"Günaydın annem"
"Günaydın yavrum"
Annem mutfakta birşeyler hazırlıyodu. Bu gün okula gitmemiştim bu yüzden geç kalktım. Annemle yeni evimizde ilk günümüzdü. Babamdan olabildiğince uzak olmaya çalışıyorduk.
"Anne" diyip yanına gittim.
"Efendim kuzum"
"Şey..." laf ağzımda geveleniyodu,
"Noldu kızım birşey mi oldu?"
Annemi telaşlandırmıştım.
"Okulumu değiştirmek istiyorum."
oh be bir çırpıda söyledim.
Annem kestiği domatesi yarıda bırakıp bana baktı. Normalde ondan asla böyle birşey istemeyeceğimi biliyordu. Şaşkın gözlerle bana bakıp
"Kızım ne oldu? Neden okulunu değiştirmek istiyorsun? Birşey mi yaşadın?"
Annem beni soru yağmuruna tutmuştu. Can ve Cansu olayını bilmiyordu ama sanırım anlatmalıyım.
"Evet." dedim hüzünlü bir ses ile ve devam ettim "Can biliyosun erkek arkadaşım Cansu ile beni aldatırken yakaladım.." İçim cız etti. Annem o kadar şaşkın görünüyordu ki dayanamayıp ağlamaya başladım. Ağlarken annem kolları ile beni sarmış bağrına basmıştı. Annem bana sarılınca ağlamam şiddetlendi.
"Merak etme kuzum onlar cezasını alıcak merak etme yavrum" Annemin teselli edişi beni az da olsa rahatlattı. Önümüzdeki 1 saat boyunca onları nasıl yakaladığımı ve ondan sonra sahilde tanıştığım insanları anlattım.
Bir anda kapı çaldı. Annem açmak için kalkarken ondan önce davrandım ve kapıyı açtım. Karşımda gördüğüm kişiyi hiç beklemiyordum. Sahra elinde bir tabak kek ile kapımızda dikiliyordu yanında Nurgül Teyze de vardı.
"Kızım kim gelmiş??" annem içerden bana seslenirken ben cevap bile veremedim. En sonunda annem söylene söylene yanına geldi.
"Ah Nurgül hoşgeldin hayatım."
Ne annem bu kadını tanıyormuydu?
Evet tanıyordu iç ses...
Şokla anneme bakarken Sahra gelip bana sarıldı. Tabiki karşılık verdim. Annemler içeriye geçerken ben de Sahrayı odama aldım. Odamı daha düzenlemedim bile. Sahra odaya bakıp bir iç çekti.
"Hadi odayı düzenleyelim!"
"Ne neden ki ben sonra yaparım"
Sahra iyi miydi?
"Sana yardım etmek istiyorum."
yardıma ihtiyacım yoktu
"Sağol ama belki başka sefere"
"Peki, nasıl istersen zorlamak yok."
evet pes etmişti tam o anda yine zil çaldı. Sahra ile içeriye giderken gelen kişi gelen kişi Boraydı ne!?
Bora bana hafif gülümserken ben onun yüzüne bile bakmamaya çalıştım. Tam karşısına geçip oturdum.
Anneme dönüp
"Siz nerden tanışıyorsunuz? Aşırı samimi gözüküyorsunuz."
Annemle Nurgül Teyze bana bakıp gülerken Nurgül Teyze lafa atladı
"Biz annenle aynı köyde büyüdük babalarımız arkadaştı."
Ney herneyse banane yani
Bir titreşim hissettiğimde telefonuma bildirim gelmişti
Gereksiz (Can)
*Senem lütfen mesajlarıma dön
*Senem göründüğü gibi değil
*Açıklama yapmama izin ver
*Bu kullanıcıyı engellediniz*
Can veya Cansu ile uğraşmak istemiyordum. Annem bana dikkatli gözlerle bakıp.
"Kızım rengin atmış bir şey mi oldu?"
afalladım bir an
"Hayır annem ne olabilir biraz başım döndü."
Annem hiç inanmışa benzemiyordu.
Neyse ki Nurgül teyze ayağa kalktı ve kapıya doğru yöneldi annemle sarılıp öpüşürken olmazsa olmaz kapıdaki muhabbeti eksik etmediler
Boraya bakmamaya çalışıyordum ama onun bakışları habire üstündeydi. Cidden tırsmaya başladım. Sahraya sıkı sıkı sarılıp onları gönderdik ne şans ki bir üst katımızda oturuyorlardı.Buğra'nın ağzından...
Annem'in zoru ile binaya yeni taşınmış olan kadının evine gittim. Tabiki annemler benden önce ordaydı. Bu aralar uzun işlerim vardı sahilde gördüğüm kızı arıyordum.
senem...
Kapıyı çaldığımda anneme benzeyen tatlı bir kadın kapıyı açtı. Kadın hiç sorgulamadan içeriye davet etti sanırım annem söylemişti. Annemle göz göze geldiğimde bana aferim dermiş gibi bakıyordu. Sahra ise ortalıkta yoktu. Karşımda duran tatlı kadına ilk önce ismini sordum Birgül Teyze. Annemle isimleri bile benziyordu mükemmel bir şeydi. Birgül Teyze beni soru yağmuruna tutarken sahte içeri girdi ve onunla gelen birini gördüm bu senemdi.
Senem bana hiç bakmadı göz göze bile gelmedik. Benim bakışlarım hep onun üstündeydi. Telefonundan bir mesaj gelmişti, mesaja bakınca yüzünün rengi gitti. Eski sevgilisinden olabilird hani şu piç olan. O çocuğu bulsam kendim boğucam. Neden bilmiyorum senem bu aralar aklımdan çıkmıyordu ona yakınlaşamıyordum bile. Aşık olmak istemiyordum.
sahte
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateşle İmtihan
Novela JuvenilYaşadığın herşey aslında bir hayal ürünü olsa..? Bazen kendimizi mutlu etmek için hayal ürünleri kurarız...Ama senem bunun sınırlarını aşmış bir hasta. Artık hayal dünyası onun yeni yuvası olmuştu. Kafanda kurulan bir kurgu bir düzen. Gerçek olmaya...