Avus Horologium || JunHao

★彡17ミ★

Minghao bundan sonra kendi ölümünü hatırladı.

O kadar derine gömmüştü ki bu olayı şeytani şey onu zorlayana kadar hatırlamamıştı bile.

Minghao'nun ölümü çok aniydi. Ansızın olmuştu.

Minghao işten döndüğünü hatırlıyor.

Evinin duvarına koyulmuş tuvallere bakmıştı bir an, hepsi onun eserleriydi.

Sonra sarkaçlı saate gitmiş ve saati bir saat geriye sarmıştı, yaz saati uygulamasıydı.

Sonrasında tavan arasından bazı sesler duymuş ve sevgili köpeği olduğunu düşünerek ona seslenmeye başlamıştı.

Ama köpeği ne yanına gelmiş ne de başka bir ses çıkarmıştı. Ama bir süre sonra tekrar ses duyulmuştu.

Minghao sonrasında köpeği için endişelenerek sesi takip edip tavan arasına çıkmıştı.

Tavan arasındaki kapının kapalı olduğunu fark ettiğinde köpeğinin nasıl girdiğini sorgulamış ve belki de köpeğinin girdikten sonra kapattığını düşünmüştü. Köpeğinin adını seslenmiş ve tekrar sadece bir patırtı duymuştu ve sonra kapıyı itip elini tavan arasının zeminine koyarak ayağa kalkmış ve sonra elinde bir ıslaklık hissedip endişeyle elini ışığı yakmak için uzatmıştı.

Ampulün sarı ışığı altında elindeki sıvının kırmızı renkli olduğunu görmüş ve şok geçirip sıvının nereden geldiğini gözleri ile takip etmişti.

Sonunda gözleri vahşice öldürülüp duvara çivilenmiş köpeğine ulaşmıştı. Hatırladıkça köpeğinin şeklinin bile nasıl değiştiğini daha dün görmüş gibi hissetmişti. Acısı dayanılmazdı. Ağzından acı bir çığlık çıkmıştı.

Yaşlı gözleri ve titreyen elleri ile köpeğine doğru uzanmıştı.

Ama daha köpeğine yaklaşamadan bir anda boğazında sonsuz bir acı hissetmiş ve boğazına ne olduğunu anlamaya çalışmıştı. Önünde bir adam vardı ve onun mutfak bıçaklarından biri ile boğazını kesmişti.

Köpeğini öldüren aynı adam onu da öldürmüştü ve Minghao tek bir şey bile diyememişti. Sadece yere düşmeden önce adamın kolunu tutmaya çalışmış ama adam sanki Minghao iğrenç bir şeymiş gibi geri çekilmiş ve Minghao yere düşerken en son adamın çarpık yüzünde garip bir zevk ve iğrenme ifadesinin oldukça tuhaf bir şekilde yüzünde oluştuğunu görmüştü.

Son duyduğu şey ise garip bir varlıktan gelen onun bu haline gürleyerek gülen bir sesti. Minghao bu sesten nefret etmişti ve nedendir bilmez içine sesin sahibi hakkında bir korku yerleşmişti.