Paubaya (COMPLETED)

Chapter 13: Me and Sean's Convo

"Marami namang iba r'yan".

Bungad sa akin ni Sean.

"Bakit hindi ka na lang mag-move on, Kyle? C'mon, pre!"

Habol pa niyang reply sa akin.

"Malay mo, makahanap ka pa ng mas better sa kanya".

Naiinis na din ako minsan kay Sean pero, 'di ko magawang ipakita.

"Maraming mas better sakanya, oo! Pero, siya lang 'yung gusto ko!"

Why can't we let go the things that hurts as?

"Bakit nags-stay ka pa din sakanya?"

Pahabol na chat ni Sean sa'kin.

"Even though nasasaktan ka na?"

Isa pang habol ni Sean na tanong!

"Kasi, mahal ko siya. Pain is a part of love. Hindi porket nasaktan ako, iiwan ko na agad. Nag-stay ako kasi sakanya ako masaya. Nag-stay ako kasi gusto ko makasama ko siya hanggang sa pagtanda namin!"

Bakit nags-stay pa din tayo sa isang tao kahit masakit na?

Bakit nga ba?

Hindi natin alam ang sagot pero, may iba iba kasing pananaw na kasagutan ang bawat isa sa atin.

May sari-sarili tayong dahilan kung, kaya't nags-stay tayo sa mga taong pain 'yung isusukli sayo.

Pero, kahit gano'n? Wag na wag mo sisihin ang sarili mo, kasi sumugal ka sa una kahit alam mong talo ka lang sa huli.

Kahit din ilang beses natin paguran ng kung, ano-ano ang bawat isa.

Kung, talagang mahal ka no'n. Hindi ka hahayaan.

Pero, sa mga sandaling ito. Naisip ko kung, mahal nga ba talaga ako ni Kim sapagkat siya lamang ay may kailangan sa akin o mahal niya ako dahil sa kaibigan niya'ko?

Matagal ko ng gusto tanungin si Kim kaso, 'di ako makahanap ng chempo.

Nahihiya at natatakot din ako sa mga posibleng isagot ne'to sa'kin.

Nasasaktan na ako, oo! Nahihirapan na ako, oo!

Pero, kinakaya ko pa din ang lahat para lang sa taong mahal ko.

Sinusulit ko ang 'di siya sukuan kahit na alam kong may gusto siyang iba at hindi ako.

Sinusulit ko kasi, alam ko balang araw... susuko at susuko din ako pag napagod ako.

----------