Kuroo arıyordu ama ona karşı nasıl davranacağımı bilmiyordum, bu yüzden aramayı açmak ve açmamak arasında kaldım.
Kalbim açmamı söylüyordu, beynim ise açmamamı.
Her zaman beynini dinlemiş bir insan olarak telefonu açtım...
Evet, ben bir gerizekalıydım ama olsun.
Kuroo'nun ağlama sesleri gelince "İyi misin?" diye sordum endişeyle.
"Evime gelir misin?" dedi birkaç hışırtı sesinden sonra.
"Kuroo..."
"Lütfen... Sana ihtiyacım var."
"Tamam, geliyorum."
Aptalım ben, Kuroo. Seni o kadar çok seviyorum ki saatlerce seni nasıl affedeceğimi düşünerek ağladıktan sonra tek bir aramanla senin yanına geliyorum yine.
Aşk insanı aptala çeviriyor, Kuroo. Sen de bu aptallığımı kullanmak istedin, anlıyorum.
Ya da anlamıyorum.
Canımı acıtmaktan zevk mi alıyorsun?
--
Yanına geldiğimde ağlamaktan gözleri kızarmıştı.
"Sana sarılabilir miyim?"
Başımı onaylamak amacıyla salladım hafifçe ve kollarımı açtım. Kolları, minik bedenimi sıkıca sardığında kalbimin ısındığını hissettim.
"Neden ağlıyorsun?"
Daha da sıkı sarıldığında gözyaşları, başını koyduğu omzumu ıslattı.
"Kuroo, sorun neyse bana anlatabilirsin," dedim yumuşak bir ses tonuyla. Şu an küçük, sevgiye muhtaç bir çocuk gibiydi. Saçlarını okşadım yavaşça.
"Sadece sarıl, lütfen."
Ne kadar süre aynı pozisyonda kaldık bilmiyordum.
Kuroo, ilk defa bu kadar gerçekti. Söylediği, yaptığı hiçbir şey yalan gibi hissettirmiyordu şu an.
Biraz geri çekilip ellerimi yanaklarına koydum.
"Gerçeği söyle, Kuroo Tetsurou. Beni gerçekten seviyor musun?"
"Gerçeği söylüyorum, Kozume Kenma. Seni herkesten, hatta kendimden bile çok seviyorum. Beni sarhoş ediyorsun..."
Beni sevmediğini biliyorum.
Kageyama bunu kanıtlamıştı bile.
O zaman neden söylediklerin bu sefer gerçekmiş gibi hissediyorum, Kuroo?
Ellerimi yanaklarından çekmeden yavaşça yüzüne yaklaştım ve dudaklarımı dudaklarına değdirdim.
O da bir elini belimden çekip yanağıma koyduğunda ellerimi boynuna sardım.
Gözyaşlarımız birbirimizinkine karışırken hissettiğim şeye anlam veremiyordum.
Neden midemde kelebekler uçuşuyormuş gibi hissediyorum, Kuroo? Neden senden asla nefret edemiyorum? Neden...
Bir süre sonra dudaklarımdan ayrılıp gözlerimin içine baktı. Hafifçe tebessüm etti.
O gece sarılarak uyuduk.
O gün... İlk defa birinin dokunuşlarından hiç rahatsız olmamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
tell me the truth - kuroken
Fanfic"Gerçeği söyle, Kuroo Tetsurou." [bxb] [haikyuu kuroken fanfic]
