Tanıştığımıza memnun olmak mı, hiç sanmıyorum. Uzattığı elini itip "BANA ARKADAŞIMI SAĞ SALİM TESLİM ET PİSLİK YOKSA OLACAKLARDAN BEN SORUMLU DEĞİLİM!" diyebildim. Bunu demek zor oldu çünkü göğüs kafesimden çıkacakmış gibi atan kalbim bana bayılacakmışım hissi uyandırıyordu. Kelimeler ağzımdan adeta birer diken gibi çıkarken adamın aşalayıcı bakışlarıyla karşılaştım.
-Demek olacaklardan sen sorumlu değilsin ha?!Hahahaha (Arabanın ön koltuğundaki diğer adama doğru) Bak duydun mu beni parçalara falan ayıracak. Affına sığınarak soruyorum hangi teknikleri kullanarak beni alt edeceksin. Beni diyorum dikkatini çekerim . Teke tek kapışacağız herhalde ,ikimizi de halletmezsin diye umuyorum?
-Buraya boş konuşmaya gelmedim ben dediklerimin arkasındayım. Bana Bigemi gösterin. Nerede?
Sözlerim biter bitmez bana bir adım daha attı . Aramızda sadece birkaç santim vardı artık. Gözlerindeki tehditkar öfkeyi görebiliyordum . Duruşumu daha da dikleştirdim ondan korkmadığımı düşünmeliydi . Tüm vücudum ürpermişti ama sert ve kararlı gözükmeliydim.
-Demek bu kadar önemsiyorsun onu . Dediklerinin hiçbirini yapamayacağını bilsen de kendinin iki katı bir adamın karşısında dimdik duruyorsun. Tebrik etmeliyim doğrusu ,etkilendim. Ama o kadar . Şimdi. Arabaya biniyorsun.
-Ne?!Bu şekilde konuşmamıştık. Onu bırakın!
-Hey hey anlaşma falan yoktu ortada . Sadece seninle bir hesabımız var dedim. O da bizimle geliyor.
-Serefsiz pisliklerden başka biri değilsiniz. Yard-
Tam yardım için bağıracakken ağzımı kapatıp arabanın içine attı beni . Karşı koyamadım. Ellerimi kalın bir iple önümde bağları. Sözde iki dakika önce ikisini tek başıma yerle bir ediyordum. Keşke polisi falan çağırsaydım diye düşündüm o an . Ama çok geçti . Korkmuştum ve ne yapacağımı bilememiştim işte. Ağzı bağlı olan arkadaşıma takıldı gözlerim, ağlıyordu . Onu en son ne zaman ağlarken gördüğümü hatırlamıyorum bile . Ağzındakini çıkardım bir hışımla.
-İyi misin güzelim,bir şey yaptılar mı sana, canın acıyor mu , çok korkmuş olmalısın aşırı endişelendim senin için ?
-Arya.
-Söyle,söyle dinliyorum sakin ol ben burdayım birlikte kurtulacağız merak etme.
-Ben.(Hıçkırarak ağlamaya başladı. Konuşmakta zorlanıyor her kelimesinden sonra nefes nefese kalıyordu) Çok-çok kötü. Bir şey yaptım.
-Ne?Ne yaptın? Eğer şuan bulunduğumuz durumdan bahsediyorsan meraklanma senin hiçbir suçun yok.
-Hayır.Var. Seni aramalarını ben söyledim. Para.Para istediler ben de..
-Sen de ne ? Söyleyebilirsin güzelim asla kızmam sana .
- Ben de senin ailenin zengin olduğunu söyledim . Sandım ki seni aradıklarında polisi ararsın ve ben bir şekilde kurtulurum . Ama-isler hiç de öyle ilerlemedi . Ben çok özür dilerim. Çok özür dilerim!Çok özür dilerim!Çok-
Sımsıkı sarıldım ona . Azıcık olsun sinirlenmemiştim ona . Yerinde olsam ne şekilde tepki vereceğimi tahmin bile edemezdim.-Sakın! Sakın bunun için kendini üzme. Ben seni suçlamıyorum . Hatta iyi ki yapmışsın bunu . Polisleri arama konusunda kararsız kaldım çünkü seni öldürmekle tehdit etti beni . Bu riski alamazdım . Sandım ki ben gelince seni bırakırlar .
-İyi ki varsın canını tehlikeye attın resmen .
-Saçmalama sen de aynısını yapardınBirbirimize sarılmaya devam ettik . Sakinleşmesi için saçlarını okşuyordum ama o an bir plan yapmamız gerektiğinin de farkındaydım . Bu adamlar bizi nereye götürüyordu ve cidden istedikleri sadece para mıydı.
-Arya aslında (kulağıma fısıldayarak)ellerindeki silah gerçek olmayabilir.
-Nasıl yani nerden anladın ki ?
-Babamla küçükken avlanmaya gittiğimizi biliyorsun. Bu silahın aynısından kullanmıştım ve şarjörü bu şekilde ses çıkarmıyordu diye hatırlıyorum. Sanki sahtesi yapılmış gibi.
-Bu yeterli bir bilgi değil ne yazık ki riske atamayız kendimizi.
"HEY!"(Şoförün sesiydi bu)"Konuşmanıza izin verdik diye fısıldayarak planlar kurmanıza göz yumacak değiliz. Ayrılın hemen sesinizi duyarsam ikinizi de yaralarım"
-Sadece elimi çöz yeter birinin canı acıyacaksa bunu ben hak ettim. Ve itiraz etme her saniye önemli .
Bunları söyleyip yerinde doğruldu .Her ne kadar söylediklerini uygulayamayacak kadar cesaretsiz hissetsem de arabaya bindiğimden beri ellerimi sarmalayan ipin bolluğu hakkında düşünmeden edemiyordum. Yavaş bir şekilde gözlerimi camdan dışarı ayırmadan ellerimdekileri çözmeyi başardım. Sıra Bigeminkileri çözmeye geldiğinde dikiz aynasından önde oturan pislikleri kontrol ediyordum. Islık çalarak arabayı sürmeye devam ettiğinden dikkatinin bende olmadığını düşündüm. Arkadaşımın ellerini çok daha sıkı bağlamışlardı ama ben zorla çıkarmaya çalışırken ruhları bile duymadı. Bu aptallıkları birazdan onları fidyelerinden edecekti .Bigemi iplerinden nihayet tamamen kurtardığımda yüzüme oldukça kendinden emin ve bir o kadar da güven verici bir şekilde baktı . Sonrasında ben daha ne olduğunu bile anlamadan öndeki adamın boynuna sıkılığı yüzünden daha demin ellerini mosmor eden ipi geçirdi. Yandaki adam onu itmeye çalışırken bir şeyler yapmam gerektiğine kendimi ikna ettim . Yerde duran kendi iplerimi ben de aynı şekilde o adamın boynuna geçirdim. Birkaç saniye onlar önde biz arkada cebelleştikten sonra sürücünün hâlâ ellerinin arasında olan direksiyon arabayı yol kenarındaki bir ormana kırıldı. Yüksek bir hızla kocaman bir ağaca çarptık.
Ne kadar orada öylece her yerinden dumanlar çıkan arabanın içinde kaldık bilmiyorum ama Bigemle ben tam o esnada kendimizi koruyacak bir alan oluşturmayı başarmıştık. Sol tarafıma baktığımda kendine yeni yeni gelen arkadaşımı gördüm . Kolundan tutup arabanın içinden çıkmak için camı gösterdim. Ön taraftaki adamların birinin cebinden silahı aldım ve arkasıyla tüm gücümle yarısı çatlamış camı kırdım. Arabadan inip kazanın şoku ve vücudumuzdaki ufak tefek yaralarla yürümeye çalışıyorduk. Nereye gideceğimiz veya buranın neresi olduğu hakkında da bir bilgimiz yoktu. Sadece yürüyorduk. Arkamızda hiç beklemediğimiz bir ses duyunca irkildik . Bu O'ydu. Sürücü koltuğunda oturan ve her şeyin onun başının altından çıktığını düşündüğüm adam.
-NEREYE BÖYLE! BİZİ CANİCE BURDA ÖLDÜRÜP KAÇMAK HANFENDİLERE YAKIŞMAZ DEĞİL Mİ ?! (Sözlerini bitirdikten sonra belini-silahinı-yokladı)
+Bunu mu arıyorsun,dedi Bigem elindeki silahı göstererek.
-Hahahahahahahaha! Demek bunu da akıl ettiniz ha ! Resmen ölümüm iki çelimsiz kızın elinden olacak !
+Sus yoksa seni her ağzından çıkan harf için kurşuna dizerim. (Sözleri sadece korkutmak içindi. O yıllardır oynadığı tekvando maçındaki rakipleri dışında kimseye bilerek vurmadı.)
-Nedense içimden bir ses emniyeti bile açmayı bilmediğini söylüyor . Haksız mıyım esmer kız?
+... Hayır! Yani biliyorum . Elbette şuradan olacak . Bu laflarını söylerken silahı kurcalamaya başladı . Kullanmayı yıllar önce babası öğretmişti ama çoktan unutmuş olmalıydı.
-Peki ya,(Hızlıca üstüme atılıp kollarımı arkada birleştirdi. Ne olduğunu bile anlamadan canımı acıtmaya başladı. Belinden bir şey çıkardığını duydum .) Bu güzel arkadaşını esir alırsam n'olur? İyi askerler yanlarında birden fazla silah taşırlar. Bu keskin çakıyla o beyaz boynuna bir çizik atmamla işi biter.
+Ondan uzak dur!Yoksa cidden gözümü bile kırpmadan seni öldürürüm!Yemin ederim yaparım bunu!
-Çaresizlik.Bigem.Bizim bu gibi durumlarda veremediğimiz tepkilere verilen isim . Nasıl bir duygu hiç tatmadım. Ama başkaları tadarken çok izledim . Keyif veriyor . Şimdi ben yoldan bir taksi çevireceğim ve uzaklaşacağım . Tabiki biricik Arya da benimle geliyor. O benim altın biletim.
Beni çekiştirerek yolun kenarına doğru sürüklemeye başladı . Bigem de adamın dediği gibi çaresizce bizi izliyordu .Sol ayağının topalladığını farkettim. Etrafa bakarak dikkatinin dağınık olduğu bir anda sağ bacağına sert bir tekme atıp ellerinden kurtuldum . Bigemin yanına koştum ve arkasına saklanıp kolumda dokunduğu yerleri ovalamaya başladım.-Sen tam bir pisliksin !Ne olur biraz rahat dursan yeterince zenginsiniz zaten ! ( Bağırarak bize doğru koşmaya çalışıyordu.)
+BİR ADIM DAHA ATMA ! OLDUĞUN YERDE DURUP GERİ DÖN VE BEN DE SENİN CANINI BAĞIŞLAYAYIM. Silahın emniyetini açmış adama doğru doğrultuyordu.Parmağı ise kararlılıkla tetikteydi.
-Kimseyi öldüremeyecek kadar zayıfsın . Boş laflar eden genç ,gerzek birisin sadece . Sen-
Tetiği çekti. Tam alnının ortasından vurmuştu onu .
+Ben.Gerzek.Değilim.Sana dur demiştim.
Kanım donmuş sadece yerde hareketsiz yatan adamı izliyordum .Bigem katil olmuştu..

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Franklinia
Mistério / SuspenseHer başarı için cesur ve büyük bir adım atılmalıydı ona göre, çünkü hiçbir inci sahile vurmamıştı..