TWO WORLDS (ON GOING- EDITING)

HMHASMB #20: PICK UP

SAM'S POV

Nang makarating ako sa bahay, parang naninibagohan lang ako kasi, minsan pag-uwi ko galing school tumatawag si papa pero ngayon parang wala na ata.

"Ma? Hindi ba tumawag si papa?" Bungad ko agad kay mama ng makapasok ako sa bahay.

"Hindi nga eh. Nagtataka nga rin ako kung bakit hindi yun tumawag. Baka busy lang siguro yun. Halika na, kumain na kayo ng kuya mo. Ilapag mo na yang bag mo at ng makakain ka na." Sinunod ko naman si Mama at saka dali-dali akong pumunta sa kusina upang kumain "TYLER! BUMABA KA NA DIYAN AT KAKAIN NA"

"Opo Ma, bababa na po" Sabihin ko kaya kay mama na lilipat ako ng school, papayagan kaya ako?. Subukan ko nga muna.

"Ahh! Siya nga pala Mama, Me sasabihin po sana ako"

"Ano yun?" Ang sabi ni mama sa akin sabay sandok nung ulam na hindi man lang tumitingin sa akin.

"Lilipat po sana ako ng school kung okay la——- *POK ARAAY MA! ANG SAKIT" Hindi pa nga tapos yung sasabihin ko ng pinalo na ako ni mama ng sandok sa ulo. ANG SAKIT.

"Ano ba yang pinagsasasabi mo SAMANTHA. Scholar ka diyan sa school niyo. Atsaka wala na akong pera kung maglipat ka pa ng paaralan. Kung ayaw mong pumasok diyan, HALA! TAMBAY KA DITO SA BAHAY!"

"Sabi ko nga eh, sa CHOI-ING UNIVERSITY lang ako" padabog ko namang sinandok ang ulam. Hindi naman alam ni mama kung ano ang rason ko kung bakit gustong gusto ko ng lumipat ng school eh. 

Isang kutsarang kanin lang ang kinain ko kasi gusto ko ng magpahinga. Ewan ko ba, parang ang bigat-bigat ng pakiramdam ko. Antok na antok na ako, kakatamad.

"Mama, maaga po akong matulog ngayon ah, kaya konti lang ang kakainin ko. Bye~Bye" saka ako naglakad. Kinuha ko muna ang bag ko, saka ako naglakad paakyat sa kuwarto ko. Ng makasalubong ko si Kuya.

"Sammy, tapos ka na? Ang bilis ah. Hindi pa nga ako nakababa eh!"

"Sorry kuya, gusto ko na pong magpahinga." saka ako naglakad ulit ng may maalala ako. "Aah! Kuya!" Lumingon naman siya sa akin "Hindi ba tumawag si papa sayo?" Umiiling naman siya "I see" Saka ako nagpatuloy sa paglalakad. Hmm. nakapagtataka.

Pagkarating na pagkarating ko sa kwarto ko, bigla nalang akong sumampa sa kama ko. Hindi na ako mag atubiling mag bihis dahil tinatamad talaga ako. Pipikit na sana ako ng may biglang tumawag sa phone ko. Titingnan ko sana ako cellphone ko kung sino yung tumawag pero ng makita kong si UNGAS. Bigla ko nalang pinatay. Hayy! Katamad. Pumikit ulit ako para magpahinga na, pero bigla nalang ulit tumunog yung cellphone ko. Pagtingin ko ulit kung sino ang tumawag, pero si UNGAS parin. Letche to ah. Hindi pa nga ako maka get-over kanina. TATAWAG PA SIYA. Pero bigla nalang may naalala ako.

*FLASHBACK*

"I-sa-save ko yung phone number ko, at sa oras na tumawag at mag-text ako sayo kailangang sagutin mo at magreply ka. Be aware sa lahat ng kilos mo. Get it!?"

*END FLASHBACK*

Crap! THAT UNGAS GRRRR. Sinagot ko nalang yung tawag niya.

VENCE'S POV

My dad leave me dumbfounded, sino naman kaya?. Gusto ko mang piliin si Andrea pero, hindi ko siya magawang piliin dahil kailangan ko siyang protektahan. Wala pa akong lakas ng loob para ma protektahan ko siya. Kaya ito nalang ang tama kung gawin. Pero pwede ko naman siyang matingnan sa malayo kahit may asawa na ako hindi ba?. Pero alam naman nating FAKE MARRIAGE lang siya para lituhin ang kalaban. Sino kaya?. Pero bigla nalang may isang taong pumasok sa isip ko.

*UNGAS*

*UNGAS*

*UNGAS*

HAHAHA! Tama. Alam ko na kung sino ang pipiliin ko, kung hindi si Samantha. Wala naman akong ka proble-problema sa kanya dahil alam kung hindi-hindi siya magkakagusto sakin at hinding hindi ako magkakagusto sakanya. Ang plano ko lang ngayon dapat walang makakaalam sa pag-uusapan namin. Pero paano?.

A-alam ko na. Tatawagan ko nalang siya. Tinawagan ko na siya. I-ilang ring palang ng pinatay na niya. WHAT THE HECK, itinapon ko nalang ang cellphone ko palayo sa kin. 

"Hindi ko na nga tatawagan. Bakit ko pa siya tatawagan, alangan namang maghahabol-habol ako sa kanya. Tsss, anong akala mo sa kanya magandang babae para habul-habolin?." Patingin-tingin ako sa cellphone ko na nasa sahig na. "Agghhh!" Napasabunot nalang ako sa buhok ko. Kung wala lang talaga akong kailangan sa kanya, hindi na talaga ako mag-aaksaya ng oras upang tawagan siya eh. Kaya pinulot ko nalang ulit yung cellphone ko upang tawagan siya. Ring lang siya ng Ring. Wala ba talaga siyang planong sagutin ang tawag ko? Kung makita ko talaga siya bukas, makatikim talaga siya sakin. Grrrr. Papatayin ko na sana ng bigla nalang niyang sinagot.

"Bakit!?" Mahinahon niyang sabi.

"WHAT THE HECK! WHY YOU TOOK SO LONG TO PICK UP YOUR F*CKING PHONE DAMN IT!" Nadala ako sa galit kaya napasigaw nalang ako ng wala sa oras. Kung kinana na sobrang hinhin niyang sumagot sa tawag ko ngayon naman napasigaw narin siya.

"ABA'T-ABA'T KUNG MAKAPAGSALITA TONG SI UNGAS! HOY, UNGAS IKAW PO YUNG TUMAWAG SA'KIN ALAM MO BANG NA GAMBALA MO YUNG TULOG KO!?"

"DON'T SHOUT WILL YOU? AGGHH! I CAN STILL HEAR YOU"

"SINO BA YUNG NA UNANG SUMIGAW HA? ALAM MO UNGAS, BUKAS KA NG TUMAWAG MATUTULOG NA AKO"

"WHAT THE HECK, DON'T HANG-UP YOUR PHONE, IT'S STILL 7:20. IT'S TOO EARLY"

"Alam mo ungas, kung wala kang matinong sasabihin mabuti pa matulog kana okay? Iniistorbo mo ang tulog kung ungas ka. Alam mo bang tinatamad ako ngayon?, kung gusto mong magbangayan bukas na please, wala ako sa mood ngayon pwede ba?" mahinahon niyang sabi ulit.

"But Why? Did you still imagined that Kiss?" I laugh inside of my mind, dahil kung makikita ko lang ang reaction niya baka. Umuusok na ang ilong nun.

"Agghhh! BYE!" saka niya ako binagsakan ng telepono. AGGHHH! BORING.