İki düşman krallık, krallıklarının başına geçmeyi bekleyen iki genç, savaşlar, acılar ve ölümler...
Miracle dedi, Kim Taehyung, bizim aşkımıza bir isim verecek olsak bu kesinlikle Miracle olurdu.
Başka isim yakışmazdı, başka isim onların aşkını an...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
“tıpkı senin yaptığın gibi Evimi ve köklerimi arıyorum.
Kendi ailem'de yabancı gibiyim. Miracle
Bazen hükümdarlar bile kendi ülkesi hakkında karar veremeyecek kadar aciz kalırlar kızım, işte babanda o acizlerden biri artık.
Lalalisa'nın anlatımından; Derin rüyamın içindeyken,hızla sarsılmamlakıvrıldığım zeminden başımı kaldırdım.
"Kalk! Kontrole gelecekler. Kendine çeki düzen ver, yoksa burada acı çekerek öleceksin."
Anlamazlıkla yüzüne baktım. "Ne diyorsun Sofia anlamıyorum?"
Bana kızgınlıkla kısa bir süre bakıp açıkladı; "Kardeşim, güzelim bak bu son kurtuluşun. Biliyorsun ki Ülkemiz Beatrice tarafından işgal edildi. Çoğu vatanını korumak isteyen vatandaşlarımız acımasızca, gerek eşlerinin gerek çocuklarının önünde katledildi. Şu anda Beatrice'den gelen bir elçi buradan Saray'a götürmek için 6 kişi seçecek. Sana yalvarırım Zeus aşkına kendini kabul ettir. Yoksa burada ölürsün öldürülürsün. "
"Peki sen ne yapacaksın? Sen neden kendini düzeltmiyorsun?"
Burukça gülümsedi "Lalalisa, hayat herkese eşit davranmıyor. Ben doğuştan köleyim. Ailem göçmen, atalarım göçmen, yani diyeceğim o ki benim can vererek kurtaracak yada çaba sarf edecek bir ülkem vede bir kimliğim yok. Onun dışında siyahiyim. Ten rengim bile beni öldür diye bağırırken şu ana kadar yaşamış olmam büyük bir mucize"
Merdivenlerden gelen sesle Sofia beni ayağa kaldırıp saçlarımı düzeltti. Dolan gözlerimi gördüğün deysealnımı,alnına dayayıp göz yaşlarımı kendisinden akan'dan haberi olmadan sildi.
Gelen kadın onu yanımdan çekip tabiri caizse fırlattı. Ve acımasızca o sözleri söyledi. "Bu varlığı hangi akılsız buraya getirdi. Çabuk götürün ve cezasını verin. Çabuk! gözüm görmesin şunu" Sofia'yı iri cüsseli bir adam vahşice tutup kaldırdı. Sofia kısa bir an bana bakıp gülümsedi. İşte o an onu ve gülüşünü gördüğüm son andı.
Karşımdaki kadın çenemi tutup ona bakmamı sağladı. Yüzümü kısa bir süre inceledikten sonra memnuniyetle başını salladı. Yanına çağırdığı diğerlerinin aksine hafif cüsseli bir adam beni Sofia'ya nazaran kibarca tuttu. Ve küf tutmuş demirliklerden çıkardı. Merdivenlerden çıkarken asla görmek istemediğim biricik arkadaşımın, kardeşimin kana bulanmış cesedini gördüm. Sonrasıysa bir film şeridi gibiydi. Beatrice götürülmem orada bana verilen görevler sonrasındaysa hayatımı bir kızla oynayarak geçirdim. Bir zaman sonra beni ona yardımcı tayin ettiler. Beatrice tahtının velihatı ülkenin tek prensesi kralın tek ve biricik kızı olan Jennie ile maceramız orada başladı. Ülkemi adice işgal etme tenezzül ünde bulunan annemi babamı canice katleden kralın kızını korumakla görevliydim. (Bu kısmı medya ile dinleyin) Jennie anlatımından; "Yah lalisa o rengi sevmiyorum. Giymeyeceğim o elbiseyi. "
"Ama prenses Kraliçe bugün beyaz giymenizi emretti"
Sıkıntıyla nefes verdim. Bana prenses şeklinde hitap etmemesini bir çok kez söylemiştim.
"Lalisa sana kaç kere söyledim. Bana prenses demeni istemiyorum. Artık bana Jennie demeni emrediyorum. Elbise konusuna gelirsek beyaz rengi sevmediğimi sana ve annem'e binlerce kez söyledim." Elinde beyaz elbisesiyle bana yorgunca baktı. Gözlerinden uyku akıyordu.
Oturduğum yatakta yanıma oturması için işaret yaptım. Zeki arkadaşım bunu hemen anlayıp seri hareketle elindeki sevmediğim renk'teki elbise'yi bırakıp yanıma oturdu. Her tarafından kırılmış saçlarını tarakla özenle tarayıp ördüm. Tokayla bağladım. Üstünede takı sandığımdan karatı taşlarından bir kaç tane alıp saçının içine düşmeyeceğinden emin olduğum şekilde tutturdum. Lalisa elimdeki taşları gördüğü anda engel olma amacıyla ayaklandı. Çok değerli ve özel bir taştı. Ama benim için lalisa kadar değerli değildi. Onu omuzlarından tutup kalkmaya çalıştığı yatağa oturttum.
"Otur lalisa. Bu taşlara önem vermediğimi biliyorsun." Kafasına sağa sola serice salladı. "Hayır olmaz pren yani jennie kraliçe yada başka biri saçımda bunları gördüğü an demedikleri kalmaz." Umursamazlıkla omuz silktim. "Prenses jennie hazretleri taktı dersin"dedim dalga geçer gibi.
Sabırlı arkadaşım bıkkınlıkla omuzlarını düşürdü. Sonra aklına şeytani fikir geldiğini belli edercesine gözleri parıldadı. "Peki bir şartla takılar saçımda kalır"
Tek kaşını kaldırıp şüpheyle baktım. "Neymiş o şart? "
Heyecanla "yok öyle şey ilk önce kabul et sonra söyleyeceğim"
Başka çarem olmadığını kabul ederek onayladım. Kaşıyla süngerin üzerine bıraktığı beyaz elbiseyi gösterdi.
"Yahu lalisa sen çok fenasın"
Kraliyet hizmetkarları benim elbiseme normal günlerden bir tık fazla özen gösterirken lalisa bugün normal günlerden daha mutluydu. Bu beni fazlasıyla şüphelendiriyordu. "Hazırsınız efendim" diyen benden kat be kat büyük olan kadına baktım. Bu duruma oldum olası alışamamıştım.
Oturduğum sandalyeden kalkıp aynadan kendime baktım. Güzel olmuştum elbise tam ölçülerime göre dikilmişti. Ancak bu beyazı sevmediğim gerçeğini değiştirmezdi.
Annem ile babamın olduğunu tahmin ettiğim odaya kapıyı tıklayarak girdim. Beni gördüklerinde yüzlerinde kısa bir gülüş oluştu. Yanlarına gidip oturdum. Lalisa dışarıda kalmıştı. Özel alanlara girmesi yabancı uyruklu olduğu için yasaktı.
"Nasılsın kızım" diyen babamın sorusunu tebessüm ederek cevapladım.
"İyiyim babacığım, sen nasılsın? "
"İyiyim kızım. Seninle önemli bir şey konuşacağım. Uzatmadan konuya girmek istiyorum. Biliyorsun bu tahta benden sonra tek çocuğum olarak sen oturacaksın. Ancak bir kadın olarak bu yükü tek başına omuzlana bileceğinden endişeliyim. Kabul edersen seni şahsiyetinden emin olduğum bir kişi ile evlendirmek istiyorum. "
Babanın yaptığı bu ima beni ne kadar rahatsız etsede bana tercih hakkı sunması içimi rahatlatmıştı. Hayır deme imkanım vardı.
"Bu kararınıza çok hazırlıksız yakalandım babacığım. O kişinin kim olduğunu öğrenebilir miyim?"
