Uchiha'nın Şeytanları

2.Sezon-1.Bölüm

Evet, tembel yazarınız sonunda sahalara geri döndü. Kitabın kurgusunu aklımda oturttum ve bir on bölüm kadar sonra final olacak. Bir kaç bölüm daha fazla sürebilir gerçi bilemem. Haftada 2 veya 3 bölüm atmaya çalışacağım. Ders yükü yoğunlaşmadan bitirmek istiyorum.

Neyse, bu kadar kafa ütülemek yeter.

İyi okumalar.

Naruto Uzamaki kendini bildi bileli lanetliydi. Doğduğu gün bir kitsunenin kinci ruhu ailesini öldürmüş ve ona musallat olmuştu. Bütün komşuları, akrabaları onunla bağını kesmişti.

Eğer Kakashi olmasaydı yetimhaneden de atılacağından emindi.

Zaman geçtikçe içindeki ruha alışmış ve hatta onu affetmişti.

Kendisine musallat olan Kitsune sadece yavrusunu ondan alan avcılardan intikam almak istemişti ama bilmediği şey avcıların başka bir çaresi olmadığıydı. 

Hikâye şöyleydi:

Naruto'nun anne ve babası en kıdemli vampir avcılarından biridir ve özel gücü hayvan ruhlarını emerek güçlenmek olan bir seri katilin peşindelerdir.

Vampir, annesinden uzaktayken yakalanan yavru kitsuneyi emecekken Naruto'nun babası yavruyu öldürür. Vampiri öldürürler ama kitsune yavrusunun annesi intikam almak için gelir. Naruto'nun babası da dahil olmak üzere bir çok vampir avcısını öldürdükten sonra o da öldürülür ama nefreti o kadar büyüktür ki bir kinci ruh olarak geri döner.

Naruto'nun annesi ise o doğar doğmaz kinci ruhun saldırısına uğrayarak ölür.

Bütün bunlara rağmen halen daha nefret dolu olan kinci ruh ise Naruto'ya musallat olur.

Ve son.

Sonuç olarak Naruto zamanla Kurama'yı, kinci ruhun adı buydu, affetmeyi öğrenmişti. Tıpkı onun da avcıları affetmeyi öğrenmesi gibi. Naruto'nun on sekizinci yaş günü hediyesi Kurama'nın içten özrü olmuştu.

Naruto Kurama'nın artık kimseye zarar vermeyeceğinden emin olsa da diğer avcılar ondan uzak durmaya devam etmişti.

Naruto lanetli olduğundan emindi.

O, bir yalnızlık lanetinin etkisi altındaydı ve bir gün bu lanet bozulacaktı. 

İşte bu sırada karşısına çıkmıştı Sasuke.

Karşı konulamaz derecede güzel ve bir o kadar da tehlikeli bir asil kan vampir. Aslında Naruto'nun onu en başında avlaması bile yanlıştı. Asilkanların insanlara zarar vermediği bilinirdi. Onlar kendilerine isteyerek gelen insanlardan beslenirdi ve o insanları öldürmezlerdi.

Yine de Naruto saçma bir özgüvenle onu avlamış ve alıkoymuştu. Kendini diğer avcılara kanıtlamak istiyordu. Onun ne kadar yetenekli olduğunu görmelerini istiyordu ama işler beklediği gibi gitmemişti.

Sasuke bir kan paktı yapmış ve Naruto'yu kendisine bağlamıştı.

Avcıyken bir anda av olmuştu Naruto. 

Sonrası ise tam bir faciaydı. Ona bağlandığı yetmemiş, kalbini de sessiz sedasız gecenin yaratığının avuçlarına bırakmıştı. Onunla birlikte geçirdiği her an ilmek ilmek işlemişti zihnine.

Ve tam her şeyi unutup onunla mutlu olacakken laneti bir kez daha devreye girmişti.

Görünmez bir el onu kukla gibi oynatmış, sevdiğinin canını almıştı.

"Bu kader." demişti cadı kazığı ona verirken.

"Bu lanet." diye düzeltmişti onu Naruto. "Bu benim lanetim."

O an neden o cadıyı dinleyerek o kazığı Sasuke'ye sapladığını bilmiyordu. Sadece böyle yapması gerektiğini hissetmiş ve kendine hakim olamamıştı. 

Sasuke'nin yaşayıp yaşamayacağını bilmiyordu. Yaşasa bile onun yüzünde oluşan o son gülümsemeyi asla unutamayacaktı. Bir hançer gibi kalbine saplanmıştı o gülümseme.

Bu yüzden aynı kazığı kendine doğrulturken çekinmemişti.

Ne yazık ki hedefine ulaşamamıştı.

Kurama'nın gücü onu bir kez daha tatlı ölümün kollarının arasından çekip almıştı.

Şimdi ise boş bir şekilde Sasuke'nin bedenini izliyordu. Bir mucize bekliyordu.

"Buradan gitmeliyiz." dedi Kurama telaşlı bir şekilde. "Bir vampirin bize doğru geldiğini hissedebiliyorum."

Naruto acı bir şekilde güldü. "Ne güzel işte. Ölüp giderim."

"Kendine gel Naruto! Sasuke'nin ölmediğini biliyorsun. Onu bu lanetten kurtarmanın tek yolu sevdiği kişinin elinde can vermesiydi ama buradaki can verme gerçek manada değil. Bir asilkanı öldürmek istiyorsan bundan daha fazlasını yapmalısın."

Naruto öfkeyle ayağa kalktı. "Bunu bilmediğimi mi sanıyorsun?"

Ellerini saçlarının arasından geçirirken "Yüzünü görmedin mi Kurama?" diye sordu.

"Onu mahvettim. Onu öyle bir parçaladım ki bir daha kimseye güvenebileceğini sanmıyorum. Ben...Onu çok incittim. Canını geri dönülemez bir şekilde yaktım. Belki de asla kapanmayacak bir yara açtım."

Kurama dilini çıtlatırken "Onu fazla küçümsüyorsun." dedi. "Bu asilkan sandığından daha güçlü. Bu yüzden ona güvenmeli ve buradan hemen gitmelisin. Abisi onu bu şekilde görürse senin bir şey açıklamana izin vermeden saldıracak. Sasuke uyandığında senin bütün bunları neden yaptığını anlayacaktır."

Naruto Sasuke'ye son bir kez daha baktıktan sonra Kitsune'nin gücünü bacaklarına yayarak son hız oradan uzaklaştı.

Evet, sezon arası uzun olduğu için ilk sezonu kısaca hatırlatacak tarzda bir bölüm yazdım. Beğendiğinizi umuyorum.