden kan gelmemişti. Kendini o halde görünce korkup arkaya doğru yürümeye başladı  üst üste dizilmiş kutulara çarpınca takılıp düştü beraberinde devirdiği kutulurda üstüne düşmeye başladı ve tavan arasında büyük bir patırtı koptu. Kutular küçük Gizem'in üstüne devrilmişti küçük bedeni hayatın altında ezilirken bu seferde o kutuların altında ezilmişti. Bir kaç dakika sonra tavan arasının kapısı hiddetle açıldı içeriye babası değil de annesi girmişti annesi kutuların devrildiğini görünce sinirlenip

" Allah senin cezanı versin! Ne yapsın sen ?! Sana sessiz ol dememiş miydim? Ya misafirlerim burada olsaydı!" Diye bağırmaya başladı, küçük Gizem üstündeki kutuları gücünün yettiği kadar itmeye çalışıyordu bir yandan da  ağlıyordu.

" Anne özür dilerim, bilerek yapmadım anne gözlerimden kan çıkıyor...korkuyorum " dedi, annesi daha fazla hiddetlenip

" Allah bilir neyi düşürdün de gözünden kan gelmeye başladı geberde kurtulayım senden bıktım senden ya ! Bıktım! Şimdi gidiyorum döndüğümde burayı eskisi gibi istiyorum yoksa onu çağırırım senin cezanı verir " dedi, küçük Gizem adını söylemesede anlamıştı babasından bahsediyordu. Annesi inanmamıştı ona... Gözlerini yaraladığını zannetti daha açıklama yapmadan tavan arasında çıkmış kapıyı Gizem'in üstüne kilitlemişti Küçük Gizem yerle bağdaş kurup dizlerini karnına doğru çekti kollarıyla bacaklarını sarmaladı üstüne kapının kilitlendiği zaman çok korkuyordu sanki ölse o tavan arasında çıkma şansı olmayacak gibi hissediyordu tekrar gözyaşını sildi