TWO WORLDS (ON GOING- EDITING)

HMHASMB #22: SAID IT OR NOT

SAM'S POV

Tahimik lang kami, walang nagsasalita sa amin. Papunta na kami sa bahay ngayon. Hindi ko alam kung ano na naman ang sasabihin ko kay mama nito. Na lilipat ako ng bahay ng ISANG LALAKI?... WTH. Ano nalang sasabihin ni mama sa akin. Na wala akong katulad doon sa babaeng nasa B1 at B2. Napailing nalang akong muli. Nagbago na ang isip ko. Hindi na ako sasama sa ungas na ito. Sinasabunutan ko na ang buhok ko sa kakaisip. Ano ba itong napasok ko?

"ARAAAAAYYYY---WHAT THE UNGAS!"

"Tinutulungan lang kita, pasalamat ka nga sinabunutan rin kita eh. Hindi ka na nahihirapang sumabunot sa sarili mo." Pag-eexplain niya habang nakatingin parin sa dindaanan namin. "Mukha ka ngang ewa---"

"Nagbago na ang isip ko, ayaw ko ng matulog sa bahay m--" Diretsahan kong sabi, pero bigla naman siyang nagpreno "--ARAAAAAAAYYYYY!!" Muntik na akong mapasubsob, buti nalang at nakapag seatbelt ako.

"DAHAN-DAHAN NAMAN UNGAS.... YOUR REALLY A JERK. HINDI MO BANG NAKIKITANG ISANG BABAE ANG KASAMA MO?"

"BABAE? Sa mukha mong yan babae ka?" Binabastos niya ba ang pagkatao ko?

"Look, I don't want to stay on your pad or your convo whatsoever because I don't want to dissappoint my mom." Mahinahon kung sabi sa kanya.

"Dissappoint your Mom? Look Ms. tell your mom then that your staying on my pad, she like it or not. Tell her that we are already married."

"No!"

"Tell her" madiin niyang sabi.

"Kasal lang tayo sa papel. At hindi ko ginusto yun."

"tell her!" madiin parin niyang sabi

"ughhh! Fine, Then you need to explain it to my Mom. EVERYTHING UNGAS, EVERYTHING.! This is all your fault, kaya ikaw na ang magsabi"

"Fine!" patuloy parin siya sa pagmamaneho. "But we need to attend our class"

________________________________________

Ng makarating na kami sa school, pinauna niya akong bumababa. Baka raw may makakita sa aming dalawa. As if gaganahan rin akong kasama siya. Baka raw kasi may issue na naman. Like duh, mas sumikat nga ako una kesa sa kanya no?.

Bakit nga ba ako pumayag sa ungas na iyon?. I know matalino ako. Pero katulad nalang kanina hindi ko man lang nagamit yung utak ko. Pumayag nalang ako basta basta na hindi man lang ako nag-isip. AGGGHHH. Kahit papaano ang bobo ko parin talaga. (SAMANTHA THIS IS REALLY A BIG TROUBLE. PUMAYAG KA SA MR. UNGAS NA MAFIA NA YUN? WT HECK)

"Hey are you alright girl?" Napatingin nalang ako bigla sa nagsalita. Si Blaine lang pala.

"Ha? Me!?" Napalingun pa ako sa likod ko kung sino ang tinutukoy nila Blaine at baka merong tao. Tsaka ko tinuro ang sarili ko.

"No Girl, Si ethel ang tinutukoy namin syempre ikaw diba?. Meron pa bang ibang tao?" Pambabara ni Aubrey.

"Look girl, concerned lang kami sayo. Tingnan mo nga you look so stress and beside kanina mo pa binabatukan yung sarili mo, You need help ba? Babatukan ka rin namin" Pag-eexplain niya. Hindi ko na pala namalayan binabatukan ko na pala ang sarili ko, sa kakaiisip kanina. Agggghhhh...

"Araaaaayyy!!" Napatingin ako kina Blaine, at tiningnan ko sila ng masama.

"We think you need help kaya tinulungan ka na namin sa pagbabatok diyan sa sarili mo. Pasalamat ka nga at binatukan ka namin eh" Wait-wait-wait-wait. I think I heard that word before. *UNGAS*

"What happen to you ba girl?. We know you have a problem care to share?" Wala parin ako sa sarili ko.

"Kasi Kasal---" Nagulat ako ng bigla silang sumigaw.