Paubaya (COMPLETED)

Chapter 2: Friends?

'Di ko inaasahang magkikita kami ni Kim ngayon sa likod ng school.

She immadiately approached me and said...

"Hey! I miss you, Kyle!" Aniya habang nakangiti.

"Yow! I miss you too, Kim! Kamusta ka?" Kunot noo kong pagtatanong.

"Ayos naman ako, Kyle. It's been a busy since this morning in class. Ikaw ba, Kyle?"

Ang sipag talagang estudyante ni Kim, ano? Lahat talaga pinagsisikapan niya.

"I'm fine too, it woke up early earlier. 'Di pa nga ako halos naka'pag-almusal pero, it's okay!"

Ang smooth pa rin ng boses niya.

The Kim I met around midnight in the area has not changed.

"Paano, Kim. Pasok na ako sa loob, maglilinis pa ako maya-maya ng classroom, eh! Bye, keepsafe, Kim".

Mabilis akong nagpa-alam sakanya. Which is totoo naman sinabi kong dahilan.

Tuwing ako palang 'yong estudyante sa room namin, kasama ko teacher ko.

Ako mismo tinatawag niya para maglinis. Kaya pag-uwi ko galing school, pagod na pagod ako.

But, I'm still okay at sulit 'yung pagod ko dahil nakatulong naman ako.

"Okay, Kyle! Keepsate too, ingat ka sa paglilinis. Bye". Pahabol niyang sabi.

Everytime din na wala pa teacher ko, binubuksan ko agad 'yong classroom.

Sa akin niya binibigay 'yong susi though minsan late na siyang pumasok dahil inaasikaso din ng teacher namin 'yung kanyang pamilya.

"By the way, I am Kyle Magdayo, a 19 years old. I am student at Xavier University High School (XUHS) for short. Isa akong sikat at matipunong estudyante sa pinapasukan kong school. Arrogant, player, joking man, not a serious man. May ugali akong iba na 'di mo malaman laman ang dahilan. May mga kaibigan din akong mayabang katulad ko. Siga ako sa school, pinagkakaguluhan ako ng mga babaeng makakakita sa akin. Ka'pag sumasabak ako sa relationship. 'Di ako masyadong seryoso. At isa pa, pili lang 'yung mga babaeng makaka in a relationship ko para maging seryoso ako. Pero, masipag ako pagdating sa pag-aaral".

But, when I met Kim. My life has changed!

Everything has changed for me since I met him but, I don't know why?

I've cleaned the room since, I'm still the student there and I can do it.

Araw-araw ako naglilinis kaya kahit pagod ako, kinakaya ko pa din.

'Di naman ako mareklamong lalaki kahit na may ugali akong kakaiba.

Tapos na ako maka'pag-linis lahat-lahat. Bumaba na ako. Pumunta ako sa library.

Pagpasok ko pa lang ng library, nakita ko ulit si Kim.

Lumapit ako agad sakanya at bumulong.

"Uy? Naparito ka? Mahilig ka din ba magbasa ng libro?"

Nakangiti lang talaga ako sa tuwing makikita ko si Kim.

"Ah, oo! Mahilig ako, Kyle. How about you too?"

Tulad ko, mahilig din palang magbasa si Kim. Nakakatuwa lang talaga na, ako at siya ay mahilig din sa pagbabasa ng mga libro.

'Di ko akalain na, mahilig siya. Pero, sobrang saya ko talaga.

May mga bagay-bagay minsan na magkapareho kami ni Kim kaya natutuwa akong malaman 'yun sa bawat aksidenteng sa lahat ng lugar na pinupuntahan ko o sa bagay-bagay na alam ko ay alam din niya.