Bölüm 3

45 8 3
                                    

Kendime gelemiyordum. Kafamın içinde sesler inlemeye devam ediyordu. Annem öldürülmüştü ve ben elim kolum bağlı duramıyordum. Soruşturma devam ediyordu. Fakat ben, sadece düşünmekle ve çığlıkları dinlemekle yetinmiştim. Aradan 5 yıl geçmişti. Soruşturmada sonuca varılamamıştı.
Kafayı sıyırmak üzereydim.
Gidip katili kendim aramaya karar vermiştim. Fakat nasıl bulacaktım? Aklıma o not geldi. Açıp okumaya başladığımda aklıma binbir türlü şey gelmişt. Ya katil şuan evin yakınında ise? Ya kaçtı ise?
O sırada annemin sesi diye adlandırdığım ses
-Çok yakında uzaklaşmadı!
Konuşsam fayda eder diye düşünüp
- Nerede?
- Tam yerini tarif edemiyorum. Yakınlarda...
-Sen kimsin? Anne, yoksa sen misin? 5 yıl sonra tekrar sesini duymaya başladım. Sen misin?
Defalarca tekrarlamama rağmen hala cevap anlamamıştım. Bu kişinin annem olduğundan kesin olarak emindim artık. O gece evden gitmeye,suçluyu aramaya karar vermiştim.
- Yapma! Baban ölecek! Yapma, gitme!
- Anne, eğer sen isen cevapla!
Derken,bu ah sesi olayı bozdu. Sesin geldiği yöne doğru ilerledim. Babam yemek yaparken elini kestirmişti. Sorun yok der gibi bana bir bakış attı. Odama döndüm.
-S-sen bunu nasıl biliyorsun? Babama zarar geleceğini nereden bildin? Ölmedi fakat eli kesildi! Nasıl?
- Oğlum,benim. Sâkin ol ve sana diyeceğim şeyi iyi dinle. Sana katili bulmanda küçük ip uçlarıyla yardım edeceğim. Sana zarar gelmemesine özen göstereceğim. Ama sende dediklerimin dışına çıkmayacaksın.  Anlaştık mı?
- Anne! Söz, senin de yardımınla yemin ederim ki suçluyu bulacağım anne!

Suçluyu Bulacağım Anne!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin