Fault

Kabanata 11

The program started in the morning.

Habang nandito ako sa event, nagmomonitor kasama si Hiro, nag-e-exam naman ang mga kaibigan ko. After lunch pa raw sila makakapunta rito kaya maaabutan nila ang pageant pero yung ibang activity tulad nitong opening, mukhang hindi na.

Dahil nga celebration ng United Nation, instead of wearing their uniforms, nakasuot sila ng casual clothes from different countries. Ang cute lang, lalo na ng mga lower year. Yung grade 10 naman, may isang section na naka-assign ay Philippines and ang casual clothes na sinuot nila e yung mala-gangster ang peg.

May mga booths din ang bawat clubs. Some offers different cuisine, ang iba ay may mga souvenir. May photobooth din kung san pwede ka magsuot ng kahit anong damit or props for the sake of photo.

“Gutom ka na?” tanong ng katabi ko na kanina pa sunod nang sunod sa akin. Nag-ikot ikot kasi ako sa mga booths para tignan kung ano pwede kong gawin.

“Medyo.” Inikot ko ang paningin para maghanap ng pwedeng bilhan ng pagkain. Nakalimutan ko rin kasi kumain ng breakfast kanina sa pagmamadali.

Naramdaman ko nalang ang kamay ni Hiro na kinuha ang kamay ko. Sinabit niya ang isang paper bag sa kamay ko. “I brought food incase na magutom ka.”

Binuksan ko ang bag at nakita na may sandwiches, milkshake at chocolate bars sa loob nito. I looked at him and smiled, “thanks.”

Nakahanap kami ng pwesto sa gilid ng library. Tahimik lang ako habang kinakain ang egg sandwich na si Hiro mismo ang gumawa, sabi niya.

Pinagpapawisan na ako dahil mainit ang polo shirt na suot ko. Nasanay kasi ako na kapag may gantong event e org shirt ang dapat na sinusuot samantalang si Hiro naka-casual lang.

Mukhang napansin niya yata na nagpapaypay ako sa sarili kaya may kinuha siya sa bag niya. Inabot niya sakin ang isang hand fan.

“thanks.” nakakailang thank you na ba ako kay Hiro ngayong araw. I also remember myself thanking him for waking me up kanina dahil nawala sa isip ko mag-alarm.

“Yan lang dinala kong food kasi may mabibilhan naman dito for lunch.” i nodded at him.

I'm going to buy him lunch later, pambawi man lang sa mga nagawa niya sakin today.

Nang bumalik kami sa venue, hinila kami ng ilang officers papunta sa photobooth.

"Ate, picture po kayo. Free na po. Thank you po sa pagtulong sa event namin!" Sabi ng isa sa kanila. Nagkatinginan kami ni Hiro and both shrugged. Atleast may free photo kami.

4 sets of photo and tag isa kaming copy bawat set. The first one is casual, we're both smiling and looking at the camera. The second one, may inilagay sa ulo ko si Hiro kaya napatingin ako sa kanya and I heard the camera clicked. Hiro laughed at that and another click. He's wearing goofy eyeglasses and my hat is kinda funny too. The third one, it was a solo pic, so ngumiti lang ako at nag-peace sign. I'm really awkward in front of cam. I saw Hiro smiling while looking at me, i rolled my eyes at him. When it's his turn, tumabi ako at nagpunta sa likod to scan the props. I found a placard that says ‘annoying’ and an arrow pointing to the right. Natapos na si Hiro kaya bumalik na ako, Hiro went to get some props too. Nang nakabalik siya e pinapwesto ko siya sa right side ko so my placard points at him. Everyone in front laugh at us.  They took three pictures bago matapos.

“ate, we'll give you the copies later. ipiprint pa po namin. Thank you po ulit!” i just smiled at them and naglakad na rin ako paalis sa booth. I told Hiro na ichecheck ko lang yung backstage. Hindi naman na siya sumunod kaya mag-isa ako pumunta roon.