Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Chapter 27
Retreat
Felicia's Point of View
I closed my eyes, feeling the ground. In this way, I can find Daphne. It is a trick Adelaide thought me to avoid the attack of an enemy. Tumayo ako kaagad when I feel a familiar aroma, it must be Daphne from the west! I fixed my posture.
Tumakbo ako patungo sa daang 'yon. Naglabas ako ng isang dagger, made of electricity in case na may makasagupa akong hindi ko alam, wala naman akong nararamdaman. Tumatakbo lang ako, feeling the wind na siyang sumasalubong sa akin.
This is difficult for me because I still have to find her, baka kapag nakarating na ako—napailing ako sa naisip. I shouldn't be thinking like this. Daphne's strong, she can stand it. I'm pretty sure of that.
"Daphne?!" sigaw ko.
Napahawak ako sa dibdib ko dahil sa pagod na nararamdaman, napalinga-linga ako sa paligid. She is not here. Wala siya rito. Kung ganoon, where is she?! Pakiramdam ko, malapit lang siya sa akin. Nanlaki ang mata ko nang mapansin ang dugo sa malaking puno malapit sa akin.
Naupo ako at sinubukan muling pakiramdaman ang ground to trace her. Napatingin ako sa kamay ko nang maramdaman ko ang paggapang ng ahas doon kaya napatayo ako at mabilis na tinapakan 'yon. Napalingon ako nang marinig ko ang tikhim ng isang lalaki. Nakangisi siya sa akin at napatingin sa itaas ng puno na siya ring ginawa ko.
Napahawak ako sa dibdib. Napakahalakhak ang lalaki ng malakas, kaya mabilis akong tumalon sa isang sangga ng puno at tinanggal ang pagkakagapos ng babae. I glared at Asmodeus, grinning at me now.
"What do you think you're doing?!" pagalit na sigaw ko sa kaniya.
She's still alive, marahan kong tinapik ang pisngi niya para gisingin siya. Napaungol naman ito kaya nawala ang kabang nararamdaman ko. Hindi pa siya puwedeng mawala! Asmodeus should be!
"Do you think kaya niya akong patayin after the fleshes I've devour, Felicia?" tanong ng lalaki na ikinatingin ko sa kaniya. Napakunot ang noo ko. "It made me stronger!" tumawa ito ng malakas, nakakakilabot na kahit balahibo ko sa kiffy ay tumayo.
Author's Note: HAHAHA joke lang, 'tangina
"Demonyo ka!" Sigaw ko sa kaniya at mabilis na ibinaba si Daphne, pinahiga ko muna ito sa damuhan, and while protecting her, I released thousand of needles at pinatama 'yon sa lalaki. Gumawa ako ng marami at malalaking shuriken, at pinatama na naman sa kaniya.
Wala siyang ibang ginawa, he just avoided them. Napataas ang isang kilay ko at napa-ayos. "Why don't you fight me?" tanong ko sa kaniya. "Is it because I'm the daughter of the woman you wished to have?" sarkastik akong tumawa.
Nakita ko ang pag-iiba ng expression sa peslak niya at mabilis na sinugod ako. Sinipa niya ang paa ko kaya napaluhod ako, mabilis akong tumayo at pinasadahan siya ng suntok sa tiyan. I glared at him. "Siguro, kung hindi ka tanga, pinili ka ng nanay ko."
