Uchiha'nın Şeytanları

2.Sezon-3.Bölüm

Bilin bakalım kim 6 ay sonra geri döndü? 

Ben.

Korkmayın. Bu kurgu bu hafta içinde bitecek. Bu zamana kadar hiçbir kitabımı yarım bırakmadım bundan sonra da bırakmayacağım. Depresyondayken kitap yazmak zor olmasaydı bu kitap şimdiye çoktan bitmişti. Kurgusu zaten hazır. 

Her gün bir veya iki bölüm atarak bunu bu hafta içinde bitireceğim. Uzun ama güzel bir yolculuk oldu.

İyi okumalar.

Sasuke böyle bir şey beklememişti. Gözleri kumaşla kapalı kadın ona testten bahsettiğinde aklına gelen şeylerin neredeyse hepsi güçle alakalıydı. 

Sonuçta kadın ona, Naruto'nun tanrılar tarafından seçildiğini söylemişti. Tanrıların seçtiği birisine layık olmak demek onunla aynı güçte olmak demekti. Ya da o öyle düşünmüştü zira testin güçle uzaktan yakından alakası yoktu.

Test onu hayali senaryolara sokuyor ve verdiği tepkileri, kararlarını ve duygularını gözlemliyordu. O kadar çok gerçekliğin içinde yaşamıştı ki bir süre sonra kendini unutmaya başlamıştı.

İnsanları kurtarmıştı.

İnsanları öldürmüştü.

Bazen hiç sahip olmadığı ailesinden vazgeçmişti dünyayı kurtarmak için.

Bazense dünyayı kaosa sürüklemişti intikam için.

Bir gerçekliğinde Naruto ile birlikte atalarından biri ile savaşmış ve Kanoha isimli bir köyü kurtarmışlardı. Eh, o gerçeklikte çok hata yapmıştı ama sonu iyiye bağlanan nadir gerçekliklerden biri olduğu için iyi hatırlamaktan kendini alıkoyamıyordu.

O kadar uzun bir zaman geçmişti ki kimliğini, ismini ve onu o yapan her şeyi unutmuştu. Yalnız bir varlığa dönüşmüştü. Kemiklerini sızlatan, nefesini kesen bir yalnızlıktı bu.

Ne kadar süre geçtiğini bilmiyordu lakin bir yerde, bir zamanda kendini her şeyin başladığı yerde buldu. 

Kim olduğuna dair anılar bir anda zihnini işgal etti, binlerce yılını geçirdiğini sandığı anılar onu birer birer terk etti. Ta ki geride sadece soluk bir iz kalana dek. Artık onları hatırlamıyordu. Sadece belli belirsiz anımsıyordu.

"Bencil olabiliyorsun. Söz konusu sevdiklerinse dünyayı gözünü kırpmadan yakabilirsin."

Gecenin yaratığı sessizce kadına baktı. Üzerinde halen daha gitmemek için direnen yalnızlık vardı. Omuzları hafifçe çökmüş, gözleri kederle buğulanmıştı.  Testi geçemediğini düşünüyordu.

Naruto'ya veda etme düşüncesi onu binlerce parçaya bölüyordu.

"Bu kimileri için seni kötü birisi yapabilir ama sen tam da onun ihtiyacı olan kişisin. Naruto etrafındakiler için kendinden kolayca vazgeçebilir. Bu, onu öldürecek olsa bile sevdiklerini dünya için feda edebilir. Sen ise onun için diğer her şeyi yakabilirsin. Onu hak edip etmediğini bilmiyorum Uchiha. Tek bildiğim onu bir yapboz gibi tamamladığın. Şimdi git ve onu bul.

Yıldızlar hareket ediyor, kader çarkları dönüyor, zamanı geldi. Ona eşlik etmelisin zira yürüyeceği yol kanatmayacak belki ama acıtacak. "

Sasuke bir kez daha kelimelerini içine gömdü ve kafasını hafifçe eğdi. Minnettar değildi. Sonuçta Naruto ile arasındaki ilişkiye başkalarının karışması hoşuna gitmemişti. Üstelik testi belli belirsiz anımsayabiliyordu ve inanılmaz bir keder ve yorgunluk üzerine çökmüştü.

Yine de bu kadından nefret edemiyordu. Sanki zihni, duygularına rağmen bu kadının iyi niyetini kabullenmişti.

"Görüşmek üzere." dedi Sasuke kadifemsi bir sesle.

Kadın sadece gülümsedi.

Ve Sasuke kendini tabutun içinde buldu.

Evet, bir tabut.

Uyanmak için tercih ettiği bir yol olduğu söylenemezdi ama daha kötüsü de olabilirdi öyle değil mi?