|Sonuçta bir ölü ne sevebilir, ne de sevilebilirdi..|
---
|Sevdiğim, çok geç olduğunun farkındayım ama herşey için özür dilerim. En yakın zamanda yanında olmam dileğiyle, Katsuki.|
---
Les Morts Ambulants: Yaşayan ölü.
Ölü Deku & Depresif Katsuki
#İ...
Mira, biraz daha yaklaştı çocuğa. Onunla konuşmak istiyordu, kim olduğunu ve neden sadece kendisinin onu gördüğünü anlamak istiyordu. Tabi, karşı taraf buna karşı çıkmasa çoktan öğrenmişti.
"Niye? Kimsin ki sen?"
İzuku bitkinlikle iç çekti. Çocuk inadın tekiydi. Aynı zamanda Todoroki' de öyle. O ufak bücür Todoroki sayesinde İzuku'yu sorgulayıp duruyordu.
"Cevap vermiyor mu Mira?"
"Hayır Todoroki abi. Konuşmuyor benimle. Onu küstürdüm mü?"
İzuku çocuğun masumluğuyla istemeden tebessüm etti. Todoroki ise hafifçe kıkırdamıştı.
"Söyle ona, kim olduğunu öğrenmek istiyorum."
"Sakın! Bana bak sakın yine deneme! Benle konuşmanı istemiyorum."
Küçük çocuk somurttu. Oysa yeni bir arkadaş buldu diye sevinmişti.
"Ama.. ama niye? Niye sadece ben seni görüyorum ki?"
"Sen beni göremezsin, ben ölüyüm!"
"Bu yüzden mi kafanda kocaman bir yara var?"
İzuku durdu. Aynı şekilde Todoroki de durdu. Çocuğun başta şaka yaptığını sanmıştı ancak ciddi tavırları ve gerçekten birisiyle konuşması bunun tam tersini belli ediyordu. Şimdi görüyordu ki, gerçekten de birini görüyor olabilirdi. İzuku ise öldüğünü ağzından kaçırdığı için kendi kendine hakaret ediyordu. Bunu bilmemesi gerekirdi.
Todoroki oturduğu koltuktan kalktı ve çocuğun yanına geldi. Hafifçe eğildi ve çocuğun boyuna geldi.
"Beni duyabilir mi?"
Çocuk önce Todoroki ye sonra ise İzuku ya baktı. İzuku tepkisiz ona bakıyordu. Çocuk cevabı zaten biliyordu ki.
"Seni duyuyor. Hepinizi duyuyor. Siz konuştuktan sonra sizi dinliyor sonra kendi kendine mırıldanıyor. Ama sadece ben onun sesini duyabiliyorum. "
Todoroki"Anlıyorum" diyerek çocuğun baktığı yöne baktı. İzuku ile dolaylı bir şekilde göz göze geldiklerinde yeşilli tırsmıştı. Bir an için İzuku, Todorokinin sahiden onu gördüğünü sanmıştı.
"İzuku Midoriya, değil mi?"
İzuku serinlik hissetti ruhunda. Bir yaşayanın kendi adını anması onu ürpertmisti. İşin tuhaf yanı İzuku bunu nerden öğrendiğini bilmiyordu.
"O abinin adı İzuku mu?" Mira'nın sorduğu soruya sakince "Kendin sormak ister misin?" Demişti Todoroki.
"İzuku.. değil." İzuku konuştuğunda çocuk ona baktı. Ne dediğini anlamaya çalışıyordu.
"Deku.. Dekuyum ben!"
"Deku olduğunu söyledi."
İşte o an Todoroki, o ölü çocuğun İzuku olduğundan emin oldu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
