eunji's pov:
ඇස් දෙක යන්තමින් වත් විවර කරගන්න බැරි තරම් මගේ ඇස් වැහිල ගිහින්.ඔලුවෙන් එන තද වේදනාව එක්ක ඇඟට දැනෙන කියාගන්න බැරි අපහසුව නිසා මගේ හුස්ම වැටෙනව කියලවත් හිතන්න මටම අමාරුයි.
ඒත් අපහසුවෙන් උනත් මට ඕන උනේ ඇස් ඇරල මගේ ජුනී මං ගාවින් ඉන්නවද බලන්න.මං එයාට වෙනද වගේ තුරුලු වෙලාද ඉන්නෙ බලන්න.
මගේ හිතයි ගතයි එක්ක ලොකු සටනකට පස්සේ යන්තම් විවර කරගන්න පුළුවන් උන, බොඳ උන ඇස් වලින් මං හිමින් වටපිට බැලුවේ දවස් ගානක් අඬල හෙම්බත් උන ඇස් ආයෙමත් ලාවට රිදෙන්න පටන් ගනිද්දී.මගේ අවට පරිසරයෙ තිබුණ නුහුරු බව නිසා මං ආයෙමත් ඇස් පුංචි කරල හිමීට මගේ වටපිට බැලුවේ මේ ඉන්නේ කොහෙද බලන්න.
ඒත් මං දැක්කෙ මං ඉන්න ඇඳට ඔලුව තියාගෙන මගේ අතකුත් අල්ලගෙනම නිදාගෙන ඉන්න මගේ හස්බන්ඩ් ජුනී❤
එයාව දකිද්දි හිතට දැනුන නිදහස ආදරේ පිරුණු වචන වලට පෙරලන්න මට ලොකු උවමනාවක් තිබුණත් දවස් ගානක් ඇඬුව නිසා මගේ උගුරෙන් කිසිම හඬක් නාවේ ඒ හැම ආසාවම සුන් කරල.
මට දැනුනා මගේ කම්මුල් දිගේ උණු කඳුළු පේලි බේරෙන හැටි.මට දැනුනෙ කියාගන්න බැරි මහ අසරණ කමක්💔
"baby..ඔයා නැගිට්ටද??"
මං ඇසිපිය ගහන පරක්කුවට මගේ ජුනී මාව එයාට තුරුල් කරගත්ත.
"දන්නවද මං කොච්චර බය උනාද කියල??ආයේ මෙහෙම දේවල් කරගන්න හිතන්නවතා එපා..මං ගොඩක් බය උනා මං නිසා හැමදාමත් ඔයාට උනේ කරදර විතරයි.."
මට ඕන උනේ එයාට එහෙම නෑ කියන්න.ඒත් අවාසනාවකට වගේ මට කිසිම වචනයක් පිට කරගන්න පුළුවන්කමක් තිබුනේ නෑ.ඒත් මං උත්සහය නතර නොකරම එයාගේ තුරුලට තවත් ගුලි උනේ ඇස් වලින් එලියට පනින්න පොරකන කඳුළු වලට ඉඩක් දීලා.
"eunji-ah ඔයා ඔහොම අඬන්න එපා දැන් baby..ඔහොම අඬන්න හොඳ නෑ දැන් ඔයාට මගේ මැණික.."
ජුනී මගේ කම්මුල් දිගේ බේරුණු කඳුළු එයාගේ අතින් පිසදාන ගමන් මගේ නළලට හාදුවක් දුන්නා.ඒ ආදරේ පිරිල ඉතිරිලා යන ඇස් වලින් කියවෙන දේ හිතාගන්න බැරුව මං ගොඩක් අතරමං වෙලා..?!
YOU ARE READING
𝑀𝑦 𝐼𝑑𝑜𝑙 𝐻𝑢𝑏𝑏𝑦🤗❤(ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ)
Fanfictionමම ඇස් යැවුවේ, තාමත් මගේ ඉණ වටේ අත් යවාගෙන ඉන්න මගේ ලෝකෙ දිහාවට.මං හිතුව වගේම එයත් මගේ දිහා බලාගෙන ලොකු කල්පනාවක්.. එයාගේ ඇස් දිලිසෙන්නේ සතුටට ආපු කඳුළු වලින්ද දුකට ආපු කඳුළු වලින් ද කියල නොදන්නවා උනත් මං එයාගේ හැඩිදැඩි පපුව උඩින් ඔලුව තියල එයාගේ පප...
