Chapter 30

104 6 5
                                    

THIRD PERSON POV

*Tip

*Tip

*Tip

Tunog ng tumutulong tubig mula sa bintana ni Hanabi dahil sa lakas ng ulan

~Hmmmmmmm

~Na-na-na-na

~Hmmmmmmm

~Na-na-na-na

Mahinang himig ni Hanabi habang nakikinig ng kanta sa headphone

Dahan-dahang tumingin si Hanabi sa labas at napansing lumalakas pa ang buhos ng ulan kaya inalis niya ang nakatakip sa kanyang dalawang tenga na headphone

"Napakasama ng panahon ngayon...", wika ni Hanabi

"Pero gusto ko ang ganitong klima....nae-enjoy ko ang kumanta", wika ni Hanabi sabay kinuha ang kanyang gitara

"Matagal-tagal din kitang hindi nagamit", wika ni Hanabi habang tinititigan ang gitara na kulay asul

Nagsimula si Hanabi na magpa-tugtog ng gitara at sinabayan ito ng kanta

I spend too much time thinking about
Who I'm supposed to be
I play everybody's rule
That don't seem right to me
I'm cool and polite on the outside
When I get a chance I run and I hide
If  you rise its hard to see~

What If  I back down now
Cause Im afraid of what might happens
What If they turn away
When I show them who I truly am
What If I lose my breath
When I throw those big door open
Our tonight
Just tonight
What If I shineeee~

*Clap

*Clap

*Clap

"!!!!!!!!"
(nagulat si Hanabi ng may biglaang pumalakpak)

"Ang galing mo talaga kumanta", puri ni Kiko na kanina pang nakikinig kay Hanabi na kumakanta

"Ginulat mo ako Kiko", wika ni Hanabi sabay hawak sa dibdib nito sanhi ng pagkagulat

"Hehehehe", mahinang ngiti ni Kiko

"Kanina ka pa ba?", tanong ni Hanabi

"Mula nung kumanta ka, hindi na kita inabala kasi nakita ko na nage-enjoy ka mag-gitara habang kumakanta kaya hindi na kita inis-torbo at hinintay ko na lang na matapos ka sa kinakanta mo", ngiti ni Kiko

"Ganun ba", imik ni Hanabi

"By the way......ngayon ko lang uli nakita na hawak mo ang gitara na yan, naalala ko tuloy nung hindi pa tayo masyadong busy sa larong volleyball...lagi-lagi tayong nagja- jamming kasama ang mga kaibigan natin", ngiti ni Kiko at kinuha ang gitara na hawak ni Hanabi

"Tama ka....nakaka-miss ang mga panahon na yun...kanta dito, kanta doon , sayaw dito, sayaw doon", wika ni Hanabi

"Oo nga pala, dito ako tutulog umalis kasi si Itay sa apartment kaya nakiusap siya na dito na muna ako", wika ni Kiko

"Aba, syempre naman! kelan ka pa namin tatanggihan", ngiti ni Hanabi

"Kaya ako'y sayo eh", tawa ni Kiko

At biglang bumuhos ang malakas na ulan kasabay nito ang napakalakas na kulog at kidlat kaya napakurap ang dalawa dahil sa biglaang kislap ng liwanag at napatakip ng tenga.

JUST YOU AND METahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon