Bildirim sesiyle ağırlaşan bakışlarımı telefonuma düşürdüm. Sabahın -gece demek daha doğru olurdu- bu saatinde kimden mesaj geldiğini tahmin etmek zor değildi. Elimi kaldırmaya dahi mecalim olmadığından telefona uzanıp almak o an için bir eziyet gibi geldi. Evet, mesaj aniden hayatıma girmiş o kişidendi.
pinhan: İzel?
pinhan: günlerdir cevap vermiyorsun
pinhan: gerçekten endişelenmeye başlıyorum
pinhan: konuşmak istemiyorsan da nasıl olduğunu söyle yeter
pinhan: lütfen
Ekran parlaklığı en düşük seviyede olmasına rağmen tahammül edemeyerek gözlerimi kıstım ve günler süren sessizliğimi bozdum.
_izelsonmez_: iyiyim
Doğru değildi. Uzun bir süredir.
pinhan: iyi falan değilsin sen
pinhan: ben de sana soruyorum
pinhan: bir kelimeyi kaç dakikada yazıyorsun
pinhan: kaç gündür düzelmiyorsun
pinhan: hastaneye gitmen gerek
pinhan: bu şekilde olmaz
Aslında dün biraz daha iyiydim. Hatta ne kadar istemesem de zorla gelip yemek getiren Serkan'a iyi hissedersem okula geleceğimi bile söylemiştim fakat yürüyüş yapayım derken yakalandığım sağanak yağmur işleri değiştirmişti. Hasta olduğum ilk günden de kötüydüm şu an.
pinhan: İzel
pinhan: ciddiyim ben
pinhan: seni götürebilirim
pinhan: seni gelip almamı ister misin
pinhan: hemen gelebilirim
Bir sözümle gelmeyi teklif etmişti, tekrar. Kendisini gizleyen ve bana değer verdiğini iddia eden bu kişi öylece hemen gelebileceğini söylüyordu.
Evet, dersem onu görecektim. Kendisini zorla hayatıma dahil eden kişiyi hem merak ediyor hem de bu fikirden delicesine korkuyordum.
_izelsonmez_: buna gerek yok
_izelsonmez_: daha iyi hissetmezsem gideceğim kendim
pinhan: emin misin
pinhan: benin için hiç sorun değil
pinhan: evet de geleyim
pinhan: sen bana yük değilsin
_izelsonmez_: çocuklarım bana yük değil
pinhan: bak sen
pinhan: onlar için çabalamak zor gelmiyor mu sana
Sırıttım, yüz kaslarım bile ağrıdı bunu yaparken.
_izelsonmez_: yoo
_izelsonmez_: hiç de bile
pinhan: hasta olunca böyle mi oluyorsun sen
pinhan: buna alışmamalıyım
_izelsonmez_: bence de
Bana alışma, beni de kendine alıştırma.
pinhan: her neyse
pinhan: telefonu bırakıp dinlen
pinhan: saat henüz çok erken
_izelsonmez_: evet, bu saatte sen neden uyanıksın
_izelsonmez_: okul saatine daha var
pinhan: sorma
pinhan: bir kız çocuğu lafımı dinlemeyip hastalanmış da o takıldı kafama
*görüldü*
pinhan: görüldümü de aldığıma göre gerçekten gidiyorum
pinhan: dinlen ve lütfen hastaneye git
pinhan: kendini ihmal etme
pinhan: bir şey olursa buradayım
pinhan: zaman fark etmez
_izelsonmez_: biliyorum
_izelsonmez_: teşekkür ederim
Biraz duraksadıktan sonra yazdım.
_izelsonmez_: kendine iyi bak
pinhan: sen iyi bak da kendine
pinhan: o zaman ben de olurum
*görüldü*
🎶
herkese çoooook uzun bir süre sonra tekrar merhaba!
umarım çok iyisinizdir, değilseniz de her şey bir şekilde düzelecek.🤍
inanın burada olmak o kadar garip hissettiriyor ki bölümü bitirene kadar yazdığıma inanamadım. aniden kitabı baştan okumaya başladım ve sonra bir baktım ki yazıyorım. tabii bu kadar uzun sürenin üstüne bir kalakaldım, ne yazacağımı ve ne yapacağımı bilemedim. hatalarım olabilir. paslanmışım ama olsun, işte buradayımm.
beni takip eden birçok kişi acı kahve'den, bu sebeple sadece birkaçınız buradasınız ama hiç önemi yok. hangi kitabı okuyorsanız olun sizi özledim!!!!! konuşmak isterseniz buradayım.
son bir şey daha söyleyeceğim, bu kesin bir dönüş değil benim için. böyle hissettim ve böyle oldu. yazmaya devam ederim veya edemem, inanın hiç bilmiyorum. hâlâ bir şeylerin vakti var.🌝
kendinize çok iyi bakın, çok daha güzel günlere.🤍
