Bölüm 13

17 2 1
                                    


"Son nefesimi vermeye hazırdım, ciğerlerimden geçen havanın benim için değeri kalmadı. Gözlerim kararırken umarım sadece benim değil, onun da sonu olur. Bütün gizli kalması gereken sırlarım döküldü ortaya, dilim tutulsun, lal vurulsun, konuşamaz olsun da söylemesin kimseye."

Kağıda yazdığım bu üç satırlık cümle neden ise benim çok hoşuma gitmişti. Beni yansıtan her şeyin edebiyat ile karıştırılmış bir hali gibiydi. Ben artık çaresizdim. Hem de öyle bir çaresizdim ki, sadece katilin el yazısını bilen onu da hayal meyal hatırlayabilen bir çaresizdim. Aklımda onca fikir vardı ve bütün hepsi tek tek yok olmaya başlamıştı. Belki de artık evime dönmenin ve bütün bu maceralardan ve intikam duygusundan vazgeçmenin zamanı gelmişti. Bu kadar çabuk pes etmeyi ben de beklemezdim. Kalbim bunu söylüyordu. Mantığım artık çalışmıyordu. Sadece kalbim ne derse onu yapıyordum. Sadece onu dinliyordum artık.

Yaşadığım şehre geri dönmüştüm ve eve geri gittim. Ev bıraktığım gibiydi. Babam bir şeyi ellememişti. Yerdeki kanlara kadar duruyordu.

Suçluyu Bulacağım Anne!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin